เฮียเฟยแสนดี

ตอนที่ 15

สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันยากจะอธิบายออกมาให้คนนอกเข้าใจได้เพราะว่าสิ่งที่เขาทำมันคือการแย่งแต่ไม่เปิดเผยเจตนาชัดเจนให้ดูเป็นคนต่ำช้า การเอาตัวเองไปเสนอให้เธอแล้วพูดเป็นนัยเสมอว่าควรเลิกกับมันจนที่สุดก็มาถึงวันที่ทำได้สำเร็จแม้ว่าจะมีความสุขปนหวาดหวั่นแต่รู้ดีว่าควรจัดการปัญหายังไง

บังคับใจใครให้รักมากคงยากเกินไป

ใช้ความผูกพันรัดตรึงเธอคงดีกว่า

วางเมียคนสวยลงบนเตียงแล้วก็ค่อยๆเช็ดหน้าเอาพวกเครื่องสำอางออกไปพอสมควรแล้วถึงได้เช็ดตัวให้ก่อนจะเปลี่ยนชุดเรียบร้อยถึงได้ไปจัดการตัวเองต่อ

หนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้เราอยู่ด้วยกัน

ต้องมีความสุขมากแน่ๆ

มารีตื่นมาพร้อมกับอาการมึนหัวท้องไส้ปั่นป่วนอย่างหนักภายในห้องนอนที่ไม่มีนาฬิกาบอกเวลาทำให้ไม่รู้ว่ากี่โมงกันแน่ เธอค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดอุ่นไปเข้าห้องน้ำแล้วอาเจียนออกมาจนแทบหมดแรงทรุดตัวนั่งพิงผนังห้องน้ำแสนเย็นเยียบด้วยความคิดเดียวคือจะไม่เมาอีกแล้ว

แต่ผัวเป็นเจ้าของผับยังไงก็ได้ดื่มจนเมาแน่

"ดีขึ้นไหม?"

"หน้ามืดไปหมดเลย"

"เมาค้างก็งี้แหละเดี๋ยวก็ดีขึ้น"

"หนูขออาบน้ำก่อนนะแล้วจะไปนอน แล้วกี่โมงคะ?"

"แปดโมงกว่าๆเอง"

"สักเที่ยงค่อยปลุกนะ"

"เดี๋ยวเฮียวางน้ำกับยาไว้ให้จะได้ดีขึ้นเร็วๆ"

"ขอบคุณค่ะ"

เขายีผมเธอเบาๆก่อนจัดการธุระตัวเองให้เรียบร้อยถึงล้างมือเดินออกมาแล้วไปเอายาสำหรับคนเมาค้างมาวางไว้ให้ แต่ในระหว่างที่กำลังจะล้มตัวลงนอนโทรศัพท์เครื่องสวยของเมียก็สั่นไม่หยุดจนไม่อาจจะทนความสงสัยไหวหยิบมันขึ้นมาดูเพียงเท่านั้นริมฝีปากหยักก็พลิกคว้ำด้วยความไม่ชอบใจแล้วกดวางสายไปแบบไม่แคร์

"โอกาสของมึงมันหมดไปแล้ว"

"อย่าฝันว่าจะได้มารีกลับคืนไป!"

เก็บโทรศัพท์เข้าที่เดิมแล้วล้มตัวลงนอนแกล้งทำเป็นหลับในตอนที่เธอเดินออกมา เมียตัวเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นไปดูก่อนจะถอนหายใจแล้วกดวางสายไปอย่างไม่ลังเลแล้วล้มตัวลงนอนข้างกาย ภายในห้องที่ค่อนข้างมืดสลัวทำให้เธอไม่ทันสังเกตว่าผัวคนนี้แกล้งนอนหลับอยู่เพื่อดูปฏิกิริยาของเธอ

เช้านี้ถูกเมียลวมลาม!

เธอจูบปากแล้วหอมแก้มไปหลายทีกว่าจะนอนซบอกได้แต่ถึงอย่างนั้นมือเล็กแสนซนก็ลูบหน้าท้องเล่นจนแทบจะทนไม่ไหว

"แสนดีขนาดนี้ใครไม่เลือกเฮียก็บ้าแล้ว!"

"อดทนกับหนูนิดหน่อยนะ"

น้ำเสียงแผ่วเบาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนพูดออกมาก่อนที่จะกดจูบริมฝีปากหยักซ้ำไปอีกครั้งแล้วล้มตัวลงนอนจริงๆในอ้อมกอดอุ่นของคนแสนดีแบบเขาที่เธอได้มาครอบครองเป็นเจ้าของคนเดียว

ตื่นมาอีกครั้งก็เที่ยงพอดีแล้วช่วยกันอาบน้ำแต่งตัวในชุดสบายๆเพราะยังไม่มีแพลนว่าจะออกไปไหน เราช่วยกันทำอาหารในเมนูง่ายๆแล้วนั่งพูดคุยกันเรื่องต่างๆจนแทบไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปเร็วมากขนาดนี้เพราะรู้สึกตัวอีกทีก็ห้าโมงเย็นแล้ว พี่สาวโทรหาถามเรื่องความเป็นไปแล้วบังเอิญได้ยินเสียงเฮียเฟยเลยเบาใจว่าเธอไม่ได้เศร้าคนเดียวแต่มีคนคอยดูอยู่ไม่ห่าง

เธอบอกว่าเขาคือแฟนใหม่

พี่สาวไม่ตกใจเลย!

"หนูว่าจะออกไปกินข้าวกับพี่สาวไปด้วยกันไหมคะ?"

