ตอนที่ 8 คืนฝนตก
แกร๊ก
หลังผ่านเหตุการณ์อันตรายมาได้ ผมก็จัดการตัวเองให้เสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ เจอคุณนนท์นั่งยิ้มแป้นอยู่บนเตียง ชุดนอนของคุณนนท์ยังน้อยชิ้นและดูบางเบาเหมือนเดิม แถมท่านั่งแบะขานั่นก็ดูน่ารักจนใจเจ็บ
เมื่อไรคุณนนท์จะหยุดน่ารัก
“คุณพลมาแล้วเหรอครับ ของคุณพลสงบรึยังครับ” นี่คือคำถามแรกจากคุณนนท์ อยากถามคุณนนท์จังว่าพูดอ้อมบ้างได้ไหม จะตรงไปไหนเนี่ย
“ครับ” ผมเลี่ยงที่จะไม่ลงรายละเอียด ผมตอบแค่ครับแล้วเดินไปตากผ้า พอหันกลับมาก็เห็นว่าคุณนนท์ยังมองที่ผมอยู่
“ขอบคุณคุณพลมากเลยนะครับที่ช่วยนนท์ นนท์รู้สึกสบายตัวมาก ๆ แถมเสียวมาก ๆ เลยเพราะคุณพลทำเก่ง” คุณนนท์ยังคงพูดถึงเรื่องนั้น ใจจริงผมกะว่าออกจากห้องน้ำมาก็จะแกล้งทำเป็นเบลอ ๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คงทำแบบนั้นไม่ได้
“ไม่เป็นไรครับ”
“คุณพลทำเก่งแบบนี้ ถ้าวันหลังนนท์ไม่สบายตัวอีกให้คุณพลช่วยได้อีกรึเปล่าเนี่ย”
