Taste of Love นายมาเฟียตัวร้าย

“สวัสดีค่ะน้ำแข็งปีหนึ่งคณะบริหารสาขาการบัญชีค่ะ” ฉันเอ่ยแนะนำตัวออกไปเมื่อรุ่นพี่ชี้มาที่ฉันที่กำลังนั่งอยู่ในแถว วี๊ดวิ้วววว~ เสียงเชียร์ตามด้วยเสียงผิวปากจากเพื่อนและรุ่นพี่ในงานรับน้องของคณะ วันนี้เป็นวันแรกที่มีการจัดงานรับน้องขึ้นมาหลังจากที่เปิดเทอมมาแล้วหนึ่งอาทิตย์ “สวยขนาดนี้ไม่ทราบว่าน้องน้ำแข็งมีแฟนหรือยังครับเนี่ย” เสียงของรุ่นพี่ปีสองที่ทำหน้าที่เป็นพี่สันทนาการเอ่ยแซวขึ้นมา “ยังค่ะ พอดีพี่ชายดุ” ฉันเอ่ยตอบพี่เขาออกไปพร้อมกับปรายตาไปมองพี่ออกัสพี่ชายของฉันที่ตอนนี้อยู่ปีสี่และกำลังยืนกอดอกมองมาที่พวกเราอยู่ข้างสนาม “หูยยยย~ งั้นแบบนี้พี่ขอฝากตัวเป็นน้องเขยยากเลยสิครับเนี่ย” รุ่นพี่คนเดิมพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมา “สำหรับน้องน้ำแข็งคนสวยคำสั่งรับน้องของน้องง่ายมากครับน้องเห็นกลุ่มรับน้องของอีกคณะข้างๆ เรามั้ยครับ” รุ่นพี่ชี้ไปยังสนามอีกฝั่งที่มีกลุ่มปีหนึ่งของคณะอื่นนั่งทำกิจกรรมอยู่ “เห็นค่ะ” ฉันตอบพร้อมกับมองตามไป “นั่นแหละครับคำสั่งภารกิจของน้อง คือน้องต้องเลือกเพศตรงข้ามที่นั่งอยู่ในนั้นหนึ่งคนขึ้นมาแล้วตะโกนบอกชอบเขาดังๆ ครับ” “โหยพี่คะแบบนี้มันจะดีเหรอคะ? หนูจะไม่โดนแฟนของคนๆ นั้นตามตบแน่นะคะ” ฉันเอ่ยถามออกมาอย่างกังวลใจ “ไม่โดนหรอกครับมันก็แค่กิจกรรมรับน้องเอง ออกมาเลยครับเดี๋ยวพี่พาไป น้องน้ำแข็งตะโกนให้ดังๆ นะครับ” รุ่นพี่คนเดิมพูดขึ้นพร้อมกับกวักมือเรียกฉันให้เดินออกจากแถวและพาไปยังกลุ่มของอีกคณะ “สวัสดีครับน้องๆ พี่เป็นพี่สันทนาการจากคณะบริหารพี่พาน้องของคณะพี่มาทำภารกิจตามคำสั่งรับน้องครับ” รุ่นพี่ประกาศออกไปเสียงดังจนคนที่นั่งอยู่นั่นต่างเงียบกริบและมองมาที่เราสองคนเป็นสายตาเดียวซึ่งบอกเลยว่าฉันเกร็งมาก “เชิญเลือกเลยครับน้องน้ำแข็ง” รุ่นพี่ตบไหล่ฉันเบาๆ เพื่อเป็นการบอกให้ฉันเลือกเป้าหมายที่จะทำตามภารกิจในครั้งนี้ “คนนั้นแล้วกันค่ะ คนที่อยู่หลังผู้หญิงเสื้อชมพูคนนั้นค่ะ” ฉันชี้ไปที่ผู้ชานคนนึงที่เขานั่งหน้าบึ้งอยู่ หน้าตาหล่อดีเลือกคนนี้แหละ! “น้องแดเนียลเชิญลุกมาเลยค่ะ” รุ่นพี่ผู้หญิงของคณะนี้เรียกให้ผู้ชายคนนั้นลุกออกมา เขาลุกเดินออกมาจากแถวด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจนักพร้อมกับจ้องฉันด้วยสีหน้าท่าทางที่ฉันคิดว่าเขาน่าจะโกรธที่โดนฉันเลือกมาในครั้งนี้ เขาเดินออกมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันพร้อมกับจ้องมาจนฉันเริ่มกลัวและก้าวถอยห่างเขาออกมาเพื่อที่จะตั้งหลัก “เอาเลยครับน้องน้ำแข็ง” รุ่นพี่ที่พาฉันมาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันก้าวถอยหลังออกมา “ฉันขอโทษนะฉันต้องทำตามคำสั่งของรุ่นพี่น่ะ..” ฉันป้องปากบอกเขา “อืม...” เขาตอบออกมาสั้นๆ ด้วยสีหน้าเดิม “ฉันชอบนาย!!!” ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะตะโกนออกมาเสียงดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากที่ฉันตะโกนออกไปก็มีเสียงเฮดังมาจากกลุ่มเพื่อนร่วมคณะของฉันซึ่งต่างจากตรงนี้ที่ทุกคนต่างเงียบกริบและจ้องมาที่ฉันอย่างอึ้งๆ ซึ่งฉันเองก็อึ้งเหมือนกันที่ตัวเองตะโกนออกไปดังขนาดนั้น “ขอบใจ” ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นก่อนจะหันหลังกลับไปนั่งที่ของตัวเองเหมือนเดิม “หวังว่าหนูจะไม่โดนรุมตบทีหลังนะคะพี่” ฉันพูดขึ้นระหว่างที่กำลังเดินกลับมาที่กลุ่มของคณะตัวเอง “น้องน้ำแข็งคะเดี๋ยวหลังจากจบกิจกรรมวันนี้น้องอยู่ก่อนนะคะ” พี่ปีสองอีกคนที่แขวนป้ายชื่อว่าปุยฝ้ายพูดกับฉันก่อนที่ฉันจะเดินกลับเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง หลังจากที่ทำกิจกรรมอย่างอื่นพวกเล่นเกมหรือร้องเพลงอะไรเสร็จจนตอนนี้ก็ถึงเวลาจบกิจกรรมของวันนี้แล้วฉันก็ยังต้องอยู่ต่ออีกเพราะพี่ปุยฝ้ายบอกไว้ตอนนั้น “น้องน้ำแข็งพี่จะส่งน้องเป็นตัวแทนของสาขาเรานะคะ” พี่ปุยฝ้ายพูดขึ้นทันทีเมื่อเดินมาหาฉัน “เป็นตัวแทนไปทำอะไรคะ?” “ประกวดดาวคณะไงคะ นอกจากหน้าตาแล้วน้องยังมีความมั่นใจ กล้าแสดงออกคุณสมบัติน้องครบตามที่พี่ต้องการเลยค่ะ” “เป็นคนอื่นไม่ได้เหรอคะพี่ หนูไม่อยากแข่งอ่ะอีกอย่างนึงหนูไม่ได้มีความมั่นใจหรือกล้าแสดงออกอะไรนั่นหรอกค่ะพี่” ฉันย่นจมูกทันทีเมื่อได้ยินว่าจะต้องลงแข่ง “ลงเอาสนุกก็ได้น่าน้ำ พี่เสนอชื่อเราเองแหละ” พี่ออกัสเดินมาหาฉันแล้วพูดขึ้น “โหยพี่กัสทำไมทำกับน้องงี้อ่ะ อีกอย่างพี่อยู่คนละสาขาเสนอชื่อหนูได้ด้วยเหรอ?” ฉันถามขึ้น "ถามมากน่า ไปกลับบ้านกัน"พี่ออกัสยกมือขึ้นมายีผมฉันจนฟูก่อนจะกอดคอลากฉันให้เดินไปด้วยกัน ความจริงฉันต้องอยู่หอในแต่ยังไม่ได้ย้ายมาแต่ดูตารางเรียนแล้วคงจะได้ย้ายมาก็อีกสามวันที่เป็นวันหยุดของฉันพอดี หลังจากกิจกรรมรับน้องผ่านไปภาพและคลิปของกิจกรรมต่างถูกอัพลงเพจของมหาลัยและที่กลายเป็นไวรัลที่สุดคือคลิปที่ฉันตะโกนบอกชอบผู้ชายหน้าตายคนนั้นซึ่งตอนนี้ฉันอายมากเพราะเดินไปส่วนไหนของมหา'ลัยก็มีแต่คนมองแถมบรรดาพวกผู้ชายปากปีจอทั้งหลายก็แซวฉันทุกครั้งที่ฉันเดินผ่าน