“หยุดคลั่งซะที ยูบีอา!...ถ้าไม่หยุดร้องไห้ผมจะหักข้อมือคุณอีกข้าง”
และได้ผล ร่างเล็กหยุดดิ้นกุกกักขณะเขากระหวัดอ้อมแขนดันร่างน้อยเข้าไปแนบอก ใบหน้าคร้ามคมทว่าถมึงทึงนั้นห่างจากดวงหน้าหวานแค่คืบ ลมหายใจของเขาร้อนผ่าว หญิงสาวสงบลงก็เพียงเล็กน้อย พอเขาเห็นเธอนิ่วหน้าก็รู้ทันทีว่ากำลังทำให้เธอเจ็บอีกหน โธมัสกุมข้อมือบางไว้หลวม ๆ นัยน์ตาคมสีน้ำตาลอมเทาประสานกับดวงตาแสดงความดื้อรั้นและกล้าแข็งคู่งาม ทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดดาราวดีมันทำให้เขาเกิดความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้ทุกครั้ง เพียงชั่วครู่ประกายกล้าในดวงตาคมก็หม่นแสงลง โธมัสขบกรามเบา ๆ ก่อนพูด
“คุณจะให้คริสเตียโนพาคุณไปจากเกาะครีตอย่างนั้นหรือ...ไม่คิดบ้างรึไงว่าเขาอาจจะพาคุณไปที่อื่น”
“คริสเตียโนเป็นนักธุรกิจมีชื่อเสียง เขาคงไม่พาฉันไปฆ่าหรอกค่ะ”
“นอกจากมีชื่อเสียงแล้วยังหน้าตาดีอีกต่างหาก ท่าทางเขาจะสนใจคุณมากด้วย...หรือว่าคุณเองก็พอใจที
