บทที่ 4.4 ฮูหยินจวนพยัคฆ์

1424 คำ

บทที่ 4.4 ฮูหยินจวนพยัคฆ์ ยามที่รถม้าเคลื่อนตัว สายลมบางเบาพัดผ่านเข้ามาในรถม้าท่านหญิงฉานอันจึงเอนกายกึ่งนั่งกึ่งนอนทอดสายตามองไปด้านนอกซือซือมองภาพตรงหน้าด้วยความชื่นชม ท่านหญิงฉานอันช่างเป็นสตรีที่ให้ความรู้สึกงดงามและเย้ายวนตายิ่งนัก แม้จะสวมใส่เพียงเสื้อผ้าธรรมดาเฉกเช่นหญิงชาวบ้านกลับไม่อาจซุกซ่อนความงามชวนสะกดตาไว้ได้ “หากข้าไม่เรียกห้ามใครปรากฏตัว” เป็นคำสั่งที่ท่านหญิงคนงามเอ่ยบอกแก่คนติดตามทั้งสี่ก่อนที่นางจะก้าวเท้าลงจากรถม้า “ปิ่นนี่ราคาเท่าไหร่กัน” ฉานอันเอ่ยถามพ่อค้าเครื่องประดับ เพียงแต่ยามที่นางกำลังจะจ่ายเงินกลับมีมือของบุรุษผู้หนึ่งยื่นเงินตำลึงจ่ายแทนนาง “ปิ่นงามย่อมควรคู่หญิงงาม” เสียงของบุรุษผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมกับขยับตัวเข้าหาท่านหญิงฉานอันด้วยท่าทางคุกคาม ซือซือที่เดินติดตามอยู่เบื้องหลังจึงขยับตัวมาหมายปกป้องผู้เป็นนาย หากแต่ข้อมือเล็กกลับถูกดึงรั้งไว้ ให

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม