06
1188 คำ
ณ ร้านไอศกรีม หน้าเวิลด์แลนด์
แสงดาวกุมมือชื้นเหงื่อของตัวเองเอาไว้ เธอเงยหน้ามองคนที่นั่งยิ้มอย่างมีเลศนัยอยู่ตรงหน้าก่อนจะหันไปมองไคร่าที่กำลังเล่นบ้านบอลสำหรับเด็กเล็กกับเพื่อนวัยใกล้เคียงกันอย่างสนุกสนาน
"ไคร่าเชื่อฟังคุณดีนะ" คีรินเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อน
ตอนแรกเด็กน้อยไม่ยอมไปเล่นบ้านบอล เพราะอยากอยู่กับเขา แต่พอแสงดาวบอกว่าผู้ใหญ่จะคุยธุระกันเด็กน้อยก็ยอมโดยไม่ต้องบอกซ้ำสอง แต่กระนั้นก็มิวายหันมามองเขาบ่อยๆ ราวกับกำลังกลัวว่าปะป๊าจะหายไป
"แกเป็นเด็กมีเหตุผลค่ะ" เธอก้มหน้ามองมือตัวเองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วหายใจเข้าลึกๆ "คือคุณคีรินคะ ฉันมีเรื่องจะสารภาพค่ะ"
"ว่ามาสิ" คนตัวโตบอกอย่างใจเย็น
"ฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่เพราะไคร่าอยากมีพ่อมากๆ ฉันเลยเอารูปภาพของคุณมาเข้าโปรแกรมแล้วทำเป็นวิดีโอให้ไคร่าดูแล้วบอกแกว่าคุณเป็นพ่อแกเพื่อให้แกเชื่อฟัง ฉันกะว่าตอนแกโตแล้วรู้เรื่องกว่านี้หน่อยค่อยจะบอกความจริง ไม่คิดว่าแกจะเจอคุณก่อน ฉันขอโทษที่เอาคุณมาแอบอ้าง ขอโทษจริงๆ"
เธอแทบจะเอาหัวโขกโต๊ะในยามที่พูดประโยคยาวๆ นั้นออกมา
"หืม..." หัวคิ้วของคีรินเลิกขึ้น เพราะเขาเข้าใจว่าจะได้รับคำสารภาพอีกแบบหนึ่ง
"ฉันขอโทษค่ะ วันนี้ฉันจะบอกกับลูกเองว่าคุณไม่ใช่พ่อแก" หญิงสาวขอโทษอย่างจริงจัง วันนี้ตอนเลิกงาน วายุกับเมญานีจะไปกินข้าวที่บางแสน พวกเขาชวนคีรินกับเธอไปด้วย หญิงสาวบอกให้คีรินไปคนเดียว ยัยหนูน้อยกลับไม่ยอมปล่อยปะป๊าของแกเลย คีรินเลยปฏิเสธเพื่อนแล้วชวนแสงดาวมาที่ห้างสรรพสินค้าใกล้กับบริษัทเพื่อคุยกัน
"คุณแน่ใจเหรอว่าพูดความจริง?" สีหน้าสบายๆ ของเขานิ่งขึ้น แววตาของคีรินดูจริงจังเหมือนกำลังจ้องจับผิด แสงดาวทำหน้างง
"แน่ใจสิคะ หรือว่าคุณคิดว่าแกเป็นลูกคุณ"
"ใช่"
"เพราะแค่หน้าเหมือนกันเนี่ยเหรอคะ"
"..."
คีรินจ้องหน้าเธอ แสงดาวทำหน้าเหมือนเขากำลังพูดเรื่องที่ไร้สาระ ชายหนุ่มจ้องไปที่ไคร่าแล้วก็หันมาหาแสงดาว
“ถ้าสี่ปีที่แล้วเราเคยเจอกันมาก่อน ผมก็ค่อนข้างแน่ใจว่าไคร่าเป็นลูกผม!”
