ตอนที่ 7 คนอันตราย
3242 คำ
ตอนที่ 7 คนอันตราย
เช้าวันที่สองในการลงพื้นที่ ผมกับทีมต้องเดินทางไปยังสถานที่ที่จะสร้างหมู่บ้านใหม่ เราใช้เวลาอยู่ที่นั่นจนถึงเย็น แล้วจึงได้เวลากลับโรงแรม พอถึงโรงแรมก็แยกย้ายกันไปห้องของใครของมัน
ในส่วนของการทำงานในวันนี้ก็ราบรื่นดี ไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก แล้วก็ไม่ได้เหนื่อยมากนัก เพราะตอนอยู่ที่บริษัทผมเองก็ต้องทำงานเยอะแบบนี้อยู่แล้ว แต่ความยากจริง ๆ มันคือต่อจากนี้ต่างหาก
ผมกลับเข้าห้องด้วยความรู้สึกที่ค่อนข้างจะตื่นเต้นกว่าเมื่อวาน เหตุผลที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนนั่นแหละ ไอ้เกมถามตอบนี่บทสรุปของเกมคือการที่คุณนนท์ล่วงรู้ความลับของผมว่าผมชอบผู้ชาย ผมเป็นรุก แต่ยังไม่เคยทำกับใครถึงขั้นสอดใส่จริง ๆ จนทำให้เกิดประโยคเชิญชวนจากคุณนนท์ว่า ถ้าอยากลอง คุณนนท์ก็ช่วยได้
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าคุณนนท์พูดจริงหรือพูดเล่น หรือจริง ๆ แล้วคุณนนท์อาจจะพูดไปเพราะเมา ตอนนี้คุณนนท์อาจจะจำอะไรไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ และด้วยความไม่รู้นี่แหละ ทำให้ผมทำตัวไม่ถูกอยู่แบบนี้
“คุณพลจะอาบน้ำเลยไหมครับ” คุณนนท์ถามขึ้น ตอนนี้เราอยู่ในห้องกันแล้ว
“ยังครับ คุณนนท์อาบก่อนเลยก็ได้ ผมว่าจะไปหาอะไรกินสักหน่อย”
“คุณพลยังหิวอยู่เหรอครับ ให้นนท์ไปเป็นเพื่อนไหม”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไปเองได้ คุณนนท์อาบน้ำเลย”
“อ่าครับ”
พอตกลงกับคุณนนท์ได้ ผมก็รีบเดินออกจากห้องทันที ความจริงผมไม่ได้หิวหรอก ผมแค่รู้สึกว่าการอยู่ในห้องกับคุณนนท์มันอันตรายต่อใจผมมากเกินไป โดยเฉพาะตอนคุณนนท์อาบน้ำ เมื่อวานคุณนนท์ก็ออกมาใส่ชุดข้างนอก ส่วนตาผมมันก็นะ ชอบหันไปเห็นอะไรวับ ๆ แวม ๆ จนรู้สึกหน้ามืดตลอด อย่างน้อยออกไปเดินเล่นข้างนอกจนกว่าคุณนนท์จะจัดการตัวเองเสร็จคงจะดีกว่า
ผมเดินเล่นอยู่ข้างล่างของโรงแรมสักพักหนึ่ง คาดการณ์ว่าระยะเวลาเท่านี้คุณนนท์น่าจะอาบน้ำเสร็จแล้ว แต่ก่อนจะขึ้นห้อง ผมก็จัดการโทรหาคุณนนท์ เผื่อคุณนนท์อยากจะกินอะไรผมจะได้ซื้อไปให้
ผมโทรหาคุณนนท์อยู่นานก็ไม่มีคนรับสายเลยเริ่มแปลกใจนิดหน่อย ถ้าเดาว่าคุณนนท์อาจจะอาบน้ำยังไม่เสร็จเลยไม่ได้รับก็คงไม่ใช่ เพราะปกติคุณนนท์เอาโทรศัพท์เข้าห้องน้ำไปเปิดเพลงด้วยตลอด พอคิดได้แบบนั้นผมก็เริ่มเป็นห่วงคุณนนท์ขึ้นมา เลยรีบขึ้นห้องไปหาคุณนนท์
แกร๊ก
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องพบว่าคุณนนท์ไม่ได้อยู่ในห้อง ในห้องน้ำก็ไม่ได้มีเสียงน้ำ แต่ประตูปิดอยู่ ผมเลยลองเดินไปดูแล้วเคาะเรียกดู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณนนท์ครับ คุณนนท์อยู่ข้างในรึเปล่าครับ”
ผมตะโกนเรียกแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคุณนนท์ นั่นทำให้ผมเริ่มใจไม่ดี แล้วคิดว่าควรจะทำยังไงต่อดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณนนท์ครับ คุณนนท์...”
“คุณพล อื้อ ช่วยนนท์ด้วย” แล้วในที่คุณนนท์ก็ตอบรับผม แต่น้ำเสียงที่ใช้ตอบเป็นน้ำเสียงที่ฟังดูทรมาน ไหนจะประโยคขอความช่วยเหลือนั่นอีก ผมสรุปในใจว่าคุณนนท์น่าจะกำลังมีปัญหา ดังนั้นผมจึงไม่รอช้าที่จะหาทางช่วยคุณนนท์ทันที
ผมตัดสินใจลองเปิดประตูห้องน้ำ แล้วก็พบว่าประตูไม่ได้ล็อก พอเปิดเข้าไปได้ก็รีบมองหาคุณนนท์ แล้วพบว่าคุณนนท์อยู่ในอ่างอาบน้ำจึงเดินเข้าไปหวังจะช่วยดูว่าคุณนนท์เป็นอะไร แต่ภาพที่เห็นก็ทำเอาผมเองแทบจะช็อกคาอ่างอาบน้ำซะเอง
คุณนนท์ที่ร่างกายเปลือยเปล่ากำลังคุกเข่าอยู่ในอ่าง ขาทั้งสองแยกออกจากกัน มือบางจับขอบอ่างแน่น ก้นงามงอนโก่งไปด้านหลัง แล้วใช้มือข้างที่ว่างขยับเข้าออกอยู่ในช่องทางด้านหลังของตนเอง แม้จะอยู่ในอ่างที่มีฟอง แต่การขยับของคุณนนท์ก็ทำให้ฟองมันไหลออกด้านนอกจนทำให้ผมพอมองเห็นภาพทุกอย่างได้อย่างชัดเจน
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณพล”
คุณนนท์ไม่ได้มาแค่ภาพ แต่มีเสียงมาด้วย แค่เห็นเท่านั้นผมก็รู้ทันทีว่าคุณนนท์กำลังทำอะไร ผมจึงรีบหันหลังแล้วขอโทษขอโพยคุณนนท์ชุดใหญ่
“ผมขอโทษครับ ผมจะรีบออกไปเดี๋ยวนี้” ผมตอบแบบลน ๆ แล้วกำลังจะเดินออกไปจากตรงนั้น แต่สองขามันก็ต้องหยุดชะงักอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของคุณนนท์
“คุณพลครับ อ๊า อย่าเพิ่งไป” เสียงเรียกชื่อผมจากปากของคุณนนท์ฟังดูน่าสงสาร น้ำเสียงเหมือนคุณนนท์กำลังทรมาน ฟังแล้วรู้สึกสงสารจับใจ แต่ในความเป็นจริงคือคุณนนท์ไม่ได้กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย คนที่ตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายคือผมมากกว่า
“ผมขอโทษครับ ผม...” ผมไม่รู้จะพูดอะไร รู้สึกผิดมาก ๆ ที่เปิดประตูเข้ามา แล้วก็ไม่รู้เลยว่าควรทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ ในความเป็นจริงง่าย ๆ เลยผมก็ควรจะรีบออกจากห้องน้ำนี้ไปซะ แต่พอโดนคุณนนท์เรียกด้วยน้ำเสียงแบบนั้นผมก็ไม่กล้าขยับไปไหน
ผมแพ้คุณนนท์ชนิดที่ว่า ถ้าคุณนนท์บอกให้อยู่ ผมก็อยู่แบบง่าย ๆ
“คุณพล อึก อย่าเพิ่งครับ ช่วยนนท์ก่อน”
“ชะ ช่วยยังไงครับ” ผมถามกลับ รู้สึกว่าตอนนี้โคตรจะลนเลย น้ำเสียงของผมตอนนี้มันไม่ใช่คุณพลคนที่โคตรจะดุและจริงจังในที่ทำงานเลยสักนิด ตอนนี้ผมคือไอ้พล ไอ้คนอ่อนด๋อย
“คุณพล นนท์เมื่อยจังเลยครับ อึก มันไม่เสร็จ อ๊ะ ทำยังไงก็ไม่เสร็จ” คุณนนท์บอกด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร ระหว่างพูดไปก็มีเสียงครางหลุดออกมาด้วย ผมเดาว่าคุณนนท์คงจะพูดไปด้วยขยับไปด้วย
“แล้วผมจะช่วยอะไรคุณนนท์ได้ล่ะครับ”
“อึก ช่วย อ๊ะ ทำให้นนท์ไงครับ”
หมับ
คุณนนท์ไม่พูดเปล่า มือบางเอื้อมมาจับมือผม ความเย็นของน้ำกับความนุ่มจากมือของคุณนนท์ทำเอาผมตกใจสะดุ้งโหยง แต่ขนาดตกใจก็ยังไม่ยอมปัดมือคุณนนท์ทิ้ง
“ผมช่วยไม่ได้หรอกครับ ผมไม่รู้ต้องช่วยยังไง” ผมตอบไปแบบลน ๆ พอคุณนนท์บอกว่าให้ผมช่วยทำให้เสร็จ สมองผมก็มีแต่อะไรไม่ดีเข้ามาเต็มไปหมด
“หันมาสิครับ อื้อ นนท์ไม่ให้คุณทำอะไรยากหรอก อื้อ แค่ช่วยดูนนท์หน่อย”
“คุณนนท์ครับ ผมว่า...”
“คุณพลครับ ช่วยนนท์หน่อยนะ” คุณนนท์ลูบมือผม แล้วออกแรงดึงให้ผมหันไปมอง แล้วสุดท้ายผมก็ต้านทานน้ำเสียงอ้อน ๆ กับสัมผัสจากมือของคุณนนท์ไม่ไหว ผมยอมหันหลังแต่ก็ไม่กล้าจะมองคุณนนท์มาก
“นนท์ไม่เสร็จเลยครับ อึก คงเพราะลืมหยิบโทรศัพท์เข้ามาดูหนังโป๊ เลยไม่มีตัวกระตุ้น”
“ให้ผมออกไปหยิบให้ไหมครับ” ผมรีบเสนอแล้วทำท่าจะเดินออกไปอีกครั้ง แต่คุณนนท์ยังจับมือผมไว้ไม่ปล่อย แถมรอบนี้ยังดึงให้ผมนั่งลงตรงขอบอ่างที่สามารถนั่งได้อีกด้วย
“ไม่ต้องครับ แค่ช่วยกระตุ้นนนท์แทนหนังก็พอ”
คุณนนท์จับขาทั้งสองข้างของผมให้เข้ามาในอ่าง จนกลายเป็นว่าผมกำลังนั่งอยู่ตรงส่วนหัวของอ่าง ส่วนคุณนนท์ก็กำลังคุกเข่าอยู่ตรงหว่างขาผม มือบางข้างหนึ่งจับต้นขาผม ดวงตากลมจ้องมองใบหน้าผม ก่อนที่มืออีกข้างจะเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง
“อ๊า คุณพล”
คุณนนท์จิกขาผมแน่นแล้วเริ่มขยับมือ ภาพสุดอีโรติกตรงหน้าทำผมแทบหยุดหายใจ แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือใบหน้าน่ารักที่อยู่ใกล้ผมชนิดที่ว่าถ้าผมขยับนิดหนึ่งหน้าเราคงชนกัน คุณนนท์ไม่ได้ให้ผมทำอะไรจริง ๆ แต่การให้มานั่งอยู่แบบนี้ก็ไม่ได้ง่ายเลยสักนิด
“คุณนนท์ครับ ผมว่า...”
