ให้ได้แค่พี่น้อง

1300 คำ
เวลา 17.00 น. "ยืนคิดอะไรอยู่คนเดียวครับ" ก้องภพเข้ามากอดกุญแจจากด้านหลังที่ตอนนี้กำลังยืนคิดอะไรเพลินๆอยู่ที่ระเบียงหน้าห้องนอนคนเดียว "ตกใจหมด เดี๋ยวก็มีใครมาเห็นหรอก" "เห็นก็เห็นไปสิจะกลัวทำไมครับ" "ไม่ได้กลัว แต่กุญยังไม่อยากบอกใครตอนนี้" "นี่กุญยังรออะไรอีก หรือกลัวไอเจลมันรู้" "ไม่ใช่อย่างนั้น" "ไม่ใช่แล้วทำไมเมื่อเช้าไม่ให้คำตอบมันล่ะ" "กุญอยากรอให้กลับจากที่นี่ก่อน กุญกลัวว่าถ้าบอกไปตอนนี้ทุกคนจะหมดสนุก" "นี่ อย่างอนกุญสิ" เธอง้อเขาที่คลายกอดออกจากเธอแล้วยืนทำหน้ามุ่ยแทน "ไม่งอนก็ได้ แต่คืนนี้ขอจนเช้าเลยนะครับ" เขาเปลี่ยนจากหน้ามุ่ยมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ทันที "ไม่ได้ กุญต้องนอนกับเอ๋ยนะ" "เฮ้อ..อดเลย" "ก็ก้องไม่ใช่หรอที่อยากให้เอ๋ยอยู่" "ถึงไม่ใช่เอ๋ยก้องก็ทำแบบนี้อยู่ดี อย่าน้อยใจเลยนะครับ ก้องไม่ได้คิดอะไรกับเอ๋ยจริงๆ" "ก็ลองคิดดูสิ" "ไม่มีวัน มีเมียหน้าตาน่ารักแถมยังหุ่นเซ็กซี่ขนาดนี้จะไปสนใจคนอื่นได้ยังไง" "นี่! อย่าเรียกกุญแบบนั้นให้คนอื่นได้ยินนะ" "ทำไมล่ะ เมียจ๋าาา~" เขาพูดแล้วก้มลงมาหอมแก้มเธอ "ก้องอยู่นี่เอง เอ๋ยตามหาตั้งนาน" กุญแจกับก้องภพหยุดการกระทำก่อนหน้านี่ลง เมื่อเอ๋ยเดินเข้ามาในห้อง "มีอะไรหรอเอ๋ย" คนถูกตามหาถามขึ้น "เพื่อนๆให้มาถามว่าเย็นนี้จะทำอะไรกินบ้าง" "อ๋อ งั้นเดี๋ยวก้องลงไปคุยกับเพื่อนๆก่อนนะกุญ" "แกเป็นอะไรกับก้องของฉัน" "เหอะ ของแกอะไร ไม่เห็นหรอว่าเมื่อกี้เขาทั้งหอมทั้งกอดฉันอยู่" กุญแจแค่นหัวเราะและพูดด้วยท่าทีที่เหนือกว่า "ก็แค่กอด มากกว่านี้ฉันก็ทำมาแล้ว" "เธอหมายถึงอะไร" "ก็ไปถามก้องเองสิ" เอ๋ยพูดแล้วสะบัดสะโพกเดินตามก้องภพออกไป เย็นนี้ลุงกรคนของที่บ้านก้องภพจัดการซื้อกุ้งหอยปูปลาที่ย่างเรียบร้อยแล้วจากร้านอาหารมาให้ทุกคน เพราะไม่อยากให้เด็กๆต้องเหนื่อยทำกันเองแบบคืนแรก "ขอบคุณมากเลยนะคะ/ครับ” ทุกคนยกมือไหว้ขอบคุณลุงกรที่ไปซื้ออาหารให้ แถมยังช่วยพวกเขาจัดอาหารบนโต๊ะจนเสร็จด้วย “ลุงกรอยู่กินด้วยกันก่อนไหมคะ" กุญแจหันไปถามลุงกรที่กำลังจะเดินลงไปจากตัวบ้าน "ไม่เป็นไรครับ หนูๆกินกันเลย ลุงไม่รบกวนดีกว่า" ลุงกรพูดอย่างนอบน้อมก่อนจะเดินกลับบ้านพักของตัวเอง "มาพวกเรา ชนนนน!" หัวโจกแก๊งขี้เมาอย่างยอร์ชชูแก้วขึ้นเพื่อเป็นการเริ่มปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ "ไปดูโชว์ควงกระบอกไฟกันไหม" ปาร์ตี้เริ่มไปได้สักพักก้องภพก็หันมากระซิบกับกุญแจในขณะที่เอ๋ยลุกไปเข้าห้องน้ำ "ก้องไม่อยู่สนุกกับเพื่อนๆต่อหรอ" "ไม่ล่ะ ก้องอยากอยู่กับกุญสองคนมากกว่า" ริมชายหาด "สวยมาก กุญเพิ่งเคยดูอะไรแบบนี้ครั้งแรกเลยนะ" "ถ้ากุญชอบเอาไว้ก้องจะพามาดูด้วยบ่อยๆ" "พูดแล้วห้ามคืนคำนะ" "เพื่อกุญก้องให้ได้ทุกอย่างนั่นแหละ" "มีความสุขจัง" เธอมองออกไปยังโชว์ควงกระบองไฟแล้วพูดขึ้นด้วยใบหน้าเปื้อนความสุข "แล้วกุญกับไอเจลนี่จะยังไง" "กุญไม่เคยคิดอะไรกับเจลเกินกว่าความเป็นพี่น้องอยู่แล้ว" "แล้วทำไมเมื่อเช้าไม่ปฏิเสธมันไปล่ะ" "กุญก็ปฏิเสธเจลมาตลอดนั่นแหละ แต่เขาก็ไม่เคยลดความพยายามลงเลย" "งั้นพรุ่งนี้หลังจากที่เรากลับไปจากที่นี่ กุญก็ไปบอกมันซะนะว่ากุญเป็นเมียก้อง" "บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกแบบนี้" "หรือจะให้ก้องไปบอกมันเอง" "ไม่ต้องเลย กุญจัดการเองได้ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันขึ้นมาอีก" "ก็ถ้ากุญบอกมันแล้ว แต่มันยังไม่เลิกยุ่งกับกุญ มันเจอก้องแน่" "หัดใจเย็นๆบ้างสิ" "กับเรื่องกุญก้องใจเย็นไม่ได้หรอก" กุญแจปรบมือให้กับโชว์ควงกระบองไฟที่เพิ่งจบลง “เดี๋ยวกุญเข้าไปในบ้านก่อนนะ ออกมานานแล้ว" ก้องภพเดินไปเคลียร์ค่าจ้างของนักควงกระบอกไฟ ที่จ้างมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปเช่นกัน ปาร์ตี้ที่หน้าบ้านยังคงดำเนินต่อไปอย่างสนุกสนาน มีเพียงเจล เอ๋ยและกุญแจ ที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ ก้องภพเดินตรงขึ้นบันไดไปเพราะคิดว่าแฟนของเขาน่าจะอยู่บนห้อง เขาเปิดประตูห้องเข้าไปก็เห็นว่าเธอนอนหันหลังห่มผ้าอยู่บนเตียงจึงมุดไปใต้ผ้าห่มเพื่อหวังจะแกล้งให้เธอตกใจ "เฮ้ย!" แต่เมื่อก้องภพเห็นใบหน้าของคนที่นอนอยู่ ก็ร้องเสียงตกใจออกมาและพยายามจะลุกหนี แต่กลับโดนเธอกอดรัดตัวเขาเอาไว้แน่น "จะไปไหนล่ะก้อง อยู่กับเอ๋ยก่อนสิ" "ปล่อย!..ทำอะไรของเธอเนี่ย" เขาพยายามแกะมือเธอออกจนสำเร็จ แต่กลับถูกเธอลุกขึ้นมาคร่อมตัวเขาเอาไว้แทน "ทำไมก้องไม่รับรักเอ๋ยสักทีล่ะ" เธอพูดจบก็ก้มหน้าลงมาไซ้ซอกคอก้องภพที่พยายามจะดันเธอออก "ก็บอกไปแล้วไงว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ" "งั้นก้องลองมาสนุกกับเอ๋ยดูก่อนไหม อาจจะเปลี่ยนใจมาชอบก็ได้นะ" เธอยังคงไม่ละความพยายาม "ถ้าเธอไม่หยุด แค่ความเป็นเพื่อนเธอก็จะไม่ได้จากฉัน" ก้องภพพูดเสียงหนักแน่นก่อนจะผลักเธอลงไปกระแทกกับที่นอนแล้วรีบวิ่งลงไปหากุญแจทันที "มีใครเห็นกุญบ้าง" ก้องภพวิ่งกลับมาดูที่หน้าบ้านอีกครั้งเมื่อไม่เห็นเธอจึงถามเพื่อนๆที่เหลืออยู่ "เห็นเดินไปทางห้องครัวนะ" เมื่อได้รับคำตอบก้องภพก็ตรงดิ่งไปยังบริเวณห้องครัว แต่ภาพที่เขาเห็นกลับทำให้เขาต้องโมโหจนควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ "มึงทำเหี้ยอะไรวะ" ก้องภพเข้าไปต่อยเจลจนเขาล้มลงไปกองที่พื้น ภาพที่ก้องภพเห็นคือเจลกำลังกอดกุญแจและพยายามจะจับหน้าเธอมาจูบ ซึ่งเขามองออกว่าเธอไม่ได้เต็มใจ "แล้วมึงยุ่งอะไรด้วย" เจลเมาจนพูดทุกอย่างที่คิดออกมา ในเวลานี้เขาไม่ได้พูดจานอบน้อมเหมือนอย่างที่เคยเป็น "ทำไมจะยุ่งไม่ได้ก็นี่เมียกู" "เหอะ..ฮ่าๆ..เมียหรอวะ กูจีบพี่กุญมาตั้งนาน แต่มึงเสือกมาแย่งเขาไปจากกู" เจลหัวเราะอย่างคนเสียสติ "มึงนั่นแหละที่เข้ามาเสือกกับความสัมพันธ์ของพวกกู เขาไม่รับรักมึงก็ยังหน้าด้านจีบอยู่ได้" "ก็ถ้าไม่มีมึง พี่กุญก็คงตกลงคบกับกูไปตั้งนานแล้ว" "ถึงไม่มีก้องพี่ก็ให้เจลได้แค่พี่น้อง" เป็นเสียงของกุญแจที่พูดไปร้องไห้ไปอยู่ข้างหลังก้องภพ "ทำไมล่ะครับพี่กุญ ผมไม่ดีตรงไหน" เจลเปลี่ยนน้ำเสียงทันทีเมื่อคุยกับกุญแจ "เจลดีกับพี่มากๆ แต่พี่ให้เจลได้แค่นี้จริงๆ พี่ผิดเอง…ขอโทษนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม