บทที่ 10

1744 คำ

วันต่อมา ช่วงสายๆเอเดนขับรถพานารินมาส่งที่บ้าน นารินเดินเข้ามาในบ้านด้วยสภาพที่หมดเรี่ยวแรงเพราะตั้งแต่เที่ยงคืนของเมื่อคืนเอเดนพึ่งจะให้เธอนอนตอนฟ้าสว่างนี่เองซึ่งนับเวลาถึงตอนนี้ก็แค่สองชั่วโมง “ มีอะไรให้รินกินบ้าง ” นารินทิ้งตัวลงโซฟาเช่นคนหมดแรงได้ยินเสียงดังมาจากในครัวเลยรู้ว่าญาดาอยู่ในนั้น ญาดาออกมาพร้อมข้าวผัดจานหนึ่ง เดินเอามาวางให้นารินถึงที่ “ ไม่ได้ไปเรียนหรอ ” นารินหายไปตั้งแต่เมื่อคืนวานวันนี้พึ่งจะกลับมาบ้าน ญาดาจึงเอ่ยถามน้องแต่จากสภาพของนารินญาดาก็พอเดาออกว่านารินคงจะไปนอนค้างอ้างแรมกับผู้ชายตามเคย “ ไม่ไปขี้เกียจ ” นารินตอบปัดๆ เธอเพลียจะแย่อยู่แล้วแค่อยากทานข้าวสักคำญาดาก่อนไปนอนญาดาก็มาเซ้าซี้อยู่ได้ “ แต่เทอมนี้รินขาดเรียนบ่อยแล้วนะเดี๋ยวก็ไม่มีสิทธิ์สอบหรอก ” ญาดาเตือนน้องด้วยความเป็นห่วงแต่สำหรับนาริน ญาดาก็เป็นแค่พี่สาวที่ชอบบ่นและยุ่งเรื่องส่วนตัวของเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม