“ผู้หญิงคนนั้นชื่อหนูแก้ว”
พยัคฆ์ตอบเพื่อนอย่างเสียมิได้ ยิ่งเห็นสายตาอยากรู้อยากเห็นของอภิวัฒน์ที่มองไปยังปิยะดา เขาก็รู้สึกไม่ชอบใจย ไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนจอมสอดรู้คนนี้อยากรู้จักกับปิยะดาไปเพื่ออะไร คงไม่ได้คิดที่จะทำความรู้จักกับผู้หญิงของเขาหรอกนะ
“หนูแก้วเหรอ”
อภิวัฒน์เอ่ยทวนชื่อของเด็กสาวคนนั้นด้วยสีหน้าแปลกใจ เพราะแม้แต่ชื่อของเด็ดสาวคนนั้นเพื่อนเขาก็เรียกอย่างสนิทสนม แบบนี้มันย่อมไม่ธรรมดา
“เออ...หนูแก้ว”
“น่ารักดีนี่หว่า ไม่น่าแกถึงได้หึงจนหน้ามืด”
“ฉันไม่ได้หึงนะเว้ย ฉันไม่มีทางหึงเด็กนั่นเด็ดขาด”
“ฮ่าๆๆ ไม่ได้หึงแล้วทำไมแกต้องทำตาขวาง หน้าก็บึ้งจนฉันไม่อยากนั่งโต๊ะเดียวกับแกเลยวะ หึงหนูแก้วก็บอกมาเถอะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก”
คนชอบแกล้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า สายตาคู่คมเหลือบไปมองสาวน้อยน่ารักอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะสลับมามองเพื่อนอย่างพอใจกับอาการหึงจนหน้ามืด
“ฉันไม่ได้หึงยัยเด็ก
