นานกว่าชั่วโมงที่โธมัสบังคับพังงาเรือให้แล่นห่างจากเกาะครีตโดยไม่สนใจแขกเหรื่อของเขาที่ยังอยู่ในงานเลี้ยงของคฤหาสน์เอเฟซัส สิ่งเดียวที่เขารู้คือพาเรือยอร์ชลำใหญ่พุ่งทะยานไปเบื้องหน้าฝ่าเกลียวคลื่นและลมทะเลที่โหมพัดในยามรัตติกาล ความเดือดดาลปะทุในหัวใจของเขาตั้งแต่เห็นคริสเตียโนให้ความสนใจดาราวดีอย่างออกนอกหน้า พอเขาเห็นนักธุรกิจหนุ่มชาวอิตาเลียนคุยกับผู้หญิงที่เขาให้ทำหน้าที่คนรับใช้ก็ยิ่งเกิดความไม่ไว้วางใจเป็นเท่าทวีคูณ เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน รุ่มร้อนในอกเพราะแม้กระทั่งกับเมลินดาก็ยังเฉย ๆ เวลาที่เห็นเธอคุยกับผู้ชายคนอื่น
ไม่!...เขาไม่ได้คิดอะไร มันก็แค่ความโกรธแค้นที่รู้ว่าดาราวดีวางแผนจะให้คริสเตียโนพาเธอออกไปจากเกาะครีตนั่นต่างหาก แล้วเขาก็แล่นเรือเข้าไปใกล้เกาะเล็ก ๆ เกาะหนึ่งซึ่งมองเห็นเพียงผาสูงชันแทงยอดขึ้นสู่ท้องฟ้าห่มคลุมกำมะหยี่สีนิลอาบด้วยแสงเงินยวง เครื่องยนต์เรือถูกด
