“คุณทำอะไร ทำร้ายท่านชีคมีโทษหนักนะ เป็นนักท่องเที่ยวก็ไม่ได้รับการยกเว้น” อะลีฟบอก
“อย่าทำอะไรเธอ” เสียงห้ามของนายเหนือหัวเรียกให้เหล่าองครักษ์ถอยห่างออกไป แต่เป็นจังหวะให้มุกระวีฟาดฝ่ามือใส่โหนกแก้มสูงได้พอดี
เพียะ
หน้าหล่อๆ หันไปหนึ่งจังหวะทันทีเพราะไม่ทันตั้งตัว นั่นทำให้ทุกคนในห้องนั้นเบิกตามองเป็นตาเดียว เพราะไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าชีคฟาริสผู้ดุดันมาก่อน
ฟาริสลุกขึ้นจากโซฟาแล้วล็อกมือบางเอาไว้
“โอ๊ย เจ็บ ปล่อยฉันนะ”
“เลิกบ้าแล้วถึงจะปล่อย หัดฟังคนอื่นซะบ้าง ไม่ใช่ลงไม้ลงมืออย่างเดียว คุณตบผม ความผิดของคุณผมมีบทลงโทษ และคุณต้องได้รับมัน” แต่เขาจะลงโทษด้วยการจูบเธอตรงนี้มันคงไม่เหมาะ ชีคฟาริสได้แต่จดความผิดของเธอเอาไว้ในสมองของเขา รอคิดบัญชี
“ไอ้ชีคเถื่อน ทิ้งฉันให้ตายอย่างอเนจอนาถไม่พอ ยังจะข่มขู่ทำร้ายฉันอีก ฉันเกลียดคุณ เอามือของคุณออกไปจากตัวฉัน”
“เสด็จพี่เย็นพระทัยด้วยพ่ะย่ะ
