#ไร้ซึ่งความรัก :: INTRO [70%]
1070 คำ
“อยากเป็นน้องรักกูปะละ”
“เชอะ ไม่ต้องมาง้อ” มันแลบลิ้นให้ผมก่อนจะเดินเข้าครัวไป บ้านหลังนี้มีกรีนกับไอ้เรดที่ยังอยู่ผมถึงต้องแวะเวียนมาหาน้องบ้าง แม้จะอยู่ที่คลับจนเหมือนเป็นบ้านหลังที่สามรองจากคอนโดส่วนตัว
“ไปทานข้าวกันดีกว่านะครับ พี่แบล็คต้องเข้าคลับด้วยนี่นา”
“อือ”
ผมเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้าย เป็นคนด้านมืดที่หลายคนเกรงกลัว แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีทุกครั้งคือการได้อยู่กับน้องชายทั้งสองคน สิ่งเดียวที่ผมไม่อยากให้ใครมาทำลายคือครอบครัว
“พี่แบล็คครับ” ระหว่างที่กำลังสวมรองเท้าอยู่หน้าบ้าน เสียงเรียกของกรีนทำให้ผมหันไปมองและต้องตกใจที่เจ้ากรรไกรกระโดดมาหาผมพร้อมกับแลบลิ้นเลียมายังใบหน้า ซึ่งผมก็เอามือดันใบหน้าของมันออกไป
“ว่าไง?”
“พี่แบล็คระวังตัวด้วยนะครับ” ผมที่กำลังเล่นกับเจ้ากรรไกรถึงกับหยุดชะงักและเงยหน้ามองน้องชายตัวเองที่นั่งลงตรงหน้า ใบหน้าหล่อเหลาดูเคร่งเครียดยังไงชอบกล “ความจริงผมไม่ชอบที่เห็นพี่แบล็คทำงานแบบนี้เลย”
“กรีน”
“ตอนนั้นที่พี่แบล็คต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะถูกยิง ผมก็รู้สึกแย่มากๆ”
“ไปนึกถึงเรื่องเมื่อหลายปีก่อนทำไม” หันไปผูกเชือกรองเท้ายี่ห้อดังสีดำราคาแพง ก่อนจะชันตัวยืนเต็มความสูงและโน้มตัวลงไปลูบศีรษะน้องชายคนเล็กที่เงยหน้ามองผม “พี่ดูแลตัวเองได้ แกน่ะตั้งใจเรียนเถอะ”
“ผมรู้ครับว่าห้ามไม่ให้พี่แบล็คเลิกกิจการไม่ได้ แต่พี่แบล็คต้องดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
“...”
“ผม พ่อแม่และก็พี่เรดเป็นห่วง” แม้สิ่งที่ทำอยู่มันเสี่ยงอันตรายก็จริง ทำให้ครอบครัวต้องเป็นห่วงแต่ผมก็ไม่มีวันทอดทิ้งกิจการที่ตัวเองสร้างมากับมือหรอก แม้ว่าจะมีใครหลายคนต่างหมายจะเอาชีวิต แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ... เพราะสิ่งเดียวที่สนคือการคุมคนให้อยู่ในอำนาจของตัวเอง นี่คือสิ่งที่ผมต้องการมาตลอด
“มึงอย่ามาปัญญาอ่อนเลยไอ้กรีน” มองร่างเปลือยท่อนบน แถมในมือยังถือแก้วไวน์แกว่งไปมา
“เรียกน้องยังไงนะ?” ผมพูดขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปด้านหลัง
“เฮ้ยๆ พี่แบล็คใจเย็นสิวะ!” ไอ้เรดทำหน้าเหวอทันทีและหลบหลังกรีน “เออน้องกรีนครับ อย่าไปห่วงพี่แบล็คเลยนะครับ มันน่ะหนังเหนียว”
“มึงอยากตายใช่ไหมไอ้เรด!”
“กลัวแล้วโว้ย” มันวิ่งหนีผมไปทันทีทำให้รอยยิ้มผุดขึ้น แต่พอมองไปยังร่างของน้องชายคนเล็กที่เงยหน้ามองผมอยู่ก็พาให้อารมณ์ที่หงุดหงิดจากไอ้เรดดีขึ้น
“แกน่ะอ่อนโยนและเข้มแข็ง เพราะงั้นเชื่อที่พี่พูด”
“...”