“อื้อ คุณพลครับ นนท์เสียว”
คุณนนท์บอก ใบหน้าของคุณนนท์ดูเสียวจริง ๆ ดูได้จากคิ้วที่ขมวดนิด ๆ ดวงตาปรือฉ่ำน้ำ แก้มใสแดงระเรื่อ และที่ผมแพ้ที่สุดคือปากแดงที่โดนฟันกระต่ายขบกัดเหมือนกำลังพยายามอดกลั้นอยู่
“คุณนนท์”
“อื้อ อ๊ะ มันตอดใหญ่เลยครับ” คุณนนท์ส่ายก้นไปมา แล้วขยับเข้าใกล้ผมมากขึ้น มือที่วางบนต้นขาผม เปลี่ยนมากอดเอวผมไว้ ส่วนใบหน้าน่ารักก็ซบลงมาบนอกผม ความใกล้ชิดทำให้ผมได้เห็นช่องทางที่คุณนนท์ว่ามันตอดใกล้ ๆ ซึ่งก็จริง ผมมองเห็นช่องทางด้านหลังของคุณนนท์กำลังตอดรัดนิ้วของคุณนนท์แน่นเลย
“คุณนนท์ครับ ผมเปียก” ผมใช้ความเปียกเป็นข้ออ้าง ทั้ง ๆ ที่ในใจไม่ได้สนเลยว่ามันจะเปียกไหม ในเมื่อยังไงผมก็กำลังจะอาบน้ำอยู่แล้ว
แต่แทนที่พอผมอ้างว่าเปียกแล้วมันจะดีขึ้น คุณนนท์จะปล่อยผมไป มันกลับยิ่งแย่กว่าเดิมเมื่อคุณนนท์ผละออกแล้วเลิกเสื้อผมขึ้นเหมือนจะช่วยถอดเสื้อผ้าแทน
“ไม่ต้องครับ ๆ ไม่เป็นไรผมจะอาบน้ำแล้ว เปียกก็ได้” ผมรีบดึงเสื้อผ้าลง คุณนนท์เลยซบตัวลงกอดผมเหมือนเดิม
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า” พอท่าทางเข้าที่เหมือนเดิม คุณนนท์ก็ขยับนิ้วต่อ
ท่าทางของคุณนนท์ดูเสียวมาก ๆ ผมเดาจากเสียงที่ได้ฟัง ใบหน้าน่ารัก และมือที่ตอนนี้กำลังจิกลงบนแผ่นหลังของผม แต่เพราะมีเสื้อผ้าผมอยู่คุณนนท์เลยจิกแบบไม่ทำให้ผมเจ็บ แต่ทำให้ผมรู้สึกสยิวมากกว่า
“คุณพลครับ อื้อ ลูบหลังนนท์หน่อยได้ไหมครับ”
“คุณนนท์ครับ ผมว่า...”
