ตอนที่ 1 ขอเช็กของหน่อย
2792 คำ
ตอนที่ 1 ขอเช็กของหน่อย
Little Bunny : สวัสดีครับ Mister P
ผมมองข้อความที่อีกฝ่ายส่งกลับมาด้วยใจเต้นรัว ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะตื่นเต้นทำไมกับอีแค่ข้อความแชตแอปฯ นัดเดต
Mister P : สวัสดีครับ
พออีกฝ่ายทักมา ความตั้งใจในการจะลบบัญชีและปิดแอ็กเคานต์ของผมก็หายไปทันที ผมกดตอบกลับข้อความของอีกฝ่ายด้วยประโยคที่สุดแสนจะธรรมดา ทำไงได้ ก็ผมมันประสบการณ์การจีบใครแสนจะน้อยนิด ชวนคุยก็ไม่เก่ง
Little Bunny : เรียกผมว่ากระต่ายก็ได้
Little Bunny : แล้วคุณชื่ออะไรเหรอครับ
อีกฝ่ายพิมพ์ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่ชื่อกระต่ายที่อีกฝ่ายแนะนำตัวมาทำให้ผมต้องชั่งใจก่อน ว่าตกลงแล้วมันคือชื่อจริงหรือเป็นชื่อสมมุติขึ้นกันแน่ แล้วผมเองควรแนะนำชื่อจริงของตนเองออกไป หรือควรจะมีชื่อแฝงขึ้นมาเพื่อใช้คุยกันแน่
แต่พอคิดไปคิดมา ผมรู้สึกว่าชื่อกระต่ายก็ไม่ได้แปลกอะไร มีสิทธิ์จะเป็นชื่อจริงได้ แล้วถ้าแอปฯ นี้มันเป็นแอปฯ นัดเดต การที่เราจะเดตกับใครสักคนหนึ่ง เราก็ควรจะต้องจริงใจกับอีกฝ่ายรึเปล่า
อื้ม เดี๋ยวนะ ผมคิดไปถึงเรื่องเดตแล้วเหรอ ยังสิ ผมแค่ไม่ชอบโกหกเท่านั้นเอง
งั้นบอกชื่อจริงแล้วกัน
Mister P : พลครับ
Little Bunny : ยินดีที่ได้รู้จักนะ
Little Bunny : เธออายุเท่าไร
พอผมแนะนำชื่อไป คุณกระต่ายก็ยิงคำถามต่อ ผมแอบตกใจกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เราเพิ่งแนะนำชื่อกันไป ไม่คิดว่าสรรพนามที่อีกฝ่ายใช้เรียกผมจะเปลี่ยนไปแบบที่ดูสนิทกันไวขนาดนี้
แถมคุณกระต่ายเขาก็ชวนคุยแบบไม่ได้ดูเคอะเขินอะไรสักนิด ผิดกับผมที่ตอนนี้รู้สึกเกร็งแปลก ๆ
Mister P : 38 ครับ
Mister P : คุณกระต่ายล่ะ
Little Bunny : ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้
Little Bunny : อายุ 38 แล้วเหรอ หุ่นดูดีจัง คิดว่าเป็นหนุ่มมหา’ ลัยอายุยี่สิบต้น ๆ ซะอีก
พอผมถามกลับบ้าง คุณกระต่ายเมินที่จะตอบอายุกับผม แถมยังชวนคุยเรื่องอื่นอีก ผมจะไม่อะไรหรอกนะถ้าเรื่องอื่นที่ว่าไม่ใช่เรื่องหุ่นของผม พอเป็นคำชมจากเจ้าของรูปเอวคอดที่ถูกประดับด้วยรอยสักรูปกระต่ายที่ดูสวยงามแบบนั้น มันก็ทำให้ผมอดจะรู้สึกมวนท้องแปลก ๆ ไม่ได้อยู่ดี
Mister P : 555555555555
Mister P : ขอบคุณครับ หุ่นคุณก็ดูดีมาก
Mister P : แล้วตกลงคุณอายุเท่าไรเหรอครับ
ถึงคุณกระต่ายจะบอกแล้วว่าไม่ต้องเรียกคุณ แต่ผมก็อดไม่ได้อยู่ดี ยังไงเราก็เพิ่งรู้จักกัน ผมไม่กล้าจะไปทำตัวสนิทชิดเชื้อกับอีกฝ่ายจริง ๆ
Little Bunny : ไม่บอกหรอก
Little Bunny : เอาเป็นว่าเราเด็กกว่าเธอเยอะเลย
Mister P : อ้าว
ผมรู้สึกเหมือนโดนเอาเปรียบเลยแฮะ
นอกจากคุณกระต่ายจะดูพูดเก่งกว่าผม เขายังดูมีชั้นเชิงกว่าผมเยอะเลย แล้วยิ่งพอคุณกระต่ายบอกว่าตัวเขาอายุน้อยกว่าผมเยอะ ผมยิ่งดูอ่อนไปเลยแฮะ
Little Bunny : ไว้เดี๋ยวตอนคอลกันต่ายจะให้เธอฟังเสียงแล้วลองเดาดูนะ
Mister P : อ่า ครับ
นี่จะได้คอลกันด้วยเหรอ แอบเกินคาดสำหรับผมเหมือนกันนะ
Little Bunny : แต่ก่อนคอล ขอเช็กของก่อนได้ปะ
Mister P : ครับ
ผมตอบกลับว่าครับ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเช็กของที่คุณกระต่ายพูดถึงมันคืออะไร พอผมตอบกลับไปคุณกระต่ายก็เงียบไปสักพัก ก่อนจะกลับมาใหม่พร้อมข้อความที่ทำให้ผมงงกว่าเดิม
Little Bunny : เราถ่ายแล้วนะ แต่ขอส่งให้พรุ่งนี้นะ
Little Bunny : กลัวเห็นของเธอตอนนี้แล้วจะนอนไม่หลับ
Mister P : อ่า พรุ่งนี้ก็ได้ครับ
‘พรุ่งนี้อะไรวะ งง’
นี่คือสิ่งที่ผมอยากจะตอบกลับไป แต่ก็รู้สึกว่าวันนี้ผมดูจะเป็นรองมากเกินไป ถ้าไปปล่อยไก่ ทำมึนไม่รู้ว่าคุณกระต่ายเขาหมายถึงอะไรก็กลัวจะเสียฟอร์มไปมากกว่านี้ ยังไงเดี๋ยวรอดูฝั่งคุณกระต่ายก่อนก็ได้ ว่าของคืออะไร ค่อยว่ากันแล้วกันนะ
Little Bunny : งั้นเราไปนอนก่อนนะ
Little Bunny : ฝันดีนะครับ คุณมิสเตอร์พี
Mister P : ฝันดีครับ คุณกระต่าย
ผมนั่งมองว่าคุณกระต่ายจะส่งอะไรกลับมาอีกรึเปล่า แต่ก็ไม่มีอะไร สงสัยคุณกระต่ายจะไปแล้วจริง ๆ
“เฮ้อ” พอคุณกระต่ายไปแล้ว ผมก็กลับมาอยู่กับตัวเองอีกครั้ง
ว่ากันตามตรงคือถึงผมจะเหงาแค่ไหน แต่ผมก็ยังไม่ได้รู้สึกอยากจะจีบใคร หรืออยากจะคบใครเท่าไร แต่มารู้ตัวอีกทีมือก็ดันลั่นปัดเจอคนในแอปฯ นัดเดตมาแบบงง ๆ ซะงั้น
แต่เอาเถอะ โอกาสมันน้อยที่ผมกับคุณกระต่ายจะลงเอยกัน คิดซะว่าเป็นการลองคุยกันให้หัวใจมันกระชุ่มกระชวยเฉย ๆ แล้วกันน่า อย่าไปคิดมาก
