ตอนที่ 11
“เจ้าชื่อมูนา ที่มาจากหมู่บ้าคาเบียนเซียใช่หรือไม่” มูนาเหลียวมองไปยังทิศทางของเสียง หลังจากชายแก่หลังค่อมเดินจากไปแล้ว มีหญิงชราอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับจัดแจงบอกให้สาวงามแต่ละนางเข้าพักในกระโจม ที่หนึ่งกระโจมจะมีสาวงามเข้าไปพักรวมกันถึงแปดคน มูนาถอนใจอีกครั้งด้วยความลำบากใจ แต่ใช่ว่าเธอจะรังเกียจการนอนร่วมกระโจมกับสาวงามหมู่บ้านอื่นๆ หรอกนะ แต่เป็นเพราะแผนที่คิดไว้จะทำได้ยากก็เท่านั้น
“ข้าถามเจ้าอยู่ ไม่ยินหรือไง” นูรีนเอ่ยถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงดูแคลน เพราะพอจะรู้มาบ้างว่าสาวงามจากหมู่บ้านคาเบียนเซียมีประวัติเป็นเช่นไร ซ้ำเธอยังไม่อยากจะนอนร่วมกระโจมกับมูนาเสียด้วย
“คนในหมู่บ้านของเจ้ามีนิสัยเป็นแบบเจ้าหมดเลยหรือเปล่า กับการได้ใช้น้ำเสียงดูแคลนถามคนอื่นเช่นนี้ อีกอย่างข้าไปทำอะไรให้เจ้าไม่พอใจตอนไหน เจ้าถึงได้ใช้น้ำเสียงกับข้าเช่นนี้” มูนาพยายามข่มกลั้นอารมณ์โกรธของตนไว้ในอก
