เมียรักของนับแสน

บทที่ 2

“จ๋าเห็นด้วยกับพี่ครีมค่ะ เป็นผู้หญิงต้องอย่าหยุดสวยเพราะเราไม่รู้ว่าเนื้อคู่เราจะปรากฏตัวขึ้นมาตอนไหน”

“เหรอจ๊ะยายจ๋าจอมเฟอะฟะ ในบรรดาพวกเรานี่หนูอ่อนสุดเลยนะคะ ถ้าลดความซุ่มซ่าม เปิ่นเป๋อลงไปบ้าง ก็น่าจะมีลุ้นสละโสดก่อนใคร”

ชฎาพรแซวพนักงานรุ่นน้องที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สองปีเศษๆ แต่ก็สนิทกับพวกเธอจนกลายเป็นกลุ่มแก๊งเดียวกันไปแล้ว

“ใครว่ายะ คนที่จะได้สวมชุดวิวาห์ก่อนใครต้องเป็นเจ๊ติ่งคนนี้เท่านั้น” ตรีภพ หรือ เจ๊ติ่งของทุกคนโผล่หน้าเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย หลังจากเดินออกไปชงกาแฟที่ห้องครัวพนักงานและเดินจิบออกมาอย่างสบายอารมณ์

“ถ้าเป็นเจ๊ติ่งครีมยอมให้เลยค่ะ แต่ต้องรีบหน่อยนะคะ เพราะก่อนสามเดือนนี้ครีมรับรองว่าครีมต้องหาแฟนได้ อย่างน้อยหากในอนาคตลูกถาม ครีมจะได้บอกลูกอย่างภาคภูมิใจว่าครีมมีแฟนคนแรกก่อนอายุสามสิบ”

เจ๊ติ่งทำหน้าสยดสยองก่อนจะบอกเสียงดังฟังชัด

“นี่หล่อนเป็นเอามากนะยะยายครีม อย่าบอกเจ๊นะว่าปูนนี้แล้วยังเวอร์จิ้นน่ะ”

“ก็ต้องจิ้นสิคะ เห็นอัธยาศัยดีอย่างนี้ที่จริงครีมระวังตัวนะคะ ขนาดจูบแรกครีมยังรักษาไว้เพื่อรอเจ้าชายในฝันของครีมอยู่เลยค่ะ”

“โอ๊ย ! ยายครีมเทียมโลกสวย เจ๊จะบอกอะไรให้ว่าหนูน่ะพลาดอย่างใหญ่หลวงแล้ว” เจ๊ติ่งผู้ช่ำชองโลกเหลียวซ้ายแลขวา แล้วก้มหน้าลงกระซิบกระซาบบางอย่าง “อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะคะ แต่ของแบบนี้ต้องลองสักครั้งแล้วจะติดใจ”

หญิงสาวผู้อ่อนประสบการณ์อดหน้าแดงไม่ได้ ทุกครั้งที่ถูกเจ๊ๆ ทั้งหลายลากเข้าเรื่องอย่างว่า...

ชฎาพรอดสงสารไม่ได้เลยช่วยสกัดเพื่อนรักแทน

“แต่ครีมจ๊ะ จะให้นังกะเทยนี่สวมชุดเจ้าสาวคงต้องพามันไปตัดไอ้นั่นออกก่อนนะพี่ว่า”

ชฎาพรกล้าพูดจาแรงๆ กับเจ๊ติ่งผู้ยิ่งใหญ่ประจำแผนกอยู่แล้ว เพราะทั้งคู่เป็นทั้งเพื่อนรัก และไม้เบื่อไม้เมากันมานับสิบปี แถมยังเริ่มงานที่นี่วันแรกพร้อมกันด้วย

“ให้มันน้อยๆ หน่อยย่ะแม่พรศรี”

“พอๆ เลยค่ะ ทั้งพี่พรทั้งเจ๊ติ่ง ลับฝีปากกันทีไรเป็นวางมวยทุกทีเลย” จินดาหลารับหน้าที่ห้ามทัพอีกเช่นเคย

“เม้าท์อะไรกันอยู่ครับสาวๆ ดังไปถึงข้างในเชียว” ข้างในที่เจ้าของเสียงนุ่มทุ้มบอกคือห้องผู้บริหารของเขาเอง เพราะเขาไม่ชอบความโดดเดี่ยว เงียบเหงา เลยขอมานั่งร่วมวงกับพนักงานหลายๆ แผนกชั้นนี้ดีกว่าจะอยู่ชั้นบนสุดร่วมกับผู้บริหารคนอื่น

พอได้ยินเสียงเจ้านายเท่านั้นกลุ่มสนทนาของสาวโสดก็สลายตัวแทบจะทันที แม้จะยังแอบชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมาเหลือบมองบ้างก็ตาม

“อ้าว นี่ผมไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ ผมเข้าใจว่าทำงานมันก็ต้องมี