วันต่อมาผมยังคงไปทำงานตามปกติ จนกระทั่งถึงเวลาพักเที่ยง ผมกินข้าวจนเสร็จแล้วขึ้นมาในห้อง ผมก็ได้รับแจ้งเตือนจากแอปฯ โคลสเฟรนด์ ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นแจ้งเตือนจากใครไม่ได้นอกจากคุณกระต่าย เพราะผมกดถูกใจคุณกระต่ายไว้คนเดียว
พอเห็นว่าเป็นแจ้งเตือนจากคุณกระต่าย ผมก็รีบกดเข้าไปดูแทบจะทันที แต่ตอนกดก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคุณกระต่ายคงจะส่งข้อความมาทักทายธรรมดา แต่ผมคิดผิด เพราะสิ่งที่คุณกระต่ายส่งมา ทำเอาผมแทบจะช็อก
Little Bunny : ทักทายตอนบ่ายครับ
Little Bunny : นี่ ตามสัญญา
Little Bunny : *รูปภาพ*
ผมมองภาพที่คุณกระต่ายส่งมาแล้วกะพริบตาปริบ ๆ กดหาที่เซฟก็ไม่เจอเลยได้แค่แค็ปหน้าจอเอาไว้ชนิดที่ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าแค็ปไว้ทำไม
ภาพที่คุณกระต่ายส่งมาเป็นภาพคุณกระต่ายนั่งหันหลัง เห็นตั้งแต่กลางหลังถึงเตียง แผ่นหลังบางเปลือยเปล่าไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิด หลังคุณกระต่ายขาวเนียนจนผมรู้สึกตาพร่าเบาๆ ไล่ลงมาเป็นเอวบางคอดที่เห็นแล้วก็กลัวจะหักถ้าเผลอจับแรง ๆ แต่ที่ทำเอาผมไปไม่เป็นที่สุดก็คือบั้นท้ายทรงสวย ที่กลมโตและดูนุ่มนิ่มจนผมอยู่ไม่สุข เพิ่มความเซ็กซี่ทะลุปรอทมากกว่าเดิมด้วยรอยสักรูปกระต่ายแต่เป็นคนละตัวกับที่ถ่ายด้านหน้า
ทำไมคุณกระต่ายส่งรูปแบบนี้มาเนี่ย
แล้วทำไมหุ่นคุณกระต่ายเซ็กซี่ขนาดนี้วะเนี่ย
Little Bunny : *ส่งรูปภาพ*
แค่รูปเดียวยังไม่พอ คุณกระต่ายยังสร้างความช็อกให้ผมระลอกสองด้วยภาพอีกภาพ แต่รอบนี้มันซูมให้เห็นแค่บั้นท้ายอวบอิ่ม และมือเล็ก ๆ นั่นก็กำลังแหวกให้เห็นช่องทางสีชมพูที่ด้านหลัง ผมไม่คิดมาก่อนว่าจะมีคนที่ช่องทางด้านหลังดูสีสวยน่าสัมผัสขนาดนั้น
ซวยแล้ว ผมคิดบ้าอะไรวะเนี่ย
Little Bunny : พอได้ไหมฮะ
‘พอได้ไหมฮะ’
อะไรได้ ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้ว คุณกระต่ายไม่ได้ส่งอะไรผิดใช่ไหม ไม่น่าหรอก ส่งมาสองรูปขนาดนี้ แล้วทำไมถึงส่งรูปที่มันลับขนาดนี้มาให้คนที่เพิ่งรู้จักอย่างผมเนี่ย
Mister P : คุณส่งผิดรึเปล่าครับ
Little Bunny : หืม?
