Eleonora ถอยหนีจากปฏิกิริยาทางธรรมชาติ
เควนตินก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว
“เควนติน เจ้ากำลังทำอะไร?”
ริมฝีปากของเควนตินยกขึ้นในลักษณะที่ไม่แยแสและขี้เล่น “คุณติดตามฉันมาปีกว่าแล้ว คุณไม่รู้หรือว่าฉันจะทำอะไร”
“เควนติน นี่อยู่บนท้องฟ้า! ถ้าเจ้ากล้าแตะต้องข้า ข้าจะกระโดดลงไปทันที!”
"โอ้ย โดด!" เควนตินยังคงผลักเอเลโอโนราไปที่ประตูห้องโดยสารของห้องนั่งเล่น Eleonora ยกแก้วไวน์แดงในมือของเธอและโยนใส่ Quentin โดยตรง
เควนตินเอียงศีรษะเล็กน้อยและหลีกเลี่ยงแก้วไวน์ที่เอเลโอโนราขว้าง
ไวน์แดงตกลงบนพรมหนาและเปื้อนพรม มันสาดใส่หน้าเควนตินมาก
เควนตินจับนิ้วของเขา เลียไวน์หยดหนึ่งจากมุมปากของเขาเข้าไปในปากของเขา และจากนั้นก็ยิ้มเย็นยะเยือกบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา
Eleonora มองไปที่ Quentin ต่อหน้าเธอและรู้สึกกลัวมาก
เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้รับการกระตุ้นบางอย่าง?
Eleonora ดึงประต
