“ว่าแต่มัดไหมทำงานที่ไหนครับ” โจฮานเอ่ยถามมัดไหม หลังจากกินข้าวเสร็จ ทุกคนกำลังนั่งดูทีวีเครื่องใหญ่ อยู่ที่ห้องรับแขก ส่วนบางคนก็เอาที่นอนมาปูนอน ทุกคนอยู่รวมตัวกันเป็นครอบครัวใหญ่มาก ๆ ครอบครัวหนึ่งเลยทีเดียว
“มัดทำงานที่ผับค่ะ”
“ผับไหนจะได้ชวนเพื่อนไปกิน” โจฮานเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องใบหน้างามของมัดไหม ในความรู้สึกของเขาตอนนี้ผู้หญิงตรงหน้าสวยจริงๆ ไม่แปลกหรอกที่โจเซฟจะหวงขนาดนั้น
“มัดทำงานที่ผับ...”
“เสือกนักนะมึง ผับไหนก็ช่าง อย่าเสือกให้มันมาก”โจเซพเอ่ยแทรกพร้อมกับยื่นน้ำผลไม้ให้เธอ
“ไหนบอกแค่เด็กในสังกัด หวงออกหน้าออกตา เบื่อพวกปากไม่ตรงกับใจ” โจฮานหัวเราะในลำคอเบา ๆอย่างชอบใจ การที่ได้แกล้งโจเซฟมันเป็นอะไรที่เขามีความสุขที่สุดแล้ว
“อะไรของมึง เดี๋ยวกูเตะปากแตก”
“พอๆเลิกทะเลาะกัน วันนี้นอนนี่ไหม” นิโคลัสเอ่ยถามหลานชายที่นั่งข้าง ๆ
โจเซฟเหมือนนิโคลัสในวัยหนุ่ม ที่บังคับรสริน
