ร้านอาหารที่ชายหนุ่มเลือกเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังด้านในนั้น ทำให้มารตรีแอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกไปที ก่อนหญิงสาวจะแอบระบายยิ้มสดใสออกมาโดยที่ไม่ให้คนขับด้านข้างนั้นจับได้ ก็ในเมื่อร้านอาหารร่มรื่นแห่งนี้ มีเจ้าของเป็นถึงปู่รหัสของเธอเองน่ะสิ นี่ถ้าพี่พีมาร้านวันนี้ด้วยก็คงจะดีอยู่ไม่น้อย เพราะเธอจะได้ถือโอกาสกล่าวขอบคุณเขาที่อุตส่าห์มีน้ำใจ รื้อเอารายงานฉบับรุ่นเก่าลายครามของเขาเมื่อหลายปีก่อน เอามาเป็นไกด์นำทางให้เธอดูเป็นตัวอย่างในการทำรายงานวิชาของอาจารย์มนัสชัย จนเธอได้คะแนนวิชานี้มาเต็มร้อย...
“รีบลงสักทีสิ มัวแต่นั่งยิ้มอยู่นั่น”
“อุ้ย!” มารตรีสะดุ้งไม่คิดว่าเขาจะหันมาเห็น
“อย่าให้รู้นะว่ายิ้มให้ใคร ไม่อย่างนั้นเธอเจอดีแน่...” คนเจ้าอารมณ์ชี้นิ้วขู่
และเพียงแค่เธอกับเขาหย่อนขาลงมายืนบนพื้นดินเท่านั้น เสียงเรียกอันหวานล้ำจนแสบแก้วหูดังแทรกอากาศอยู่ไม่ไกลจากที่เธอและเขายืนอยู่...
