ตอนที่ 2 คุณห้าหก
3309 คำ
ตอนที่ 2 คุณห้าหก
เมื่อตกลงกับคุณกระต่ายเสร็จว่าวันนี้เราจะลองวิดีโอคอลกัน ระหว่างที่รอคุณกระต่ายอาบน้ำ ผมก็นั่งแทบไม่เป็นสุข สารภาพเลยครับว่าตอนนี้ตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมอยากรู้ว่าคุณกระต่ายจะคุยอะไรกับผม แล้วผมจะลนแค่ไหนตอนคุยกัน
ผมนั่งรออยู่เป็นชั่วโมงกว่าคุณกระต่ายจะทักกลับมาใหม่
Little Bunny : มาแล้วเธอ ขอโทษทีนะ เราทาครีมนาน
Mister P : ไม่เป็นไรครับ
Little Bunny : ขอไลน์เธอหน่อยสิ
Little Bunny : ในแอปฯ นี้มันคอลไม่เสถียรเท่าไร
Mister P : ได้ครับ
Mister P : *ส่งรูปภาพ*
ผมกดส่งคิวอาร์โค้ดไลน์สำรองที่ใช้เล่นในไอแพดให้คุณกระต่ายแทน ถ้ายังเข้าใจว่านี่คือการคุยกันเพื่อเดตผมก็จะให้ไลน์อันหลักผมอยู่หรอก แต่พอรู้ว่าเราจะนัดแค่ทำเรื่องอย่างว่ากัน แล้วก็ตกลงกันว่าจะยังไม่เห็นหน้า ผมว่าใช้ไลน์ที่ไม่มีรูป ไม่มีชื่อผมน่าจะดีกว่า
หลังจากให้ไลน์ไปไม่นาน ก็มีแจ้งเตือนจากไลน์ในไอแพดของผมว่ามีคนแอดเพื่อนมา ผมหยิบขึ้นมาดูพบว่าเป็นชื่อว่า ‘กระต่าย’ พร้อมกับรูปโพรไฟล์เป็นรูปตัวการ์ตูนกระต่ายดูสดใสน่ารักก็กดรับโดยทันที
กระต่าย : รอบคอบจัง
กระต่าย : คิดว่าจะโป๊ะเห็นรูปดิสไลน์เธอซะแล้ว
P : 55555555
กระต่าย : เราคอลเลยนะ
กระต่าย : อยากคุยแล้ว
P : ครับ
พอตกลงกันเสร็จ คุณกระต่ายก็กดวิดีโอคอลมาหาผมทันที ก่อนจะกดรับผมก็ขยับนั่งหลังตรง ตั้งไอแพดในระดับที่คาดว่าจะไม่เห็นหน้า แล้วกดรับทันที
“สวัสดีครับ มิสเตอร์พี”
ทันทีที่กดรับ เสียงใส ๆ ก็กล่าวทักทายผมทันที เสียงคุณกระต่ายค่อนข้างคุ้นหูสำหรับผม แต่นาทีนั้นผมไม่ได้ไปโฟกัสอะไรมากว่าเสียงนั้นผมเคยได้ยินมาจากไหน ผมรู้แค่คุณกระต่ายเสียงเพราะ แล้วก็น่ารัก
แม้จะไม่ได้เห็นหน้า แต่การใช้คำว่าน่ารักก็คงไม่ได้ดูเวอร์เกินจริงเท่าไร คุณกระต่ายในตอนนี้อยู่ในชุดนอนเสื้อแขนสั้นติดกระดุม กางเกงขาสั้นเข้าเซตสีขาวลายกระต่ายทั้งชุด
คุณกระต่ายดูตัวเล็ก และดูนุ่มนิ่มไปทั้งตัวแบบในรูปที่ถ่ายมา แล้วยิ่งใส่ชุดสีขาวยิ่งเข้ากับผิวขาว ๆ เข้าไปใหญ่ เห็นแค่ตัวก็รู้สึกว่าคนตรงหน้าน่ารักจนแทบอยากจะหยุดหายใจ ตกลงไอ้เจ้าก้อนขาว ๆ นุ่มนิ่มที่ผมเห็นในรูป มันมีจริง ๆ สินะ
