คนอารมณ์ร้อน
1174 คำ
"ตื่นแล้วหรอครับ" ก้องภพถามแฟนสาวที่กำลังเดินงัวเงียออกมาจากห้องนอน
"ทำอะไรอยู่หรอ"
"อุ่นก๋วยเตี๋ยวให้กุญอยู่ครับ แต่หน้าตามันดูไม่น่ากินแล้วอ่ะ"
"ก็เพราะใครล่ะ"
"งั้นกุญไปอาบน้ำก่อนเถอะครับ เดี๋ยวก้องพาไปหาอะไรกินข้างนอก"
20 นาทีถัดมา…
"ที่นี่เขาให้คีย์การ์ดมากี่ใบหรอ" ก้องภพถามกุญแจขณะขับรถ
"2 ใบค่ะ ทำไมหรอ"
"ก้องขอเก็บไว้ใบนึงได้ไหมครับ เผื่อกุญเกิดอุบัติเหตุในห้อง ก้องจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอให้นิติมาเปิดประตู"
"แน่ใจนะว่าเพราะเหตุผลนี้"
"แน่ใจครับ…แต่แค่มีเหตุผลอื่นด้วย"
"ว่าแล้วเชียว"
"ก็ก้องอยากมาหา อยากมานอนกอดกุญทุกคืนเลยนี่ครับ ไม่ได้หรอ"
"ถ้าแค่กอดกุญก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แต่ก้องชอบทำมากกว่านั้นอยู่เรื่อย"
"แล้วใครใช้ให้กุญหุ่นเซ็กซี่ขนาดนี้ล่ะ พอได้กอดมันก็อดใจไม่ไหวทุกที"
"อย่ามาโยนความผิดให้กุญแบบนี้สิ" ก้องภพหัวเราะกุญแจที่นั่งทำหน้ายู่ไม่พอใจ
มหาวิทยาลัย…
ตื้อดึ่ง~
ก้องภพ : รับน้องเสร็จหรือยังครับ
กุญแจ : ใกล้แล้ว รอก่อนนะ
ก้องภพ : ก้องรออยู่ที่หน้าตึกคณะอักษรนะครับ
ก้องภพกับกุญแจได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ จริงๆเป็นเพียงความตั้งใจของก้องภพคนเดียวเท่านั้น
ทั้งคู่เรียนอยู่คนละคณะ ก้องภพเรียนคณะบริหารธุรกิจ ส่วนกุญแจเรียนคณะอักษรศาสตร์ จึงทำให้มีเวลาเจอกันแค่หลังเลิกเรียน
"จ๊ะเอ๋" กุญแจค่อยๆย่องไปหาก้องภพเบาๆ แล้วปิดหน้าตัวเองไว้ก่อนจะทำท่าจ๊ะเอ๋เพื่อแกล้งคนเป็นแฟนให้ตกใจ
"มาแล้วหรอ…คิดถึงจังเลยครับ" ก้องภพสวมกอดกุญแจทันทีเมื่อเห็นหน้าเธอ
"ไม่ตกใจเลยหรอ"
"หน้าตาน่ารักขนาดนี้ใครจะไปตกใจล่ะครับ" ก้องภพบีบจมูกคนตรงหน้าด้วยความมันเขี้ยว
"ปากหวานแบบนี้อยากได้อะไรคะ"
"คืนนี้ไปนอนคอนโดก้องนะครับ"
"อืม…ไปดีไหมน้าาา" กุญแจแกล้งทำท่าคิดหนัก
"อย่าแกล้งกันสิครับคนสวย"
"คิคิ…ก็ได้ค่ะ แต่ไปเอาของที่หอกุญก่อนนะ"
"ไม่มีปัญหาครับ"
คอนโดก้องภพ…
"เรียนวันแรกเป็นยังไงบ้างครับ"
"ก็สนุกดีค่ะ"
"นั่งก่อน เดี๋ยวก้องหยิบน้ำมาให้" ก้องภพดันหลังกุญแจให้ไปนั่งที่โซฟา
"ขอบคุณค่ะ" กุญแจรับแก้วน้ำจากก้องภพมาไว้ในมือ
"แล้วมีเพื่อนใหม่หรือยัง" ก้องภพนั่งลงบนโซฟาข้างๆเธอก่อนจะพูดขึ้น
"มีแล้ว"
"ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ"
"ผู้ชายค่ะ" กุญแจแกล้งตอบเพื่อดูปฏิกิริยาของเขา
"มันเป็นใคร! ชื่ออะไร!" ก้องภพหงุดหงิดตามที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด
"ใจเย็นๆค่ะ…กุญล้อเล่น"
"ไม่เล่นแบบนี้สิกุญ ก้องหวงนะครับ"
"จะหวงทำไมคะ ไม่มีใครมาสนใจกุญหรอก"
"ทำไมจะไม่มี ขนาดวันนี้กุญอยู่กับก้องยังมีผู้ชายที่คณะมองกุญกันตั้งเยอะ แล้วตอนที่ก้องไม่อยู่ด้วยล่ะ"
"ไม่ต้องห่วงเลยกุญรักก้องคนเดียว ไม่สนใจคนอื่นอยู่แล้ว"
"จริงนะครับ"
"จริงค่ะ"
"แล้วนี่กุญได้ติดต่อกับพวกไอยอร์ชบ้างไหม"
"ไม่เลย คุยล่าสุดก็ก่อนเปิดเทอม รู้แค่ว่ายอร์ชกับติ๊ดตี่เรียนคนละมหาลัยกัน"
