แสงแดดส่องเข้ามากระทบร่าง ทั้งสองนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง มัดไหมซุกหน้ากับแผงอกแกร่งของชายหนุ่ม ท่อนแขนแกร่งพาดอยู่บนเอวคอด โจเซฟขยับเปลือกตาหนาไปมา ก่อนจะค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้น เขากระพริบตาถี่ ๆ ให้เขากับแสง ก่อนจะมองคนร่างเล็กที่นอนซุกกับอกของเขา
“อืม” เธอครางในลำคอเบา ๆ เมื่อโจเซฟลุกขึ้นนั่งบนเตียง เธอกระชับผ้าห่มแน่น ๆ จากนั้นก็นอนหันหลังให้เขา
“หิว” โจเซฟเอ่ยพร้อมกับมองแผ่นหลังขาวเนียน มัดไหมเปิดเปลือกตา ก่อนจะหันมามองหน้าเขา
“หิวก็กลับไปกินข้าวบ้านนายสิ!” เธอเอ่ยก่อนจะหันกลับมา แล้วหลับตานอนเหมือนเดิม เรื่องเมื่อคืนเขาหลอกเธอ คิดแล้วหงุดหงิดชะมัด มัดไหมคิดถึงเรื่องเมื่อคืนทีไรอารมณ์เสียทุกที
“ทำไมกูต้องสนคำพูดมึง” โจเซฟเอ่ยก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น เขาเดินตัวเปล่าก่อนจะหยิบบุหรี่ออกมาสูบ พร้อมกับพ่นควันขาวลอยคลุ้งแล้วหย่อนกายลงนั่งที่เก้าอี้ เขามองทิวทัศน์หลังบ้านมัดไหม อย่างอาร
