บทที่ 3.1
สตรีไร้ยางอาย
“ท่านหญิงจะรีบกลับไปทำไมกัน”
ขณะที่กำลังจะก้าวเท้าออกจากกระโจม เสียงเข้มกวนโทสะของแม่ทัพทมิฬก็ดังขึ้น ฉานอันขบกรามแน่นไม่คิดโต้ตอบ ทว่ายามที่ก้าวเท้าจะเดินต่อ ร่างสูงกำยำของแม่ทัพหนุ่มก็ขยับมาขวางทาง จนนางต้องก้าวถอยหลังกลับมากลางกระโจมอีกครั้ง
“แม่ทัพเกาหลีกไป! ข้าจะกลับจวน”
“เมื่อครู่พวกเราสามคนพึ่งลงนามในหนังสือสมรส หรือท่านหญิงไม่ทราบว่าหลังลงนามในหนังสือสมรสแล้วสามีภรรยาต้องทำอะไรกัน”
ตามธรรมเนียมการแต่งงานของต้าเจิ้งหลังจากเข้าพิธีแต่งงาน บ่าวสาวจะลงนามประทับลายนิ้วมือในหนังสือสมรสก่อนจะเข้าหอ เพียงแต่นางกับพวกเขาสองคนพิธีไม่ได้แต่ง อีกทั้งเรื่องเข้าหอก็ผ่านพ้นไปแล้ว ธรรมเนียมหลังลงนามในหนังสือสมรสนี้ยังต้องคำนึงอยู่อีกหรือ
“ในเมื่อท่านหญิงอุตส่าห์เดินทางมาหาพวกเราถึงค่ายทหาร เพื่อทวงสถานะภรรยา เช่นนั้นก็ให้พวกเราสองคนทบทวนสถานะสามีกันสักหน่อยดีหรือไม
