หลังจากที่พิงกี้ออกไปแล้วเฮนรี่หันมามองหน้าไทเลอแล้วอมยิ้มจนไทเลออดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้ยกเท้าถีบไปที่บั้นท้ายของเฮนรี่จนมาเฟียหนุ่มเซถลาไปข้างหน้า กวนทีนนักนะหมั่นไส้
"มาถีบกูทำไมครับ"
"ครั้งหน้ามึงไปทำอะไรแบบนี้ที่อื่นเลยนะ"
"เอ้า พี่ไทค์ขาปกติหนูรี่ก็ทำแบบนี้ตลอดนะคะ"
"ขนลุก ไปไกลๆ ส้นตีนดิ"
ไทเลอปัดไม้ปัดมืออย่างรำคาญแต่เฮนรี่ก็รู้ว่าไทเลอไม่ได้รำคาญเขาจริงๆ หรอก เฮนรี่เดินไปที่โซฟาตัวสวยแล้วหย่อนสะโพกนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าฮัมเพลงเบาๆ อย่างสบายใจ
"สบายจริงนะ"
"แน่นอนดิ สบายตัวสบายใจ ไม่ต้องกลัวใครจนเลิ่กลั่กน่ารำคาญ"
"นั่นปากเหรอมึง"
"พี่ไทค์ครับ ดูปากเฮนรี่นะครับ คนอย่างกูจะครองโสดไปชั่วชีวิต ถ้ามีเมียแล้วต้องเป็นแบบมึง กูไม่มีดีกว่าครับ เสียชาติเสือหมด"
ว่าจบประตูห้องทำงานของไทเลอก็เปิดออกพร้อมกับการปรากฏกายของหญิงสาวหุ่นสวยในชุดบิกินี่สีน้ำเงิน หญิงสาวมาถึงก็เดินตรงไปข้างหน