“สวัสดีครับคุณกระต่าย”
“อ่า” พอผมกล่าวสวัสดี คุณกระต่ายก็เงียบไปสักพัก ก่อนจะขำออกมาเบา ๆ แบบมีจริตที่ได้ยินแล้วรู้สึกว่ากำลังดีมาก ๆ
“ฮ่า ๆ ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ต่ายรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลยแฮะ คุณดูฮอตจัง” นี่คือคำทักทายที่สองจากคนที่เพิ่งรู้จักกันแค่หนึ่งวัน
พอได้ยินคุณกระต่ายพูดมาแบบนั้นผมก็ก้มลงมองสภาพของตนเอง เพิ่งเห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่ไม่สุภาพนัก ตอนนี้ผมใส่แค่กางเกงบอลขากว้าง แล้วตอนนี้ผมก็นั่งอ้าขาจนแทบจะเห็นไปถึงไหนต่อไหน ส่วนเสื้อก็ใส่แค่เสื้อกล้าม
อาจจะฟังดูหลงตัวเอง แต่ผมว่าผมก็หุ่นดีมาก ๆ ในระดับหนึ่ง ผมออกกำลังกายมาตั้งแต่เด็ก แล้วก็ทำมาตลอด ดังนั้นผมจึงมั่นใจว่าผมในวัยสามสิบแปดก็ดูดีพอจะให้คุณกระต่ายอยากนัดได้
มั้งนะ
“ครับ เหอะ ๆ” แต่ถึงจะมั่นใจในหุ่นของตนเอง แต่ความมั่นใจโดยรวมของผมตอนนี้ก็ค่อนข้างติดลบ การคุยกับใครเพื่อนัดมีเพศสัมพันธ์สำหรับผมไม่ใช่เรื่องง่าย ผมไม่รู้เลยว่าต้องชวนคุยเรื่องอะไร แล้วต้องทำยังไงบ้าง อ่อนหัดอีกแล้วสินะเรา
“ต่อไปต่ายขอเรียกแทนตัวเองว่าต่ายนะ แล้วก็เรียกคุณว่าคุณแทน”
“อ้าว ไม่อยากสนิทแล้วเหรอครับ” ผมไม่เข้าใจ ตอนในแชตคุณกระต่ายยังเรียกเรากับเธอเพราะบอกว่ามันดูสนิทกันอยู่เลย
“เรียกแบบนี้ดีกว่า น่าจะเหมาะกับคุณมากกว่า”
“เอางั้นก็ได้ครับ”
“แล้วปกติเวลานัดคุณชอบพูดคุยทำความรู้จักก่อนไหม หรือชอบแบบไม่ต้องรู้จักกันเยอะ”
อยากตอบจังว่าปกติไม่เคยนัด เอายังไงดี มันแล้วแต่เหรอว่าจะทำความรู้จักกันก่อนขนาดไหน ผมไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย เมื่อกี้มีเวลาเป็นชั่วโมงน่าจะหาข้อมูลรอนะ แต่มันจะไปหาจากไหนได้เถอะ
“ชอบพูดคุยกันก่อนครับ”
ผมตัดสินใจตอบออกไปแบบนั้นเพราะผมเองก็อยากจะรู้จักเจ้าของหุ่นสวยเหมือนตกลงมาจากสวรรค์คนนี้
“แต่ปกติต่ายไม่ชอบทำความรู้จักคู่นอนเยอะแฮะ กลัวสนิทกันเกินแล้วจะมีปัญหาเยอะ”
“อ่า”
“แต่คุณดูน่าสนใจ ต่ายอยากคุยด้วย”