"เอาไว้ว่างๆเราชวนพวกมันไปเที่ยวกันไหม"
"เอาสิ…กุญก็คิดถึงเพื่อนๆเหมือนกัน"
"แล้วเย็นนี้เราจะกินอะไรกันดี"
"กุญอยากกินชาบู"
"ร้านไหนดีครับ"
"เราไปซื้อของมาทำกินเองได้ไหมคะ"
"ได้สิ"
ซูเปอร์มาร์เก็ต…
"กุญขอไปดูผักตรงนู้นก่อนนะคะ" กุญแจเดินแยกออกมาที่โซนผักและผลไม้สด
"โอ๊ย~" เมื่อกุญแจได้ผักตามที่ต้องการแล้ว เธอกำลังจะเดินกลับไปหาก้องภพ แต่จังหวะที่หมุนตัวกลับหลังหัน ใบหน้าของเธอก็ไปชนเข้ากับหน้าอกหนาของใครบางคน
"ขอโทษครับ…เป็นอะไรไหม" คนตรงหน้าใช้มือข้างหนึ่งรีบคว้าเอวของเธอเอาไว้อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะกลัวว่าคนที่ชนเขาจะเสียหลักล้มลงไป
"ไม่เป็นไรค่ะ…อ้าวพี่เวย์" เมื่อกุญแจเงยหน้าขึ้นไปก็ได้เห็นว่าคนตรงหน้าคือรุ่นพี่ที่คณะของเธอ
"ทำเหี้ยอะไรวะ!" ก้องภพที่เดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์รีบปล่อยมือจากรถเข็นก่อนจะวิ่งไปกระชากแขนกุญแจออกมา และต่อยเข้าที่ใบหน้าผู้ชายคนนั้นสุดแรง
"ก้องใจเย็นๆ! นี่พี่เวย์ พี่ที่คณะกุญเอง" กุญแจรีบไปคว้าแขนของก้องภพเอาไว้เมื่อเห็นว่าเขาทำท่าง้างแขนจะต่อยรุ่นพี่ของเธออีกครั้ง
"แล้วมันมากอดกุญทำไม"
"คือ…มันแค่เรื่องเข้าใจผิด" กุญแจไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ก้องภพเห็นภาพ
"เข้าใจผิดอะไรวะ!" ก้องภพพูดกระแทกเสียงด้วยความโมโหและสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของกุญแจก่อนจะเดินหนีออกมาทันที หากอยู่ต่อไปเขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แน่
"กุญขอโทษแทนแฟนกุญด้วยนะคะพี่เวย์" กุญแจรีบเก็บถุงผักที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นใส่ในรถเข็นและยกมือไหว้ขอโทษรุ่นพี่ของเธอก่อนจะวิ่งตามก้องภพออกไปทันที
"ก้อง! รอกุญด้วย"
"ก้อง!"
"ก้อง! ฟังกุญก่อน" ก้องภพยืนนิ่งแต่ไม่หันหน้ามาหาเธอ
"มันไม่มีอะไรเลย กุญแค่เดินไปชนพี่เขา"
"แล้วทำไมมันต้องกอดกุญ" ก้องภพพูดทั้งที่ยังยืนหันหลัง
"ก็กุญจะหงายหลัง พี่เวย์เลยคว้าเอาไว้แค่นั้นเอง"
"ก้องเชื่อใจกุญนะคะ" กุญแจเดินไปจับมือก้องภพที่ยังคงยืนนิ่งหันหลังให้เธออยู่
"แล้วก้องจะเชื่อใจมันได้ยังไง ว่ามันจะไม่คิดอะไรกับกุญ"
"พี่เวย์เขาไม่ได้คิดอะไรกับกุญหรอก แต่ถึงจะคิดกุญก็ไม่ได้สนใจ เพราะกุญมีก้องอยู่แล้ว อย่าโกรธกุญเลยนะ" กุญแจสวมกอดก้องภพเพื่อให้เขาใจเย็นลง
"ก้องไม่ได้โกรธกุญหรอก แต่ก้องโกรธมัน"
"ก้องเชื่อใจกุญนะคะ กุญไม่มีวันทำเรื่องแบบนั้นกับก้องแน่นอน"
"จุ๊บ…หายโกรธกุญนะคะ กุญหิวแล้วอ่ะ" กุญแจเขย่งปลายเท้าและเงยหน้าขึ้นไปจุ๊บคนอารมณ์ร้อน
"หายแล้วก็ได้ครับ"
ก้องภพและกุญแจเดินกลับไปเอารถเข็นที่จอดทิ้งเอาไว้พร้อมกับผักและเนื้อสัตว์ที่เลือกไว้ก่อนหน้านี้ โชคดีที่รุ่นพี่ของเธอไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว ไม่อย่างนั้นอารมณ์ของก้องภพคงได้ปะทุออกมาอีกแน่
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
