ตอนที่ 10 “พวกเจ้าจะยืนทำหน้าประหลาดกันอีกนานหรือไม่” ฟารีฟถอนฉุนอีกครั้งแล้วส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะก้มลงไปหยิบหอบผ้าของตนแล้วเดินไปยังลำธารที่ซุกซ่อนอยู่หลังโขดหิน เพื่อแช่น้ำเย็นๆ “คอลิด ทำไมท่านจอมโจรเหยี่ยวดำผู้มีคุณธรรมถึงไม่เข้าไปช่วยเหลือท่านการิดล่ะ ข้าชักงงแล้วสิ” พอคล้อยหลังนายเหนือหัวไปแล้ว ราฮิมก็หันมาถามเพื่อนรัก ที่กำลังจะเดินไปพักผ่อนตามคำสั่งฟารีฟ “เจ้าจะงงอะไรของเจ้านักหนาเล่า ราฮิม” สีหน้าของคอลิดออกจะรำคาญเพื่อนรักไม่น้อย เพราะเขาอยากจะพักผ่อนเอาแรงเสียมากว่า หลังจากต้องห้อม้าตะบึงกลับมารายงานความเคลื่อนไหวของขบวนการค้าของท่านการิด “ก็...เท่าที่ทราบ ฟารีฟพึงพอใจลูกสาวท่านโมฮัมมานานแล้ว แล้วเหตุใดไม่ไปแย่งชิงก่อนจะถูกส่งตัวเข้าวังหลวงเล่า อีกอย่างท่านการิดก็กำลังเดือดร้อนอยู่ ซึ่งมันไม่ใช่วิสัยของจอมโจรเหยี่ยวดำแห่งบาลายูดาสักนิด ที่จะอยู่นิ่งเฉยแบบนี้ หากรู้ว่าคนของสหายเ