ตอบเสร็จคุณกระต่ายก็หัวเราะคิกคักฟังดูน่าเอ็นดู ผมไม่รู้ว่าคุณกระต่ายเขาพูดจริงหรือเป็นหนึ่งในมารยาที่เอาไว้ตกคู่นอน แต่ผมบอกเลยว่าถ้าที่พูดไปนี่แค่หวังหยอกให้ผมจิตใจหวั่นไหวก็ต้องบอกเลยว่ามันได้ผล
“ตกลงคุณเดาได้รึยัง ว่าต่ายอายุเท่าไร”
คุณกระต่ายขยับตัวเล็กน้อยเรียกสายตาผมตามจับจ้องทุกอิริยาบถ จากนั้นก็ยิงคำถามเกี่ยวกับเรื่องอายุที่เคยติดค้างกันไว้
การได้ยินเสียงน่ารักของคุณกระต่ายไม่ได้ทำให้ผมเดาอายุอีกฝ่ายได้เลย ผมเดาว่าถ้าคุณกระต่ายกล้านัดคนที่อายุเยอะแบบผม ก็น่าจะเป็นวัยทำงานแล้วรึเปล่า แต่พอได้ยินเสียงใส ๆ บวกกับขนาดตัวที่น่ารักน่าอุ้ม ในสมองผมมันก็ประมวลแต่ตัวเลขเสี่ยงคุกออกมา
“คุณบรรลุนิติภาวะแล้วใช่ไหม”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ คุณหุ่นฮอตแล้วยังตลกอีกนะ ผมอายุเกินยี่สิบแล้ว คุณวางใจได้”
“งั้นคุณน่าจะอายุยี่สิบ ไม่ก็ยี่สิบเอ็ด” ผมตัดสินใจทายตัวเลขที่ต่ำที่สุดออกไป ผมขอเชื่อสายตาที่เห็นมากกว่าสิ่งที่สมองวิเคราะห์ไว้ในตอนแรก
“ทายแบบนี้เขินจัง ผมดูเด็กเหรอ” คุณกระต่ายถามพร้อมขยับเข้ามาใกล้กล้องเหมือนกำลังสนใจในสิ่งที่ผมพูด เปลี่ยนท่าทางจากที่นั่งคุกเข่าเป็นนั่งแบะขาออกด้านข้าง ดูน่ารักยิ่งกว่าเดิมจนรู้สึกอยากจะเป็นลม
“ก็...ประมาณนั้น”
“คุณทายผิด ผมให้โอกาสทายอีกครั้ง ถ้าทายถูก เดี๋ยวจะมีรางวัล”
“อะไรครับ”
“ไม่บอก บอกแค่ว่ารางวัลนี้ให้ได้เฉพาะตอนเจอกัน” เสียงหวานพูดเรื่องรางวัลให้เบาลงยิ่งฟังดูเซ็กซี่เข้าไปใหญ่ คุณกระต่ายเก่งจริง ๆ ลำพังแค่คุยธรรมดาเท่านั้นแต่ทำเอาผมตื่นเต้นและรู้สึกเสียววูบในช่องท้องได้หลายครั้งขนาดนี้
“ยี่สิบสี่”
“ผิด เสียดายจัง คุณอดได้รางวัลแหละ”
“อ่า”
“แต่คุณต้องรับบทลงโทษแทนนะ โทษฐานที่คุณทายผิด” คุณกระต่ายพูดถึงบทลงโทษแล้วหัวเราะคิกคัก ยิ่งทำให้ผมอยากรู้และรู้สึกตื่นเต้นกับบทลงโทษของคุณกระต่ายเข้าไปใหญ่
โดยพื้นเพปกติแล้วผมไม่ใช่คนทะลึ่งตึงตังเท่าไรนัก แต่ตอนนี้ผมเริ่มไม่แน่ใจ เพราะตั้งแต่คุยกับคุณกระต่าย สมองผมคิดอะไรดี ๆ ไม่ค่อยได้เลย ผมชักสงสัยว่าผมอาจจะเป็นคนลามกแต่ไม่รู้ตัว หรือคุณกระต่ายน่าขย้ำจนปลุกสัญชาตญาณของผมออกมาได้กันแน่
“คุณจะลงโทษผมยังไงเหรอครับ”
