เหมยลี่ได้เห็นใบหน้าของบุรุษผู้นั้นอย่างชัดเจน นางก็ได้แต่แสดงความไม่พอใจออกมา แต่นางก็ไม่มีความคิดที่จะกล่าวแย้งอันใด นางทำเพียงส่งเสียง 'หึ' ในลำคอ พร้อมกับเดินจากไป โดยไม่สนใจอาภรณ์ที่เปียกชุ่มนั้นของตนเอง เพราะมันเทียบไม่ได้กับความรู้สึกว่าหัวใจของตนเองได้ถูกแช่แข็งไปเสียแล้ว
บุรุษที่นางเฝ้าคิดถึงมาหลายเดือน ไม่คิดแม้แต่จะไถ่ถามในตอนที่เขากลับมา เป็นนางที่โง่งมมาโดยตลอด
พอแล้ว…
เมื่อคิดได้ว่า เกิดสิ่งใดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ ใบหน้าของเหมยลี่ก็เต็มไปด้วยความเย็นชา เสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดก็ได้ดังขึ้นมาไล่หลังของนาง แต่มันก็ไม่สามารถหยุดเท้าที่กำลังก้าวเดินไปยังเบื้องหน้าของหญิงสาวได้เลย
"ฮุ่ยเอ๋อร์ เจ้าทำใจดีๆ เอาไว้" เกาเจี้ยนหานรีบตรงเข้าไปช้อนร่างบางของอู๋ฮุ่ยหลิงขึ้นมาแนบอก พร้อมกับตรงไปที่ตำหนักรับรองของนางอย่างกับพายุ
เมื่อได้ให้หมอหลวงมาตรวจดูอาการของนางแล้ว ก็พบว่านางไม่ได้เ