“ถ้าคุณพลลูบ อื้อ นนท์คงเสร็จเร็วขึ้น” คุณนนท์ขอด้วยแววตาเว้าวอน พอคุณนนท์บอกว่าจะเสร็จเร็วขึ้นผมเลยยอมทำตาม ผมอยากให้คุณนนท์เสร็จจริง ๆ ไม่งั้นผมก็จะไม่ได้ออกจากสถานการณ์อันตรายนี้สักที
หมับ
มือหนาของผมวางลงบนแผ่นหลังของคุณนนท์ การได้สัมผัสทำให้ผมรู้ว่าผิวคุณนนท์นุ่มมาก ๆ แถมยังเนียนจนผมเผลอลูบเบา ๆ พอผมลูบคุณนนท์ก็เริ่มครางดังขึ้น แถมยังขยับนิ้วมากขึ้นอีก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า คุณพล”
คุณนนท์ครางไปก็เรียกชื่อผมไปไม่หยุด ขณะที่เรียก ใบหน้าน่ารักก็ช้อนตามองผมเหมือนอ้อนผม ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนผมกำลังทำแบบนั้นกับคุณนนท์อยู่ ทั้ง ๆ ที่ในความจริงผมแค่นั่งให้คุณนนท์กอด แล้วก็ช่วยลูบหลังคุณนนท์นิดหน่อย
“อึก เสียว อื้อ คุณพลลูบต่ำลงอีกได้ไหมครับ”
ผมทำตามที่คุณนนท์บอก ผมลูบมือต่ำลง แต่เหมือนจะยังไม่พอใจคุณนนท์ คุณนนท์เลยจับมือผมไปวางบนก้นของตนเอง แล้วจัดการกับช่องทางด้านหลังของตนเองต่อ
ก้นนุ่มนิ่มที่ผมได้สัมผัสทำเอาสติผมแตกกระเจิง ผมเผลอบีบก้นของคุณนนท์ทันที ทั้ง ๆ ที่ในความจริงผมควรตกใจและชักมือออก แต่ความนุ่มเด้งของคุณนนท์มันทำให้ผมอดใจไม่ไหวจริง ๆ ก้นคุณนนท์เห็นกี่ครั้งผมก็แพ้
“อื้อ บีบแรงจัง อ๊ะ ชอบก้นนนท์เหรอครับ” คุณนนท์แซว ยิ่งโดนแซวผมยิ่งบีบคลึงก้นคุณนนท์มากขึ้น และด้วยความที่ก้นของคุณนนท์อยู่ไกล ผมเลยบีบไม่ค่อยถนัด ทำให้ผมเผลออุ้มคุณนนท์ขึ้นมานั่งบนตัก แล้วใช้สองมือตะปบก้นคุณนนท์แบบเต็ม ๆ
“คุณพล อื้อ จะทำอะไรนนท์ครับ” คำถามเหมือนกลัวผมจะทำอะไร แต่กลับบดเอวลงบนตักผมไม่หยุด ป่านนี้คุณนนท์คงรู้แล้วว่าข้างล่างผมมันเริ่มตั้ง
“ผมจะช่วยให้คุณเสร็จ” ผมตอบหน้าตาย ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนแบบนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมมันเขี้ยวคุณนนท์จนทนไม่ไหวแล้ว คุณนนท์ทั้งยั่ว ทั้งซน วันนี้ผมจะตีก้นสั่งสอนคุณนนท์
เพียะ
“อ๊ะ” ผมฟาดมือลงบนก้นของคุณนนท์ด้วยความมันเขี้ยว แต่พอเห็นคุณนนท์ร้องก็รู้สึกตกใจ รีบลูบก้นคุณนนท์แล้วทำหน้าเป็นห่วง
“เจ็บมากไหมครับ ผมขอโทษ ผมลืมตัว”
“คุณพลน่ารักจัง คิก” คนที่ผมเป็นห่วงยิ้มร่า แล้วยิ่งบดเบียดตัวเข้าหาผมจนร่างกายเราแนบชิดกันทุกสัดส่วน
“ผมขอโทษ”
“ไม่ต้องขอโทษครับ นนท์ไม่เจ็บเลย นนท์ชอบด้วยซ้ำ มันเขี้ยวนนท์เหรอครับ คิก ฟาดนนท์สิครับ ทำก้นนนท์แรง ๆ ได้เลย ทำจนกว่าคุณจะหายมันเขี้ยว”
คุณนนท์กล่าวเชิญชวนพร้อมทั้งบดก้นลงมาบนเป้าของผม สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว ผมฟาดมือลงบนก้นของคุณนนท์แล้วบีบจนมันล้นทะลักออกตามง่ามนิ้ว ก้นของคุณนนท์ทั้งนุ่ม ทั้งเด้ง ยิ่งบีบผมก็ยิ่งรู้สึกมัวเมาไปกับมัน
“ฮึ่ม”
“อื้อ คุณพลครับ” พอโดนผมเล่นกับก้นมาก ๆ คุณนนท์ก็เลิกขยับมือนิ้วแล้วเปลี่ยนมากอดผมไว้แทน จนผมนึกสงสัยว่าแล้วแบบนี้คุณนนท์จะเสร็จเมื่อไร แล้วคุณนนท์ก็เหมือนจะรู้ว่าผมสงสัยอะไร เลยช่วยตอบข้อสงสัยของผมให้
“นนท์ขยับไม่ถนัด คุณพลทำให้นนท์ได้ไหมครับ เอานิ้วของคุณพลเข้าไปในตัวนนท์เหมือนวันนั้นอีก”
“ผม...”
“นิ้วคุณพลใหญ่ นนท์ชอบมาก ๆ เลย อื้อ ช่วยนนท์นะครับ...อื้อ”
คุณนนท์ยังอ้อนวอนไม่ทันจบ ผมก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหว จับแก้มก้นคุณนนท์แหวกออกแล้วดันนิ้วเข้าไปจนสุด ช่องทางด้านหลังของคุณนนท์ยังรัดแน่นและนุ่มนิ่มเหมือนเดิม มันดีจนผมไม่อยากจะคิดว่า ถ้าเอาอย่างอื่นเข้าไปแทนจะเป็นยังไง
“คุณพล นนท์เสียว” คุณนนท์บอกเสียงอ้อนแล้วซุกหน้าลงกับคอผม วันนี้คุณนนท์โคตรอ้อน ลำพังคุณนนท์เวอร์ชันปกติผมก็แพ้จนไม่รู้จะแพ้ยังไง พอเจอคุณนนท์แบบอ้อนคูณสิบเข้าไปบอกเลยว่าผมแพ้น็อก
“คุณนนท์แช่น้ำนานแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบาย ผมเร่งนะครับ”
“ครับ อื้อ นนท์รบกวนด้วยนะ”
พอให้สัญญาณกับคุณนนท์เสร็จ ผมก็เริ่มขยับนิ้วทันที นิ้วใหญ่ ๆ ของผมขยับเข้าออกช่องทางคับแคบของคุณนนท์ ระหว่างที่ขยับ มืออีกข้างก็บีบคลึงแก้มก้นของคุณนนท์ไปด้วย
คุณนนท์ดูชอบสัมผัสของผมมาก ๆ เดาได้จากแรงตอดรัด กับร่างกายที่กอดซุกผมไม่ยอมหยุด แต่ที่ทำให้ผมอารมณ์พุ่งสุด ๆ ก็คือ เสียงร้องของคุณนนท์ คุณนนท์เสียงหวาน แถมยังครางเก่ง แค่ฟังเสียงครางคุณนนท์ผมก็มีอารมณ์แล้ว
“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า เสียวจัง อื้อ”
คุณนนท์พร่ำร้องบอกความรู้สึกดีไม่หยุด ยิ่งผมขยับคุณนนท์ยิ่งร้อง จนพอเห็นคุณนนท์เริ่มตัวกระตุก ผมก็ยิ่งขยับให้คุณนนท์แรงกว่าเดิม
“คุณนนท์จะออกแล้วใช่ไหมครับ”
“ครับ อ๊า คุณพล อื้อ คุณพลช่วยจูบนนท์ อึก หน่อยได้ไหมครับ”
“คุณนนท์ครับ คือผม...”
