“พี่ขอโทษ” ภัทรเอ่ยคำขอโทษทั้งน้ำตา เขารู้สึกผิดกับผู้เป็นน้องเหลือเกิน ความผิดบาปในใจของเขาตอนนี้ ไม่รู้จะหาคำไหนมาเปรียบเปรยได้ เขาปกป้องน้องยังไม่ได้ แถมยังให้น้องไปเจอเรื่องเลวร้ายอีก เขามันเป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่องจริงๆ
“ฮึก ๆ ฮื่อ ๆ พี่ภัทร มัดรอพี่กลับมาบ้านทุกวันเลย คนเลวจับพี่ไปใช่ไหม? พี่เลิกทำงานนั้นเถอะพี่ มัดไม่เคยอยากได้อะไร ถึงเราจะไม่รวย เราก็มีความสุข มัดไม่อยากเสียพี่ไปรู้ไหม ฮื่อ ๆ”
“พี่เลิกทำแล้ว ต่อไปนี้เราจะใช้ชีวิต2คนพี่น้องที่มีความสุขเหมือนเดิม”
“ฮึก! ขอบคุณค่ะพี่ภัทร มัดรักพี่นะ” มัดไหมกอดพี่ชายเอาไว้แน่น ๆ ตอนนี้ถนนโล่งใจที่เห็นพี่ชายเธอปลอดภัย อย่างน้อยคนเลวคนนั้นก็ยังรักษาสัญญา ว่าจะยอมปล่อยพี่ชายเธอ และเขาก็ทำจริง ๆ
“มันทำอะไรมัดไหม? ตอนที่พี่เข้าไปไม่เจอมัดแล้ว มันบอกว่ามันแทงมัด มัดหายดีแล้วใช่ไหม?”
“มัด ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว พี่ไม่ต้องห่วงหรอก”
“แ
