“เป็นสิ! ในเมื่อฉันเป็นผู้ชายคนแรกของหนูแก้ว ดังนั้นหนูแก้วก็ต้องเป็นเมียฉัน”
“คุณใหญ่รักแก้วหรือคะ” ปิยะดาถามในสิ่งที่เธออยากรู้
“เปล่า! ฉันไม่ได้รักเธอหรอกหนูแก้ว แต่ยังไงหนูแก้วก็เป็นเมียฉัน จะรักหรือไม่รักมันก็มีค่าเท่ากัน ดังนั้นอย่ามาถามคำว่ารักจากฉันอีก”
พยัคฆ์พูดเสียงเครียด จะให้เขารักปิยะดานั้น ไม่มีทางเด็ดขาด เพราะเขาสัญญากับตัวเองแล้วว่าชีวิตนี้จะไม่รักผู้หญิงคนไหนอีก ต่อให้ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรกับเขาแล้วก็ตาม
ปิยะดาเงยหน้าขึ้นมาสบตามองพยัคฆ์อย่างเจ็บปวด ในเมื่อเขาไม่ได้รักเธอ แล้วทำไมจะต้องกักขังตัวเธอไว้กับเขาด้วย หากเขาไม่คิดที่จะรักเธอก็ไม่สมควรที่จะเข้ายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเธอแม้แต่นิดเดียว หรือเขาคิดว่าเธอไม่มีหัวใจ ถึงได้ทำร้ายเธอด้วยวิธีนี้
“คุณมันเลว! คุณไม่รักฉัน แล้วทำไมต้องมายุ่งกับฉันด้วย ทำไมไม่ปล่อยฉันไปเสียที คุณรู้ไหมว่าสิ่งที่คุณทำมันเลวที่สุด ฉันเกลียดคุ