“สัญญาว่าจะไม่โดนยิง” ผมสัญญากับกรีน แม้ว่ามันจะเป็นแค่คำลวง แต่ผมก็อยากให้น้องสบายใจซึ่งเห็นรอยยิ้มที่อบอุ่นส่งมาให้ ในขณะที่ผมมืดมน ไอ้เรดร้อนดั่งไฟ แต่กรีนกลับทำให้ผมมีแสงสว่าง ทำให้ไอ้เรดใจเย็นลง น้องชายที่ผมห่วงใยที่สุด กรีนเหมือนมาเติมเต็มให้ผมกับไอ้เรดที่ต่างกันสุดขั้วให้ได้มาเผชิญหน้ากันได้ แม่เคยบอกว่ากรีนเป็นลูกคนเล็กที่ทำให้ครอบครัวมีความสุขและรอยยิ้ม ซึ่งผมคิดว่ามันคือเรื่องจริง “ไปนะเจ้ากรรไกร”
ลูบศีรษะเจ้าหมาบีเกิ้นตัวแสบ “ถ้ากัดรองเท้าฉันอีก คราวนี้ฉันจะยิงแก”
เป็นคำขู่ที่ได้ผล แม้แต่หมายังหวาดกลัวคนอย่างผมเลย แล้วคนล่ะถ้าเห็นผมไม่กลัวจนหัวหดหรือไง? และปัจจุบันมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
ณ คลับ Dark Black
เป็นคลับที่ผมตั้งใจทำขึ้นมาด้วยสองมือและหัวของตัวเอง เป็นสถานที่มาผ่อนคลาย ดื่มด่ำกับเสียงดนตรีและเครื่องดื่มหลายชนิด ภายในกว้างขวางมีฟอว์ลไว้สำหรับนักดนตรี ดีเจหรือแม้แต่โชว์เด็ดจากทางคลับซึ่งโชว์จะจัดอยู่ในช่วงเวลาเกือบตีหนึ่งถึงตีสองเท่านั้น คลับของผมจะอนุญาตเพียงแค่แขกที่อายุยี่สิบปีขึ้นไป ต่ำกว่านั้นจะให้นั่งกินน้ำผลไม้อยู่หน้าร้านซึ่งตกแต่งด้วยดอกไม้นานาชนิดและบ่อปลาที่สามารถให้อาหารได้
ด้านหลังของคลับจะเป็นโซนสำหรับผู้ใหญ่มีเงินหนัก คนดังที่อยากจะเสียเงินคือการเปิดคาสิโนอย่างถูกกฎหมาย ผมควบคุมที่นี่ราวกับคืออาณาจักรของตัวเอง ลูกน้องของผมจะอยู่ตามทุกมุมเพราะฉะนั้นเรื่องชกตีจึงไม่มี หรือถ้าลวนลามก็จะจัดการคนนั้นและไม่ให้มาเหยียบที่นี่อีก ถึงจะเป็นคลับที่ถูกกฎหมายและเถื่อนสักหน่อย แต่ผมก็ทำมันอยู่ในกฎเกณฑ์ที่จะไม่ทำให้ผมต้องเสียชื่อเสียง
“คุณแบล็คครับ” เมื่อกำลังจะเปิดประตูห้องส่วนตัวก็ต้องชะงักเมื่อคนของผมที่ชื่อว่า ‘เขต’ เขาเป็นคนสนิทของผมที่ไว้ใจได้มากที่สุดความจริงผมมีคนสนิทสองคน อีกคนนั้น... “คุณเมษามาครับ”
“มา?” ดึงสติผมด้วยชื่อที่ทำให้ต้องขมวดคิ้ว “มาให้เป็นข่าวหรือไง”
“ผมห้ามแล้วครับ บอกแล้วว่าคุณแบล็คไม่อยู่ แต่เธอบอกจะรอ” ผมพยักหน้ารับก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไปแต่ก็หันไปมองเขตอีกครั้ง
“ไปที่นั้นมายัง”
“ครับ ตามที่คุณแบล็คสั่ง” เขตสบตากับผมก่อนจะถอนหายใจออกมา ผมจึงวางมือไปบนบ่าและบีบเพื่อให้กำลังใจ
“มันผ่านมาล่ะ”
ปกติผมจะไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น แต่เพราะมันมีเรื่องให้ต้องคิดไม่ตกต่างหากจึงลืมมันไปไม่ได้ยิ่งกรีนมันตอกย้ำผมตอนที่โดนยิงแล้ว ก็พาให้คิดมันอยู่เรื่อยๆ ประตูห้องปิดลงสายตาของผมกวาดมองไปยังร่างสวยบอบบางที่นั่งไขว่ห้างอยู่ตรงมุมโซฟาด้วยชุดเดรสสีแดงแหวกข้างโชว์เรียวขาสวย ใบหน้าสวยแต่งแต้มอย่างดี ริมฝีปากแดงส่งยิ้มให้กับ
- ผู้เขียน