จบกันชีวิตในมหา'ลัยอันแสนสุขของฉัน!! และฉันก็เพิ่งได้รู้หลังคลิปนั้นเป็นไวรัลว่าคนที่ฉันตะโกนบอกชอบไปนั้นคือพี่ปีสองที่ทำหน้าที่เป็นพี่เนียนแถมเขายังเป็นเดือนคณะของปีที่แล้วอีกแต่ก็สละสิทธิ์ไม่ลงแข่งเดือนมหา'ลัยทั้งที่เป็นตัวเต็ง แต่ก็ช่างเหอะฉันไม่ได้อยากรู้จักเขาเลยสักนิด! "โอ๊ย! ฉันทนไม่ไหวแล้วนะจะมองอะไรกันขนาดนั้นเนี่ย"ฉันบ่นทันทีเมื่อเดินมานั่งรวมกับเพื่อนที่ใต้คณะ "เอาน่าแกเดี๋ยวมันก็ซาไปเองแหละ"ยูนิตเพื่อนสุดที่รักของฉันตบไหล่ให้กำลังใจ "อย่าคิดมากเลยน้ำแข็งมันก็แค่การรับน้องเอง"ดีนี่เพื่อนสาวอีกคนในกลุ่มพูดปลอบใจฉัน พวกเราสามคนเป็นเพื่อนสนิทที่เพิ่งมาเจอกันในวันรายงานตัวพอคุยกันถูกคอก็เลยสนิทกันไวแม้ว่าจะอยู่กันคนละห้องก็ตามถ้าวันไหนพวกเรามีเรียนแล้วเลิกพร้อมกันก็จะนัดรวมตัวกันที่ใต้คณะเป็นประจำ "พวกแกไม่ได้โดนมองโดนแซวแบบฉันนี่พวกแกก็พูดได้สิ"ฉันทำหน้างอใส่เพื่อนสาวทั้งสอง "เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแกแต่ตอนนี้ฉันหิวมากเพราะนั่งรอแกลงมาเนี่ยรีบเลย"ยูนิตบ่นให้ฉันที่ลงมาช้ากว่าใครเพราะต้องอยู่คุยกับพี่ปุยฝ้ายเรื่องการประกวดที่จะเริ่มขึ้น เราทั้งสามคนมาร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากคณะมากนักแต่ตัองเดินผ่านหน้าคณะวิศวะฯ ที่อยู่ติดกันไปและระหว่างทางมาฉันก็เจอพวกปากปีจอจอมกวนที่เอ่ยแซวขึ้นจนยัยยูนิตตะโกนด่าไปถึงยอมเงียบปาก "ยัยน้ำแข็งนั่นใช่พี่แดเนียลของแกใช่มั้ย ตัวจริงหล่อกว่าในคลิปเยอะเลยอ่ะแก! อร๊าย! มองมาทางนี้ด้วยอ่ะ"ยัยยูนิตกรี๊ดกร๊าดขึ้นมาเมื่อเดินผ่านคณะวิศวะแล้วเจอนายนั่นนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขาแล้วอีตานั่นก็ดันมองมาทางเราสามคนด้วยนะ "อย่าไปสนใจเลยน่า แกหิวไม่ใช่หรือไง"ฉันรีบลากยูนิตให้เดินผ่านตานั่นอย่างไวจนในที่สุดเราก็เดินมาถึงร้านอาหารสักที "ว่าแต่ที่แกลงประกวดดาวคณะอ่ะเป็นยังไงบ้าง?"ดีนี่ถามขึ้นในตอนที่เรากำลังนั่งรออาหารกันอยู่ "พี่ปุยฝ้ายบอกว่าอาทิตย์หน้าจะเริ่มเก็บตัวกันแล้วแต่ฉันไม่ค่อยสนใจหรอกเพราะพี่กัสบอกว่าแค่ลงแข่งสนุกๆ ก็พอไม่ต้องเครียด"ฉันตอบดีนี่ไป "เพื่อนฉันสวย อย่างเธอเป็นดาวมหา'ลัยได้สบายเลยนะเนี่ย"ยูนิตพูดเสริม "คนที่สวยจริงๆ ต้องพี่คริสตัลปีสี่ที่ฉันเป็นสายรหัสต่างหากคนนั้นคือสวยออร่ามากอย่างกับเจ้าหญิง"ฉันพูดขึ้นเมื่อนึกถึงยายรหัสของฉันที่เป็นดาวคณะคู่กับพี่ออกัสแต่พี่คริสตัลนั้นพ่วงตำแหน่งดาวมหา'ลัยด้วย และที่สำคัญพี่ออกัสพี่ชายฉันเคยจีบพี่คริสตัลตั้งแต่ตอนอยู่ปีหนึ่งแต่พี่คริสตัลปฏิเสธไปเสียดายอ่ะไม่งั้นฉันคงได้พี่คริสตัลเป็นพี่สะใภ้ไปแล้ว แต่ก็เห็นว่าตอนนี้มีคนตามจีบพี่แกอยู่คนนึงแถมออกตัวแรงมากกันซีนทุกคนที่เข้าใกล้พี่คริสตัลสุดๆ แล้วคนนั้นก็น่าจะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมด้วย พี่คนนั้นก็ดูมีความพยายามดีนะจีบพี่คริสตัลมาตั้งสามปีกว่าแล้วยังไม่ท้อเลย ไม่รู้ว่าจะหล่อสู้พี่ชายฉันได้มั้ยแต่ถ้าพี่เขาเป็นคนดีแล้วจีบพี่คริสตัลติดก็ถือว่าเป็นโชคดีของพี่ผู้ชายคนนั้นที่ได้คนสวยสุดเพอร์เฟ็กอย่างพี่คริสตัลเป็นแฟน "สายรหัสแกมีแต่ระดับดาวคณะดาวมหา'ลัยทั้งนั้นฉันว่าปีนี้แกก็ต้องได้เป็นดาวเหมือนกัน"ดีนี่พูดขึ้น "ช่างเรื่องประกวดพวกนี้เหอะไม่อยากสนใจแล้วกินข้าวกันนนน"ฉันบอกกับเพื่อนรักทั้งสองเมื่ออาหารมาถึงโต๊ะของเรา สองปีต่อมา... ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอตอนนี้พวกฉันอยู่ปีสามกันแล้ว เวลาเดินเร็วมากเหมือนเพิ่งเข้ามารับน้องเมื่อวานนี้เอง ตอนนี้กลุ่มของเราใหญ่ขึ้นเพราะมีเพื่อนอย่างไอด้าเพิ่มขึ้นมาอีกคนเมื่อปีที่แล้ว เราสี่คนสนิทกันมากไปไหนไปกันตลอดแม้ไอด้าจะมีแฟนแล้วแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าแฟนของเธอเป็นใคร ส่วนเพื่อนสาวอีกสองคนของฉันอย่างยูนิตและดีนี่ก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วเรียบร้อยแถมยังติดแหนหนักมากจนเราเริ่มห่างกันเหลือแค่ฉันที่ยังไม่สนใจที่จะคบใครเลย "น้ำแข็งทางนี้"ไอด้าโบกมือเรียกฉันทันทีเมื่อเห็นว่าฉันเดินพ้นลิฟท์ออกมา "วันนี้ไม่ได้ไปไหนเหรอ?" "ไม่อ่ะ แฟนฉันก็ไม่ว่างเลยตอนนี้เทอมสุดท้ายแล้วเลยเรียนหนักหน่อย" "เราก็เรียนหนักเถอะ ปีสามแล้วงานเยอะจะตายได้ เหนื่อยมากเลย.."ฉันเอนหน้าลงซบไหล่ของเพื่อนสาวอย่างเหนื่อยล้า "จริงสิใกล้ปิดเทอมแล้วเราไปเที่ยวกันมั้ย?" ไอด้าเสนอความคิด "ก็ดีนะ แต่ยัยสองคนนั้นไม่ว่างน่ะสิ ถ้าไปคงจะมีแค่เรา มันจะสนุกเหรอสองคนเองอ่ะ" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันชวนแฟนกับเพื่อนๆ พี่เขาไปด้วย" ไอด้าเสนอพร้อมด้วยรอยยิ้ม "แบบนั้นยิ่งไม่ดีใหญ่เลย แกก็จะไปสวีทกับแฟนส่วนฉันก็เหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่คนเดียวน่ะสิ"