Little Bunny : ไม่ผิดนะ ปกติเราใช้ข้างหลัง
Little Bunny : อ่า หรือเธอก็เป็นรับ
Little Bunny : ขอโทษนะ ลืมถามก่อน บ้าจริง ปกติเราไม่ลืมนะ คงเมาหุ่นเธอมั้ง 5555555555555555555
คุณกระต่ายตอบกลับมาขำ ๆ พอคุณกระต่ายพูดมาขนาดนี้สมองผมมันก็เริ่มประมวลอะไรได้ มันคงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดใช่ไหม
Mister P : เปล่า ผมเป็นรุก
Mister P : แต่คือ อันนี้คือคุณจะนัดผมเหรอ
Little Bunny : อ่าฮะ
Little Bunny : เราเข้าใจอะไรผิดเหรอ
ผิด โคตรผิดเลยแหละ
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าตกลงที่เข้าใจผิดนี่คือคุณกระต่ายหรือผมกันแน่ เพราะตอนนี้ผมเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าแอปฯ ที่บิ๊กหลอกผมมาเล่นนี่มันเป็นแค่แอปฯ หาคู่ หรือส่วนใหญ่เขาเอาไว้นัดทำเรื่องอย่างว่ากันแน่
ตอนนี้ผมมึนไปหมด ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ แถมยังต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ กลัวใครจะเห็นว่าผมเปิดภาพลามกในที่ทำงานที่คนนั่งกันเต็มทั้งฝ่ายแบบนี้ อีกทั้งยังไม่รู้จะเอายังไงต่อด้วย ผมไม่ได้อยากจะนัดทำแบบนั้นกับใคร แต่จะให้ปฏิเสธไปก็สารภาพตรง ๆ ว่าเสียดาย ภาพก้นขาว ๆ กับรอยจีบสีชมพูนั่น
ผมควรจะเอายังไงดี
Little Bunny : แง่ม เธอ ตกลงยังไงอ่า
Mister P : ไม่ผิด ๆ
Mister P : คุณเข้าใจถูกแล้ว
Little Bunny : อ่า โอเค
ผมยังไม่ทันจะตกลงกับตัวเองได้ว่าจะเอายังไง พอเจอข้อความจากคุณกระต่ายเร่งมาผมก็พิมพ์ตอบกลับไปทันทีแบบยังไม่ทันได้คิด บางทีไอ้ที่พิมพ์ไปอาจจะเป็นความต้องการลึก ๆ ในใจผมก็ได้ อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
Little Bunny : แล้วไหนของเธอ
แต่ความน่าหนักใจก็ยังไม่หมด เพราะคุณกระต่ายดันเร่งให้ผมส่งรูปกลับไปบ้าง แต่ตอนนี้ผมดันอยู่ที่ทำงานไง แล้วผมก็ไม่เคยถ่ายรูปอะไรพวกนั้นด้วย
Mister P : คุณ พอดีตอนนี้ผมยังไม่ค่อยสะดวก ตอนเย็นได้ไหมครับ
Little Bunny : ได้ ตามสะดวก
Little Bunny : เอารูปตอนแข็งด้วยนะ เราอยากรู้ขนาด
Mister P : ครับ
พิมพ์ตอบกลับไปก็ทำหน้าเหลอหลาจนผมเริ่มรู้สึกสมเพชตัวเอง ทำไมคุณกระต่ายเขาพิมพ์ตรงขนาดนี้วะ แล้วทำไมผมต้องรู้สึกหวิว ๆ เพราะข้อความทะลึ่ง ๆ ของคุณกระต่ายขาวอมชมพูนี่ด้วย ถ้าไอ้พนารู้มีหวังล้อว่าผมมันอ่อนแน่ ๆ
