ตอนที่ 16
“ท่านหัวเราะเพราะเหตุใดกัน” เพราะขุ่นเคืองเสียงของชายหนุ่มมูนาจึงเอ่ยถามอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะออกแรงดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่มที่รัดแน่นไม่ต่างจากงูรัดเหยื่อ
“ข้าก็หัวเราะเจ้าไง” ฟารีฟลากเสียงตอบ รู้สึกครึ้มอกครึ้มใจอย่างบอกไม่ถูก แบบนี้เขาควรให้คอลิดเร่งส่งข่าวเข้าไปบอกพระบิดาว่าเขาได้ขอตัวสาวงามไว้หนึ่งคนระหว่างทาง เพื่อป้องกันไม่ให้หมู่บ้านคาเบียนเซียเกิดปัญหาใหญ่หลวงตามมา เพราะความคิดแบบเด็กๆ ของมูนา ที่คงคิดว่าหนีหายไปเสียคงไม่มีปัญหาเกิดขึ้น
“ข้าไม่ใช่ตัวตลก เหตุใดท่านจึงมาหัวเราะข้า” ขาดคำมูนาก็อาศัยจังหวะที่ชายหนุ่มกำลังหัวเราะเยาะ ใช้เท้ากระทืบลงบนเท้าของชายหนุ่ม จนฟารีฟครางเสียงหลง มือสองข้างร่วงผล็อยอัตโนมัติ มูนาจึงเร่งเข้าไปยื้อแย่งกริชของตัวเองมา แต่ฟารีฟไม่ยอมปล่อยง่ายๆ ทั้งคอลิดและราฮิมพยายามกลั้นหัวเราะกันแทบแย่ และก็เพิ่งจะได้เห็นเหยี่ยวดำแห่งบาลายูดาพลา