รีแล็กซ์กันบ้าง แถมนี่ก็ยังเช้าอยู่ ยังไม่ได้เวลาเริ่มงานเลยนี่ครับ ไม่เห็นต้องกลัวผมขนาดนั้นเลย” เจ้านายยังบอกด้วยน้ำเสียงที่แสดงความใจดีเหมือนเดิม

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณธนา พวกเราก็คุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไปนี่แหละค่ะ ว่าแต่คุณธนามาแต่เช้าขนาดนี้มีอะไรด่วนหรือเปล่าคะ” คาริสาพนักงานตำแหน่งประชาสัมพันธ์ควบเลขาส่วนตัวในบางครั้งอธิบายและถามไถ่ตามหน้าที่

“ผมเข้ามาเตรียมตัวน่ะ วันนี้จะมีลูกค้าคนสำคัญที่ผมต้องไปต้อนรับและเจรจาด้วยตัวเอง ครีมไปกับผมด้วยนะ แล้วเดี๋ยวเตรียมเอกสารให้พร้อมด้วยผมส่งเมลสิ่งที่ต้องใช้ให้ครีมในเอ้าท์ลุกแล้วนะครับ”

“ได้ค่ะ”

หญิงสาวรับคำเสร็จธนาดลก็เดินเข้าไปในห้องกระจกของตัวเองตามเดิม ตอนแรกที่พวกเธอไม่ทันสังเกตว่าเจ้านายหนุ่มมาแล้วก็เพราะว่าถึงแม้ห้องผู้บริหารเป็นห้องกระจก แต่ก็เป็นกระจกเงาทึบที่สามารถมองออกมาเห็นข้างนอก แต่ไม่สามารถมองจากข้างนอกเข้าไปเห็นข้างในได้ ยกเว้นเสียแต่เข้าไปส่องใกล้ๆ

พอเจ้านายเดินกลับกลุ่มสาวเม้าท์ประจำออฟฟิศก็วิ่งจี๋กลับมาเข้าที่

“แล้วคนนี้ล่ะครีมจ๋า” ชฎาพรเป็นหน่วยกล้าตายคนแรก

“คนนี้อะไรคะพี่พร” คาริสาถามทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่ที่อีเมลที่ธนาดลส่งมาให้

“ก็ถ้าหล่อนอยากจะหาใครสักคนจริงๆ จะไปมองที่ไหนไกลทำไมล่ะจ๊ะ คุณธนานี่ก็น่าสนนะ” เป็นเจ๊ติ่งที่ช่วยเสริมคำถามและความอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนสาว

แหม... ทีอย่างนี้ละเข้าขากันดีนักเชียว ! คาริสาแอบเคือง

แต่สุดท้ายหญิงสาวก็หันไปยิ้มรับเพราะเข้าใจสิ่งที่รุ่นพี่ทั้งสองบอกดี ธนาดลมีทีท่าว่าชอบเธอออกนอกหน้าตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน ตอนที่ชายหนุ่มผู้นี้เข้ามารับช่วงต่อกิจการของบิดา ตอนนั้นเธอยอมรับว่าตื่นเต้นที่คนระดับเขามาให้ความสนใจ แต่ธนาดลก็ทำแค่นั้น ไม่ได้ดูจริงจังอะไร

ซึ่งคาริสาก็แค่เสียดายเล็กๆ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น พอเวลาผ่านไป ทำงานด้วยกันเป็นปี หญิงสาวถึงรู้ถ่องแท้ว่าธนาดลเป็นผู้ชายเจ้าสำราญ เขาเปลี่ยนผู้หญิงควงเดือนละคนไม่ซ้ำหน้า และคาริสาก็เข้าใจว่ากิริยาที่ธนาดลแสดงต่อเธอก็เป็นเพียงแค่การหยั่งเชิงหรือหยอกไก่ เพราะเมื่อเขาทำแบบนั้นผู้หญิงที่เขาหมายตา แทบทุกคนจะเปิดทางและทอดสะพานให้ธนาดลเดินข้ามไปอย่างง่ายดาย หรืออาจจะสร้างกระเช้าลอยฟ้าไปหาเขาเองเลยด้วยซ้ำ

แต่นั่นไม่ใช่เธอ เธออยากได้รักแท้ และการสงวนท่าทีเพื่อรักษาคุณค่าในตัวเองคือสิ่งที่เธอเลือกทำ

“เข้าใจผิดแล้วค่ะพี่พร เจ๊ติ่ง คุณธนาก็ทำดีกับทุกคนนั่นแหละ จริงมั้ยคะน้องจ๋า”

จินดาหลาผู้ซื่อ (บื้อ) อยู่แล้วแทบรับไม้ต่อที่พี่สาวคนสวยส่งมาแทบไม่ทัน

“มันก็จริงนะคะพี่ครีม แต่จ๋าว่ายังไงคุณธนาก็ดูจะให้อภิสิทธิ์พี่ครีมมากกว่าใครอยู่ดี” และเธอก็เลือกตอบไปตามที่เห็น