“ตีคุณดีไหม หรือมัดคุณดี” คุณกระต่ายพูดแบบขำ ๆ น้ำเสียงไม่ได้มีความยั่วยวนสักนิด แต่ก็ทำสมองผมเตลิดได้ เกินต้านจริง ๆ
“คุณตัวเล็กนิดเดียว”
“ถึงต่ายจะตัวเล็กแต่ต่ายสู้ตายนะครับ คุณตัวโต” คุณกระต่ายเน้นย้ำคำว่าคุณตัวโตแล้วปรับกล้องขึ้นให้ผมเห็นถึงริมฝีปากของตนเอง ที่กำลังยิ้มยั่วแล้วกัดปากเบา ๆ จนผมเห็นแล้วรู้สึกสยิว แต่ที่สะดุดตาผมที่สุดคงเป็นฟันกระต่ายของคุณกระต่าย
ดูเหมือนชื่อกระต่ายก็น่าจะเป็นแค่ฉายาแล้วละ
ผมมองฟันกระต่ายกับรอยยิ้มของคุณกระต่ายแล้วจู่ ๆ ก็นึกถึงนนท์ รุ่นน้องในที่ทำงานของผมขึ้นมา นนท์ก็มีฟันกระต่ายแล้วยิ้มน่ารักแบบนี้แหละ แต่ผมแค่คิดว่าสองคนนี้ฟันกระต่ายเหมือนกัน แต่ไม่ได้คิดว่าเป็นคนเดียวกันหรอกนะ เพราะนนท์เรียบร้อยจะตาย ไม่มีทางที่นนท์จะเป็นคุณกระต่ายแสนซนคนนี้ได้หรอก
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ แล้วตกลงคุณกระต่ายอายุเท่าไรครับ”
“ยี่สิบหกครับ ห่างกับคุณพลรอบหนึ่งพอดีเลย”
“หืม” ผมได้ฟังคำตอบแล้วก็แอบตกใจอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าคุณกระต่ายจะอายุถึงยี่สิบหก เพราะอย่างที่บอกว่าคุณกระต่ายดูเด็กมากจริง ๆ
“ทำไมเหรอครับ หรือคุณชอบนัดเด็ก ๆ อายุน้อย ๆ ถ้าไม่ชอบบอกต่ายได้นะ ต่ายเข้าใจ ถึงจะแอบเสียดายที่ไม่ได้นัดหนุ่มฮอตแบบคุณก็เถอะ”
“เปล่าครับ ผมแค่แปลกใจ คุณดูเด็กมากจริง ๆ”
“คุณเห็นแค่นี้เลยคิดว่าเด็กรึเปล่า บางทีหน้าต่ายอาจจะแก่ก็ได้”
“ไว้เจอตัวจริงผมจะบอก ว่าคุณดูแก่จริงไหม” ซึ่งผมก็ค่อนข้างมั่นใจว่าตัวจริงคุณกระต่ายก็ต้องดูเด็กมาก ๆ เพราะคุณนนท์ที่มีฟันกระต่ายแสนน่ารักแบบที่คุณกระต่ายมี ก็หน้าเด็กมากทั้ง ๆ ที่ลงไซต์เจอลมเจอแดดเป็นว่าเล่น
“ได้สิครับ ผมก็อยากเจอคุณแล้ว”
ระหว่างที่พูด เรียวขาขาวก็ค่อย ๆ แยกออกจากกัน และแน่นอนว่าตาผมก็จ้องภาพตรงหน้าแบบไม่วางตา คุณกระต่ายเนียนไปทุกสัดส่วนจริง ๆ เราต่างคนต่างเงียบไปสักพัก คุณกระต่ายก็พูดขึ้นต่อ แต่ตอนนี้อารมณ์และน้ำเสียงคุณกระต่ายดูต่างไปจากเดิม น้ำเสียงของคุณกระต่ายไม่ได้ดูสดใสแบบตอนแรก แต่ฟังดูยั่วยวนขึ้นมากกว่า
“งั้นมาคุยเรื่องนัดของเราบ้างดีกว่า ปกติคุณชอบแบบไหน”
“หมายถึงอะไรเหรอครับ” ถามทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ก็พอจะเดาออก