"ไปสิ"

"บอกพี่ไปแล้วว่ามีแฟนใหม่รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?"

"คงไม่ได้ว่าหนูใช่ไหม?"

"ไม่ว่าอะไรเลยสักคำเดียว! พี่สาวของหนูน่ะใจดีมากแล้วรู้เรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างเลยไม่ว่าอะไรที่หนูจะมีแฟนใหม่ทันที"

"ก็ดีสิ! เฮียไม่ค่อยชอบเรื่องดราม่าเท่าไร"

"แล้วยังบอกด้วยนะว่าผัวที่ดีคือผัวใหม่"

"อันนี้ผิดละ"

"แล้ว…ผิดยังไงคะ?"

"ผัวที่ดีไม่ใช่ผัวใหม่ แต่ผัวที่ดีคือผัวชื่อเฟยครับ"

“นั่นสิ!” ดีเกินจะเป็นของเธอด้วยซ้ำแต่ว่าเขาก็เป็นของเธอแล้วนี่นาแถมยังรักยังหลงมากอีกด้วย เธอเดินเข้าไปกอดเขาก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปโอบกอดลำคอดึงให้โน้นลงมาจูบอย่างถนัดยิ่งขึ้นกว่าเดิมแล้วจูบซ้ำๆด้วยความรู้สึกว่าอีกไม่นานคงจะหลงผัวคนนี้อย่างโงหัวไม่ขึ้นแน่นอน

หรือบางทีตอนนี้อาจจะหลงแล้วก็ได้!

เท้าก้าวเดินไปช้าๆจนตัวเขานั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ให้เธอนั่งตักคร่อมทับไม่ให้ขยับตัวไปไหนได้ มือโอบกอบลำคอในขณะที่แววตาอ่อนไหวมองหน้าสบแววตาร้อนแรงของเขาด้วยความรู้สึกวูบโหวงไปทั่วทั้งช่องท้อง มือเลื่อนขึ้นมาประคองใบหน้าหล่อเกลี่ยปลายนิ้วไปช้าๆจนกระทั่งถึงริมฝีปากที่เคลือบทับไปด้วยน้ำลายแวววาวน่าจูบซ้ำไปอีกครั้ง นิ้วโป้งกดคลึงเบาๆเพียงไม่กี่นาทีก็ถูกงับเข้าให้สยิวเล่น

“อื้ม!”

“ไม่น่านัดพี่สาวไว้เลย”

“ทำอะไรไว้เตรียมตัวรับผิดชอบเลยนะคนสวย”

“ยังไงดีละคะ?”

“เฮียว่าหนูรู้ดีอยู่แล้วที่รัก”

แววตาร้อนแรงของเขาเซ็กซี่มากจริงๆแต่น่าเสียดายที่ไม่สามารถทำอะไรได้ในเวลานี้เพราะนัดพี่สาวเอาไว้และไม่อยากไปสาย เขาดึงเธอเข้าไปจูบปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกฮือไม่ต่างกัน สัมผัสเร้าร้อนแสนเอาแต่ใจทั้งรุนแรงทั้งออดอ้อนในเวลาเดียวกันอย่างไม่น่าเชื่อเลยด้วยซ้ำ เขาจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนรู้สึกคล้ายว่าจะเมาน้ำลายก่อนจะผละออกมาพร้อมกับรอยยิ้มกว้างเมื่อสามารถทำให้เธออารมณ์ค้างเติ้งแบบนี้ มือใหญ่บีบขย้ำบั่นท้ายไม่กี่ครั้งก่อนจะอุ้มเธอขึ้นเดินออกไปที่ประตูห้องถึงได้วางลงเพื่อใส่รองเท้าแล้วเดินออกไปด้วยกัน

นาทีนี้ไม่อยากจะไปไหนแล้ว

อยากทำอยากอื่นมากกว่า!!

ในระหว่างนั่งรถไปก็หยิบลิปสติกมาเติมหน่อยเพราะถูกจูบแล้วหลุดหมดเลย เฮียเฟยก็หัวเราะเบาๆไม่บ่นไม่ถามไม่พูดอะไรเลยนอกจากร้องเพลงตามที่เปิดคลอเอาไว้ไม่ให้บรรยากาศระหว่างเราเงียบมากเกินไป

แล้วพี่อาร์ตโทรมาอีกแล้ว!

เธอแอบมองเขาด้วยความเกรงใจและกลัวว่าอีกฝ่ายจะเสียใจเลยทำได้เพียงตัดสายทิ้งไปเท่านั้นเองแต่ว่าผ่านไปไม่ถึงสองนาทีข้อความก็ดังไม่หยุดเลย

เขาถอนหายใจแล้วปรายตามอง

โกรธรึเปล่านะ?

“บล็อกให้หมดซะ”

“อื้ม แล้วเฮียโกรธหนูรึเปล่าคะ?”

“ไม่ได้โกรธแค่ไม่พอใจเฉยๆ นั่นมันแฟนเก่าส่วนเฮียคือคนใหม่ที่หนูควรให้ความสนใจมากกว่าคนเก่าแบบนั้น”

“หนูขอโทษค่ะ”

“ลืมมันไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่อยู่กับเฮียก็ต้องสนใจเฮียคนเดียวเท่านั้น” น้ำเสียงแข็งบอกไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัวเพราะนี่ก็ผ่านมาสองวันแล้วที่เธอยังปล่อยให้มันหาทางติดต่อมาแก้ตัวจนน่ารำคาญแบบนี้

ถ้ามันยังไม่ยอมหยุดเขาจะหยุดมันเอง!