“ปล่อยให้มึงไปแรดกับผู้ชายคนอื่นน่ะเหรอไม่มีทาง!!”
“นายมีสิทธิ์อะไรมายุ่ง ฮึก! นายทำร้ายมัดยังไม่พอหรือไง ฮื่อ ๆ” เธอปล่อยโฮออกมามากกว่าเดิม เธอต้องทำอย่างไรถึงจะหลุดพ้นคนตรงหน้าไปได้ เธอกับเขาไม่เจอกัน 2อาทิตย์ ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่เเล้ว ทำไมเธอต้องมาเจอเขาอีกครั้ง
“สิทธิ์เหรอ คนอย่างมึงถามหาสิทธิ์อะไร? ในเมื่อกูเป็นมากกว่านั้น” เขาเอ่ยเสียงเรียบ มองหน้าเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉย เธอไม่อาจจะคาดความรู้สึกของเขาได้เลยในตอนนี้
“มากกว่านั้น หมายความว่าไง ฮึก!” เธอเหวใส่อย่างเหลืออด เขามันคนใจร้ายที่ก่อกวนเธอไม่ยอมเลิก ทั้งที่ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่แล้ว
“กูคือเจ้าชีวิตมึงไง” โจเซฟเอ่ยเสียงเรียบพร้อมจ้องหน้าของมัดไหม นัยน์ตาคมคู่นั้นของเขากำลังทำให้เธอกลัว มือไม้ของเธอมันสั่น จนต้องกำเอาไว้แน่น หยาดน้ำตาสีใสไหลรินอาบแก้มราวกับเม็ดฝนโปรยปราย
“นายมันบ้า!! ฮื่อ ๆ นายยกมัดให้คนอื่นแล้ว ตอนนี้