“เห็นมั้ยล่ะ ขนาดซื่อๆ บื้อๆ อย่างยายจ๋ายังดูออกเลย” ชฎาพรทำหน้าขึงขังเพื่อยืนยันในความคิดของตนเอง มีเพื่อนเป็นเถ้าแก่เนี้ยหน่อยไม่ได้แม่จะกร่างให้คับบริษัทเชียว

“ทุกคนเข้าใจผิดแล้วละค่ะ ถ้าคุณธนาสนใจครีมจริง ครีมอยู่ใกล้แค่นี้เขาคงจีบครีมไปนานแล้วจริงมั้ยคะ คุณธนาก็แค่เป็นเจ้านายใจดี เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ แล้วคุณสร้อยสวาทเลขาคุณธนาก็อายุมากแล้ว ไม่ค่อยสะดวกออกไปพบลูกค้า ครีมเลยได้ทำหน้าที่เลขาส่วนตัวให้คุณธนาในบางครั้ง หากเราจะดูสนิทกันไปบ้าง ก็คงเป็นเพราะเหตุนี้แหละค่ะ”

คาริสาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องชักแม่น้ำทั้งห้าเพื่อให้ทุกคนเชื่อด้วย แต่มันก็ไม่ได้เป็นการหมกเม็ดทั้งหมดซะทีเดียว ที่เธอพูดน่ะใครจะกล้าเถียง ‘คุณสร้อยสวาท’ เลขาคนเก่าของเจ้าของบริษัทคนก่อน ถูกส่งต่อให้มาช่วยลูกชาย แต่ขอบายเรื่องเอ้าท์ดอร์หรือออกนอกสถานที่มานานแล้ว ด้วยสังขารที่ไม่เอื้ออำนวยนักเพราะอายุมากแล้วนั่นเอง

“ก็อาจจะแบบว่าคนนี้ตัวจริงไงครับ อยู่ในสายตาแถมใกล้ๆ ตัวด้วย วันใดที่คุณธนาคิดได้ว่าจะเลิกเพลย์บอยแล้ว อาจจะมาขอพี่ครีมเป็นแฟน หรือไม่ก็จูงมือพาเข้าประตูวิวาห์แบบสายฟ้าแลบเลยก็ได้” ธนัชชัยหนุ่มน้อยที่สุดในกลุ่ม เพิ่งฝึกงานจบไปเมื่อไม่กี่เดือนที่แล้ว และตกลงปลงใจทำประจำที่นี่ต่อเลยได้ชะโงกหน้าเข้ามาร่วมวงสนทนา

“ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ไม่เอาหรอกนะนัด คนที่เห็นเราเป็นของตายน่ะไม่ได้รักเราจริงสักนิด แล้วพี่ครีมก็ไม่เชื่อด้วยว่าคนที่เคยเจ้าชู้จะเลิกเจ้าชู้ได้เพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว... วันนี้เขารักเขาหลงเรา แล้วมีอะไรรับประกันล่ะว่าวันหน้าเขาจะไม่เปลี่ยนใจ ผู้หญิงเราน่ะพอรักไปแล้วมันเลิกรักลำบากนะ หรืออาจจะไม่มีวันนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่ถ้ายังไม่ได้รัก ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยมันก็จะไม่เจ็บมาก... หรือไม่ ก็ไม่เจ็บเลย”

เธอค่อนข้างเป็นคนที่คิดเยอะ หากเหตุผลที่เอามาเทียบกันเป็นข้อๆ ไม่คุ้มที่จะทำหรือตัดสินใจ เธอจะไม่ผลีผลามเด็ดขาด

“หูย... แกลองมองเข้าไปในห้องคุณธนาสิยะยายครีม แกบอกไม่เอาๆ แต่รายนั้นน่ะมองแกตาเยิ้มเชียว สงสัยจะเห็นสเตตัสในเฟซแกวันก่อนแหงมๆ” เจ๊ติ่งผู้มองการณ์ไกลคาดคะเนอะไรไม่เคยพลาดฟันธง ! “เตรียมรับมือให้ดีเถอะนาง ฉันว่าคราวนี้คุณธนามีเอาจริง”

เมื่อทุกคนต่างพากันพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของตรีภพ คาริสาเลยจนต่อคำพูด ให้ทุกคนเชียร์แค่ไหน หรือธนาดลอาจจะคิดแบบนั้นจริงๆ แต่ใครเลยจะรู้จักตัวเธอได้ดีเท่าเธอเอง... คาริสาเคยให้โอกาสชายหนุ่มคนนั้นครั้งนึงแล้ว และโอกาสนั้นก็มีเพียงแค่ครั้งเดียว