“คุณเป็นใครกันคะ เอ่อ ฉันชื่อมุกระวีค่ะ” มุกระวีถามอย่างไม่แน่ใจ พลางแนะนำตัวเองอย่างมีมารยาท เพราะที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอ จะทำตัวตามสบายไม่ได้ “ฉันชื่อฟาเรียค่ะ เป็นน้องสาวของพี่ดานิช เมื่อกี้ฉันโทร.หาพี่ดานิช เขาบอกว่าใกล้จะถึงแล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” “อ้อ ค่ะ” มุกระวีตอบไปอย่างงงๆ เธอไม่ได้เป็นห่วงเขา แต่ที่เธออยากเจอดานิชก็เพราะอยากให้เขาช่วยพาเธอกลับเมืองไทยต่างหาก ระหว่างที่สองสาวคิดกันไปคนละทาง ฟาเรียก็ถามขึ้นยิ้มๆ “คุณคงเป็นนางในฮาเร็มของพี่ดานิชใช่ไหมคะ ฉันว่าคุณสวยแปลกตาดีนะคะ รูปร่างก็ดี ผิวพรรณก็ขาวผ่องใช้ได้ รสนิยมพี่ดานิชก็ไม่เลวเหมือนกันแฮะ” ฟาเรียอมยิ้มมอง แต่ไม่รู้ตัวเองว่าคำถามของเธอนั้นสร้างความตกใจให้แก่ผู้ฟังจนนิ่งอึ้งไป “เดี๋ยวก่อนค่ะ คือฉันไม่ใช่...” “ไม่ต้องอายค่ะ” “...” ‘อะไรกัน ฉันกลายเป็นนางในฮาเร็มไปแล้ว’ ฟาเรียมองยิ้มๆ ผู้หญิงต่างชาติจากเอเชียมักจะขี