“นะครับ จูบนนท์นะครับ...อื้อ”
เมื่อคุณนนท์อ้อนขนาดนี้ผมก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป ผมก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากแดงฉ่ำของคุณนนท์ ทันทีที่ริมฝีปากเราประกบกัน ลิ้นร้อน ๆ ของเราก็ตวัดเข้าหากันอย่างไม่รีรอ
ความรู้สึกของการได้จูบกับคุณนนท์มันทำให้ผมล่องลอย คุณนนท์เองก็คงไม่ต่างกัน ผมเดาจากเสียงหัวใจที่เต้นรัวของเราสองคน
“อื้อ” เราสองคนหลงมัวเมาไปกับรสจูบของกันและกันอยู่นาน จนรู้ตัวอีกทีคุณนนท์ก็ปลดปล่อยออกมาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ยังไม่ยอมละจูบออกจากกัน เช่นเดียวกับมือผมที่ยังวนเวียนเล่นกับช่องทางด้านหลังและก้นของคุณนนท์ไม่เลิก
“อื้ม”
“คุณพล” เราจูบกันอยู่นานกว่าจะยอมผละออกจากกัน แต่พอเห็นหน้าตาอ้อน ๆ ของคุณนนท์ผมก็เผลอบดจูบคุณนนท์อีกครั้ง เราทำอยู่แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนคุณนนท์เป็นฝ่ายเอามือดันใบหน้าผมไว้
“ถ้าคุณพลไม่เลิกจูบ แล้วก็ไม่เลิกเล่นกับตรงนั้นของนนท์ นนท์คงจะมีอารมณ์อีกรอบ”
“ขอโทษครับ” ผมรู้สึกตัวแล้วรีบเอามือออกจากด้านหลังของคุณนนท์ แล้วจับประคองคุณนนท์ให้ลุกขึ้นยืน จากนั้นก็เกิดเดดแอร์ขึ้นระหว่างเรา พอทำเสร็จผมก็ทำตัวไม่ถูก ส่วนคุณนนท์ก็เอาแต่กัดปากแล้วก้มหน้าอยู่แบบนั้น
“เอ่อ”
“คุณพลทำเก่งเหมือนเดิมเลยนะครับ ทำเก่งจนอดจินตนาการไม่ได้เลยว่าถ้าเป็นอย่างอื่นที่มากกว่านิ้วจะดีแค่ไหน” คุณนนท์เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผม แล้วลูบวางมือลงบนเป้าผม
“มันตั้งมากเลย ให้นนท์ช่วยคืนไหมครับ”
“ไม่เป็นไรครับ คุณนนท์ไปล้างตัวเถอะ” ผมรีบสรุปแล้วพาคุณนนท์ไปล้างตัว คุณนนท์เหมือนจะขัดขืนในตอนแรก แต่พอเห็นผมทำหน้าจริงจังเลยยอม
พอคุณนนท์อาบน้ำเสร็จก็ออกจากห้องน้ำไป ส่วนผมก็ต้องอาบน้ำและจัดการตัวเองต่อ ระหว่างที่จัดการตัวเองไป สมองก็มีแต่ภาพและเสียงของคุณนนท์วนเวียนเต็มไปหมด
“อื้ม ซี้ด คุณนนท์ครับ”
บ้าเอ๊ย คราวหลังผมจะจำไว้ว่าคุณนนท์เป็นคนที่อันตราย ผมจะมีสติและไม่ยอมเผลอแบบนี้อีกแน่ ๆ
--------------------------------------------------------------------
เชื่อคุณพลไหม ที่บอกว่าจะไม่เผลอ 555555555555555
ไปเม้ากันได้ที่ #รักร้ายของกระต่ายแสนซน
- ผู้เขียน