"ดะ เดี๋ยวนะคะ ทำไม คุณถึงพูดอย่างนั้น"
คีรินย่นหัวคิ้ว เขาพูดเกริ่นไปขนาดนี้แต่เธอก็ทำเหมือนไม่เคยเจอกันมาก่อน แสงดาวแค่กังวลเรื่องที่ไคร่าเรียกเขาว่าพ่อแต่ไม่ได้กังวลว่าเขาจะเป็นพ่อของไคร่าจริงๆ
ชายหนุ่มตัดสินใจเล่าเรื่องที่เป็นความลับให้เธอฟัง
"เกือบห้าปีที่แล้วผมเลิกกับแฟนแบบจบไม่สวย ช่วงที่อกหักผมเที่ยวทุกคืนแต่มีวันหนึ่งผมโดนวางยาจากคนในผับจนเมาหนักแล้วเผลอไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่งแบบไม่ได้ป้องกัน ผมจำเธอได้ไม่ชัดนักเพราะเธอหนีไปก่อน การได้มาเห็นไคร่าอีกครั้งและอายุของแกที่นับมาแล้วก็ใกล้เคียงกับช่วงเวลาที่เกิดเรื่อง ผมเลยอดสงสัยไม่ได้" ชายหนุ่มเล่าให้เธอฟังยาวๆ เพราะคิดว่าเธอจะจำได้ แต่คนฟังกลับเงียบกริบ
"คุณกำลังคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือฉันเหรอคะ"
"ใช่"
"เอ่อ... ไม่ใช่หรอกค่ะ แล้วฉันก็ไม่ใช่แม่ของไคร่าด้วย คือฉันรับอุปการะไคร่าจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตอนแกอายุหนึ่งขวบค่ะ"
คีรินพยักหน้า
"ถ้าอย่างนั้นก็แล้วไปครับ"
"ฉันขอโทษนะคะที่แอบอ้างใช้ใบหน้าของคุณจนทำให้คุณนึกถึงเรื่องที่กังวลขึ้นมาอีกครั้ง แต่ฉันยืนยันได้ว่าเรื่องที่ฉันเล่าไปเป็นความจริงทั้งหมดค่ะ"
"ไม่เป็นไร ผมเข้าใจว่าคุณคงหาทางรับมือตอนไคร่าเรียกร้องหาพ่อ"
แสงดาวยิ้มกว้างจนดวงตาเป็นรูปสระอิเมื่อเขาพูดเหมือนเข้าอกเข้าใจเธอ...
"คุณยังไม่ต้องบอกความจริงกับไคร่าก็ได้นะ ผมไม่ว่าอะไร"
ดวงตาใต้แว่นหนาเตอะของแสงดาวเบิกกว้าง... เธอไม่นึกว่าเขาจะเสนออะไรแบบนี้ให้
"จะดีเหรอคะ" เธอมีสีหน้าเป็นกังวล
"ต้องดีสิ ถ้าคุณบอกความจริงไปตอนนี้แกอาจจะไม่เข้าใจ แล้วก็เสียใจมาก"
"คุณใจดีมากๆ เลย ฉันว่าไคร่าทำให้คุณใจอ่อนใช่ไหมคะ แกน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้แหละค่ะ ตอนฉันไปบริจาคเงินให้ศูนย์รับเลี้ยงเด็กจนได้เจอแกแล้วก็ถูกชะตากับแกมากๆ จนทำเรื่องอุปถัมภ์มาดูแลเป็นเรื่องเป็นราว"
คีรินพยักหน้ารับ ต่อให้ไคร่าไม่ใช่ลูกที่เกิดจากอุบัติเหตุคืนนั้นเขาก็ยินดีเป็นปะป๊าให้แกอยู่เพราะสนใจจีบแม่ของเด็กน้อย ยิ่งได้รู้ว่าเธอรับไคร่ามาเลี้ยงเขายิ่งสนใจเธอเข้าไปอีก
แสงดาวไม่ธรรมดา เขาสัมผัสได้ตั้งแต่ที่เจอกันวันแรกแล้ว
"ไคร่าน่ารักและผมก็ถูกชะตากับแกมาก ถ้าผมอยากจะขอทำหน้าที่พ่อของแก คุณจะอนุญาตได้ไหม"
"..." แสงดาวตาโตอีกครั้ง
เธอไม่เห็นแววตาคีรินที่มองตัวเองเพราะมัวแต่เป็นกังวลว่าทุกอย่างจะออกมาในรูปแบบไหน การที่เขาอาสาก้าวมาเป็นพ่อให้ลูกอาจจะมีเรื่องยุ่งยากตามมาได้แต่พอคิดสาระตะแล้วหญิงสาวก็เชื่อว่าการมีความสุขในวัยเด็กจะส่งผลดีต่อสุขภาพจิตและพัฒนาการของลูก เธอไม่ควรจะกีดกันหากไคร่าที่จะมีคนมารักและเมตตาแกเพิ่มขึ้นอีก... โดยเฉพาะคนที่แกกำลังต้องการมากที่สุด
"ไคร่าคงจะมีความสุขมากแน่ๆ ที่แกมีพ่อเป็นตัวเป็นตนและจับต้องได้ คุณคีรินใจดีมากจริงๆค่ะ"
หญิงสาวไม่คิดว่าการที่เธอเอาคีรินมาแอบอ้างให้ไคร่านอนดูรูปพ่อมาหลายคืนจะดลบันดาลให้คีรินอยากเป็นพ่อไคร่าขึ้นมาจริงๆ ยัยหนูของเธอคงมีความสุขมากแน่นอน สำหรับแสงดาวนั้นอะไรที่ดีต่อไคร่าเธอก็ไม่ต่อต้านอยู่แล้วเพราะความสุขของลูกก็เหมือนความสุขของเธอ
คีรินแค่มาเป็นพ่อของไคร่าไม่ได้มาเป็นสามีเธอ ดังนั้นคงไม่ยากเกินรับมือสักเท่าไหร่หรอก...
หญิงสาวเงยหน้ามองคีรินแล้วยิ้มอย่างขอบคุณทั้งปากทั้งตา เธอไม่ได้รู้เท่าทันอีกฝ่ายแม้แต่น้อยเลย
- ผู้เขียน