ผมทำงานรอบบ่ายต่อด้วยจิตใจไม่ค่อยเป็นสุขเท่าไร เพราะภาพที่เห็นไปเมื่อกลางวันก็ยังคงติดตา ยากที่จะลืมไปง่าย ๆ แต่หน้าที่ก็สำคัญ ดังนั้นผมจึงต้องดึงสติตัวเอง แล้วทำงานให้เสร็จแบบที่ควรจะเป็น
ทำงานเสร็จวันนี้ผมก็กลับคอนโดฯ โดยทันที คุณกระต่ายเขาก็ดูไม่ได้รีบอะไร ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะต้องรีบกลับมาถ่ายรูปตอบคุณเขาทำไม แต่เอาเถอะ ตั้งแต่เจอคุณกระต่าย ผมก็ทำอะไรแบบไร้เหตุผลไปเยอะเลย
ผมมานั่งอยู่หน้าโซฟา มือหนาปลดเข็ดขัดออกแล้วมองช่วงล่างของตนเอง พอจะทำจริง ๆ มันก็รู้สึกอายมาก ๆ ผมนั่งทำใจอยู่นานก่อนจะฮึบ แล้วทำให้มันเสร็จ ๆ
มือหนานวดคลึงกลางลำตัวของตนเอง อาจจะฟังดูหลงตัวเอง แต่ผมก็คิดว่าช่วงล่างผมมันดูดีระดับหนึ่งแม้จะยังไม่ขึ้นรูปขึ้นร่าง แต่คุณกระต่ายย้ำมาแล้วว่าให้ถ่ายตอนแข็ง แล้วผมมันก็ดันเชื่อง เลยต้องมานั่งปลุกอารมณ์ตัวเองอยู่แบบนี้
“อื้ม”
ปกติแล้วผมมักจะช่วยตัวเองอยู่บ่อย ๆ เพราะไม่มีแฟน แล้วก็ไม่ได้ชอบออกไปใช้บริการคนขายบริการเหมือนที่พนามันชอบทำสมัยยังไม่มีแฟน ผมชอบที่จะดูแลตัวเองมากกว่า แม้มันจะไม่ได้ให้ความรู้สึกสุดยอดเท่ามีคนทำด้วย
มือหนาลูบคลึงแก่นกายของตนเองแล้วชักรูดเบา ๆ ปกติเวลาทำอะไรแบบนี้ผมจะจินตนาการเอา หรือไม่ก็ดูคลิป ครั้งนี้เองก็เช่นกัน แต่ต่างกันตรงที่แม้ตอนนี้ตาผมมันจะจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ แต่สมองมันดันนึกถึงภาพที่เห็นเมื่อตอนกลางวัน
“อื้ม” พอคิดได้แบบนั้นผมก็กดหยุดคลิปแล้วเปิดรูปของคุณกระต่ายที่แค็ปไว้แทน ซึ่งรูปของคุณกระต่ายก็ยังสุดยอดเหมือนเดิม นอกจากทำให้ผมไม่มีสมาธิทำงาน ยังทำให้อารมณ์ผมพุ่งสูงขึ้นแบบง่าย ๆ
ผมขยับมือจนมันแข็งได้ที่ จากนั้นก็จัดการเปิดกล้องแล้วจ่อกล้องไปที่ช่วงล่างของตนเอง แล้วรีบกดถ่ายรัว ๆ มีสั่นบ้างเพราะผมไม่คุ้นชินกับการทำอะไรแบบนั้น จากนั้นก็มาเช็กภาพแล้วก็พบว่าแทบไม่มีภาพที่มันโอเคเลย แต่ช่างเถอะ มันก็คงจะพอดูออกอยู่แหละว่าเป็นยังไง
พอได้ภาพผมก็รีบกดส่งให้คุณกระต่ายแล้วปิดหน้าจอลง เป็นความตื่นเต้นของชายวัยสามสิบแปดที่รู้ถึงไหนก็คงจะอายถึงนั่น ระหว่างที่รอคุณกระต่ายตอบกลับมา ก็ได้แต่ภาวนาให้คุณกระต่ายชอบแล้วตกลงนัดกับผมด้วยเถอะ