“ตอนทำกัน คุณอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่า ผมจะได้เตรียมตัวไป”
ฟังคำถามเสร็จผมก็เผลอเลียริมฝีปากของตนเองทันทีเพราะรู้สึกตอนนี้ปากมันแห้งเกินไป ตอนนี้สมองผมแบลงก์ไปหมดเลย ไม่รู้จะตอบว่าอะไรดี ถ้าว่ากันตามตรงคือผมยังไม่เคยทำกับผู้ชายในแบบที่มีการสอดใส่จริง ๆ เลยสักครั้ง
“ไม่ครับ ผมยังไงก็ได้”
“แล้วปกติใช้ถุงยางไซซ์ไหนครับ” ผมเหวอไปอีกครั้งกับคำถามของคุณกระต่าย อันนี้ก็ต้องรู้ด้วยเหรอ มันชักจะเริ่มรู้สึกร้อนแรงขึ้นทุก ๆ คำถามแล้วนะ
“เอ่อ”
“ต่ายจะได้เตรียมไปถูกไงครับ”
“ผมไม่ได้ต้องเตรียมไปเองเหรอ”
“เผื่อคุณแกล้งลืม ต่ายไม่สดนะ”
“อ่า ครับ ปกติผมใส่ห้าหก”
“ว้าว เดาไม่ผิดเลย งั้นตอนเจอกันอย่ารุนแรงกับต่ายมากนะ ต่ายกลัวจุก” ปากบอกว่ากลัวจุก แต่กลับยิ้มแล้วขำคิกคัก ๆ เห็นแล้วรู้สึกอยากจะตีก้นแรง ๆ ให้กับความซุกซนของคุณกระต่ายจริง ๆ
“ผมไม่กล้าทำอะไรคุณแรงหรอกครับ” กลัวเอวจะหักเอา
“คิก คุณน่ารักจัง งั้น เรามาเช็กของต่อเลยไหมครับ”
“ครับ?” ยังต้องเช็กอะไรอีกเหรอ ที่ผมถ่ายไปให้ดูยังไม่ชัดอีกรึไงนะ
“เพื่อความชัวร์ ว่ารูปที่ต่ายส่งไปเป็นต่ายจริง ๆ”
“เอ่อ ผมเชื่อครับ” เห็นผิว เห็นหุ่นขนาดนี้ ถึงจะมีเสื้อผ้าตัวจิ๋วทั้งหลายบดบังอยู่ แต่ผมก็แน่ใจแล้วละว่ารูปที่ส่งมาเป็นรูปของคุณกระต่ายจริง ๆ
“แต่ต่ายยังไม่เชื่อ จนกว่าจะได้ดูของคุณ แบบเคลื่อนไหว” น้ำเสียงหวานเนิบช้าขึ้นจนผมรู้สึกมวนท้องไปหมด ช่วงล่างที่ควรจะสงบก็เริ่มจะตึง ๆ ขึ้นมาทั้ง ๆ ที่เราก็แค่นั่งคุยกัน
“เอ่อ จะให้ถอดตรงนี้เลยเหรอครับ”
“ครับ มาถอดพร้อมกันนะ”
พูดจบมือบางก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเม็ดแรกออก ความขาวกระแทกตาผมจนแทบจะหยุดหายใจ ตามด้วยกระดุมเม็ดที่สอง และเม็ดที่สาม ยิ่งปลดก็ยิ่งทำให้ผมเห็นความขาวด้านในมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งเม็ดสุดท้ายหลุดออก คุณกระต่ายก็ทำท่าจะแหวกเสื้อออก แต่สักพักก็รีบปิดเสื้อไว้ใหม่
“คุณแอบอัดวิดีโอไว้รึเปล่า”
“เปล่าครับเปล่า”
“โอเค นึกว่าจะแอบอัดไว้เหมือนตอนแอบแค็ปรูปต่ายเมื่อกลางวัน”
“คุณรู้?”
