“ก็จะไปรู้เหรอ เห็นพี่อุ้มกระเตงกันขนาดนั้น ไอ้เราก็นึกว่าน้องครีมเป็นอะไรมาก” นับสิบยังไม่ยอมแพ้โดยมีพี่ชายอีกสองคนยืนสังเกตการณ์อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“ไอ้นี่ แซวซะจริง ผัวเมียเขาจะสวีตหวานเอาใจกันบ้างมันแปลกหรือไงวะ” นับหมื่นผลักหัวน้องชายคนเล็กแรงๆ
แม้เขาจะรู้อยู่เต็มอกว่าสิ่งที่พูดอาจไม่ใกล้เคียงความเป็นจริงนัก แต่ก็หวังว่าสักวันคาริสาจะทำให้มันเป็นจริง นับหมื่นมองเห็นความรักเต็มเปี่ยมในดวงตาหวานซึ้งคู่นั้นในวันแต่งงานของคนทั้งคู่ และความรักนี้แหละที่จะช่วยพี่ชายของเขาได้... แม้อาจต้องใช้เวลาสักหน่อย
“โอ๊ย พี่หมื่นนี่ เจ็บนะเฟ้ย” นับสิบโวยวายให้เกินจริงเข้าไว้
“ไป อย่ามัวแต่เถียงเรื่องไร้สาระอยู่เลย มากินข้าวใช่มั้ย ไปนั่งรอที่โต๊ะหน้าระเบียงโน่น เดี๋ยวเรียกต้อยติ่งขึ้นมาจัดโต๊ะให้” นับแสนพูดจบก็ทำท่าจะเดินนำไปก่อนเป็นตัวอย่าง
“อ้าว แล้วพี่ไม่รอน้องครีมเหรอครับ เห็นบอกว่าเจ็บอยู่”