หลังจากที่ผมกดส่งไป เวลาก็ผ่านไปเนิ่นนานเกือบสองชั่วโมงคุณกระต่ายถึงได้อ่านแล้วกดตอบกลับมา แต่ถึงผ่านไปนานแค่ไหน ตอนได้รับแจ้งเตือนกลับมาผมก็ตื่นเต้นอยู่ดี
Little Bunny : อันนี้ของเธอจริงเหรอ
Mister P : ครับ
Little Bunny : ใหญ่จัง
คุณกระต่ายวิพากษ์วิจารณ์น้องชายของผมแล้วพิมพ์กลับมาแบบตรง ๆ ตอนนี้หน้าผมมันร้อนไปหมดแล้ว มันควรจะต้องเป็นเขาที่เขินผมรึเปล่า ทำไมยิ่งคุยกันผมยิ่งดูอ่อนหัดแบบนี้เนี่ย
Mister P : 5555 แล้วตกลงยังนัดไหมครับ
Little Bunny : อื้อ นัดสิ
Little Bunny : แต่เราไม่ส่งรูปหน้านะ เธอโอเครึเปล่า
คุณกระต่ายถาม ผมไม่รู้เลยว่าเวลาคนเขาจะนัดทำอะไรแบบนี้เขาต้องคุยอะไรกันบ้าง ระยะเวลานานเท่าไร แล้วต้องส่งอะไรให้กันดูบ้าง แต่คิดว่ามันก็คงจะแล้วแต่คู่ ใจจริงผมก็ยังอยากจะเห็นรูปคุณกระต่ายก่อน เพราะผมก็กลัวอีกฝ่ายจะเป็นมิจฉาชีพเหมือนกัน แต่คิดในทางกลับกันผมก็ไม่ได้พร้อมส่งรูปหน้าผมให้ดูเท่าไร เกิดใครเคยเห็นหน้าผมตามหนังสือพิมพ์มาก่อนคงจะไม่ดีแน่ ๆ
Mister P : ได้ ไม่ส่งรูปหน้าก็ได้
Little Bunny : ว่าง่ายจัง
Little Bunny : น่ารัก
Little Bunny : แต่เพื่อความชัวร์ของทั้งเราแล้วก็เธอ ว่ารูปที่ส่ง ๆ ไปไม่ได้ไปก๊อบของคนอื่นมา
Little Bunny : เราขอลองวิดีโอคอลกับเธอก่อนได้ไหม
Little Bunny : ถ้าโอเคค่อยนัดกัน
คุณกระต่ายยื่นข้อเสนอ ซึ่งข้อเสนอของคุณกระต่ายก็ทำเอาผมใจไม่ดีอีกแล้ว เห็นเป็นภาพนิ่งยังใจไม่ดีเลย ถ้าเห็นเป็นภาพเคลื่อนไหวผมจะไหวเหรอ
แต่คิดไปคิดมา ถ้าวิดีโอคอลก็คงจะไม่ได้แก้ผ้าแล้วดูเรตแบบในรูปที่ส่งมาหรอกมั้ง ผมว่าผมน่าจะไหวอยู่รึเปล่านะ
Little Bunny : ตกลงจะวิดีโอคอลก่อนไหม ถ้าไม่วิดีโอเราขอยังไม่นัดนะ
Little Bunny : เจอพวกเอารูปของคนอื่นมาเยอะ ไม่อยากเสียเที่ยว
Mister P : คอลครับคอล
ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ก้อนสีขาวอมชมพูดูนุ่มนิ่มนั่นมันมีจริง ๆ รึเปล่า
Little Bunny : โอเค งั้นคืนนี้เลยได้ไหม
Little Bunny : เดี๋ยวเราอาบน้ำก่อนแป๊บเดียว
Mister P : ได้ครับ
Little Bunny : งั้นเดี๋ยวเราทักไปนะ
Mister P : ครับ
แล้วผมก็ตกปากรับคำคุณกระต่ายไปแล้วเรียบร้อย เรื่องทั้งหมดต้องโทษบิ๊กนั่นแหละ แนะนำแอปฯ อะไรมาก็ไม่รู้ แต่เอาเถอะ ผมว่ามันก็น่าจะแก้เหงาให้ผมได้จริง ๆ นั่นแหละ เพราะตั้งแต่รู้จักคุณกระต่ายในแอปฯ นี้ ผมก็รู้สึกปั่นป่วนไม่หยุดเลย
- ผู้เขียน