“แอปฯ มันเตือนนะครับ คุณไม่รู้เหรอ”
ฉิบหาย
โดนฤทธิ์ความขาวนุ่มฟูครอบงำจนเผลอโป๊ะแตกจนได้ ใครจะรู้วะว่าแอปฯ นั้นมันแจ้งเตือนเวลาแค็ปรูปด้วย แล้วมันจะแจ้งทำไมเนี่ย แล้วตอนกลางวันผมก็ลน แค็ปซ้ำรูปเดียวแบบรัว ๆ แบบนี้คุณกระต่ายก็คงรู้หมดสินะ
เสียฟอร์มอีกแล้ว
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ไม่ต้องเขินหรอก ต่ายส่งให้คุณ คุณจะเก็บไว้ดูก็ได้ แต่จะบอกว่าภาพนิ่งมันไม่ค่อยน่าดูหรอก มาดูแบบเคลื่อนไหวดีกว่า”
พูดจบคุณกระต่ายก็แหวกเสื้อนอนสีขาวออก เรือนร่างบอบบาง ขาวอมชมพูไปทั้งตัวปรากฏต่อสายตาผม นอกจากคุณกระต่ายจะเอวสวย ก้นสวย หน้าอกก็ยังน่ารัก ไหล่ก็เล็ก แถมหัวนมยังเป็นสีชมพูน่ารักอีก จะเกินต้านไปแล้วนะ
“อย่าเอาแต่มองสิครับ ต่ายอยากดูของคุณบ้าง” ขณะที่พูด มือบางก็เริ่มลูบไล้ไปตามยอดอกของตนเอง ผมละอยากรู้จริง ๆ ว่าถ้าได้ลูบจริง ๆ ตัวคุณกระต่ายจะเนียนแบบที่เห็นรึเปล่า
ไปกันใหญ่แล้วพล
“ครับ” คนที่เหมือนต้องมนตร์ความน่ารักของคุณกระต่ายอย่างผมเริ่มจัดการถอดเสื้อกล้ามที่ใส่ออกตามที่คุณกระต่ายบอก ผมถอดมันออกอย่างรวดเร็ว ไม่ได้ลวดลายลีลาอะไรให้น่ามองแบบคุณกระต่าย แล้วผมก็คิดว่าถึงผมทำก็คงจะไม่ได้ดูเซ็กซี่แบบที่คุณกระต่ายทำด้วย
“แบบไม่ใส่เสื้อ ดูแน่นกว่าแบบใส่เสื้อเยอะเลยนะครับ”
คุณกระต่ายกล่าวคำชม คงเพราะรูปที่ผมใช้เป็นโพรไฟล์ในแอปฯ โคลสเฟรนด์มันยังมีเสื้ออยู่ นี่จึงน่าจะเป็นครั้งแรกที่คุณกระต่ายเห็นหุ่นของผมจริง ๆ แต่คุณกระต่ายก็ชมซะคนที่มั่นใจในหุ่นตัวเองแบบผมรู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาเฉยเลย เป็นคนที่ชมยังไงให้คนโดนชมรู้สึกไม่มั่นใจได้เนี่ย คุณกระต่าย
“ครับ”
“คุณเขินเหรอ ปกติไม่ได้ให้ดูหุ่นก่อนเหรอครับ”
“ก็ ไม่นะครับ”
“ฮ่า ๆ ๆ ขอโทษนะครับต่ายค่อนข้างเรื่องมาก แต่คุณก็ทำให้ต่ายรู้สึกคิดถูกที่เรื่องมากนะ เพราะถ้าต่ายไม่เรื่องมาก คงจะไม่ได้เห็นหุ่นคุณ”
“ครับ”
“กล้ามอกคุณ น่ากัดจัง” คุณกระต่ายพูดพร้อมกับใช้ฟันกระต่ายน่ารักของตนเองขบริมฝีปากล่างเบา ๆ พอคุณกระต่ายพูดมาแบบนั้นผมก็จินตนาการภาพที่ฟันกระต่ายน่ารักนั่นขบกัดลงมาบนกล้ามตัวเองทันที แล้วยิ่งคิด ร่างกายก็ยิ่งรู้สึกเสียววูบไปหมด
“กัดสิครับ ตอนเจอกันคุณกัดได้เต็มที่เลย” พอโดนยั่วจนเริ่มทนไม่ไหว ผมก็รู้สึกว่าถึงเวลาต้องสู้กลับบ้างแล้วละ
