ตอนที่ 17
“ข้าก็จะไปตามทางของข้าน่ะสิ” มูนาเหลียวมาบอกแล้วหมุนตัวก้าวเท้าเดินต่อไป จึงไม่ทันเห็นใบหน้าขึ้งโกรธของอีกฝ่าย ที่ไม่พอใจเหลือเกินที่หญิงสาวไม่ยอมไปด้วยง่ายๆ แล้วสาวเจ้าไม่รู้หรือไรว่าหนทางข้างหน้าที่ย่ำเท้าไปนั่นมีแต่อันตรายรอบกาย ทั้งสัตว์มีพิษที่ซุกซ่อนอยู่ใต้ผืนทราย แล้วไหนจะยังมีโจรทะเลทรายนั่นอีก
“ทำยังไงดีครับฟารีฟ ดูท่าพ่อหนุ่มน้อยของท่านจะดื้อเอาการอยู่นะครับ” คอลิดออกความเห็นพร้อมกลั้นยิ้มเอาไว้ เพราะเขาได้ยินเสียงถอนหายใจจากนายเหนือหัวเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ตั้งแต่ได้พบหน้ากับลูกสาวคนเล็กของท่านโมฮัม
“ก็ตามไปสิ! แต่เจ้าขี่ม้าของเจ้านำหน้าไปก่อนได้เลย ข้าขอจัดการคนดื้ออีกสักพัก” ฟารีฟออกคำสั่งเสียงห้วนจัดแล้วขึ้นหลังม้าคู่ใจ ตบเท้าเบาๆ เจ้าม้าสีดำทมิฬคู่ใจก็วิ่งเหยาะๆ ตามหญิงสาวร่างบางไปทันที ส่วนมูนาเมื่อรู้ว่ามีเสียงม้าดังตามหลังมา เจ้าตัวก็ออกแรงวิ่งในทัน