“ต่ายไม่อยากเอาเปรียบคุณ งั้นต่ายจะให้กัดคืนนะ”
“คุณจะให้ผมกัดตรงไหน”
“ตรงนี้ดีไหม” คุณกระต่ายพลิกตัวหันหลัง แล้วเริ่มดึงกางเกงขาสั้นลง จนก้นอวบอิ่มที่อยู่ด้านในเด้งออกมาทักทายผม รอยสักรูปกระต่ายแสนซนกับความนุ่มนิ่มทำส่วนล่างของผมตั้งชันอย่างสมบูรณ์แบบจนได้
“กัดตรงนี้ คุณอยากกัดไหม” มือบางบีบก้นของตนเองแล้วจับมันส่ายไปมา ก่อนจะแหวกออกไปด้านข้าง ช่องทางสีหวานที่ตอนถ่ายรูปว่าน่าลิ้มลองแล้ว พอยิ่งมาเห็นแบบเคลื่อนไหว เห็นมันขมิบต่อหน้ายิ่งรู้สึกว่ามันสุดยอดมากกว่าเดิม
“อึก”
“อย่าเอาแต่กลืนน้ำลายสิครับ รีบเอาของคุณเข้ามาในตัวต่ายเร็ว” คุณกระต่ายส่ายก้นช้า ๆ แล้วขยับถอยหลังจนก้นแทบจะชนกับกล้อง เห็นแบบนั้นผมก็ไม่รีรออีกต่อไป มือหนาจัดการถอดกางเกง แล้วควักเอาส่วนใหญ่โตของตนเองออกมาบ้าง
“มันสั่นใหญ่เลย อยากใช้งานแล้วเหรอครับ”
“อื้ม” ผมไม่ตอบ ตายังจับจ้องอยู่ที่ก้นของคุณกระต่าย แล้วเริ่มใช้มือกอบกุมส่วนนั้นของตนเอง ก่อนจะเริ่มชักขึ้นลงเบา ๆ
“ทำอะไรครับคุณมิสเตอร์พี”
“คุณยั่ว”
“อย่าเพิ่งใจร้อนสิครับ เราแค่จะเช็กของกันนะ ไม่ได้จะทำอะไรลามกแบบนั้นสักหน่อย”
“อื้ม” ผมยังนวดคลึงส่วนหัวของตนเอง แต่คุณกระต่ายก็โชว์ความแสบใส่ผมอีกครั้ง ด้วยการดึงกางเกงขึ้นปิดก้นของตนเอง แล้วหยิบเสื้อขึ้นมาสวม
“ใส่ทำไม”
“ก็เราเช็กของกันเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอครับ”
“คุณกระต่าย”
“ต่ายชอบคุณจัง อยากโดนแล้ว ไว้พรุ่งนี้เรามาตกลงเรื่องนัดกันใหม่นะครับ ตอนนี้ต่ายง่วงแล้วละ” คุณกระต่ายที่แกล้งให้ผมอยาก กำลังแกล้งผมต่อด้วยการไม่ยอมทำกันให้เสร็จ จู่ ๆ ก็ตัดจบไปแบบดื้อ ๆ จนผมหน้าเหวอ
“คุณแกล้งผมเหรอ”
“ต่ายไม่กล้าแกล้งคุณหรอก ต่ายกลัวคุณดุ ต่ายไปนอนก่อนนะครับ ฝันดีนะ คุณห้าหก”
คุณกระต่ายเรียกชื่อผมด้วยไซซ์ถุงยางแล้วยิ้มโชว์ฟันกระต่ายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะกดปิดกล้องไป เล่นเอาผมนั่งเหวออยู่แบบนั้น
สรุปแล้วสุดท้ายผมก็ต้องมานั่งใช้มือแบบเหงา ๆ คนเดียว วิดีโอก็ไม่ได้อัดไว้เพราะเชื่องกับคุณกระต่ายเกินไป บอกไม่ให้อัดก็ไม่อัด ให้ตายเถอะ ยกแรกผมก็แพ้ราบคาบ ไม่รู้ว่าถ้าได้เจอกันจริง ๆ ผมจะโดนคุณกระต่ายปั่นหัวอีกเท่าไร แต่นาทีนี้จะปั่นอะไรก็มาเถอะ ผมยอม
- ผู้เขียน
