"ปะ ... เปล่าค่ะ นิ้งแค่ยังไม่พร้อม เรื่องของเรามันเร็วเกินไป นิ้งขอเวลาสักหน่อยนะคะ"
ไทเลอนิ่ง ไม่ตอบ เขาหันมองเสี้ยวหน้าของผู้หญิงของเขาแล้ววางมือหนาที่ศีรษะทุยของเธอเบาๆ เขาเข้าใจว่าทำไมเธอถึงยังไม่พร้อม เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอมันก็เร็วเกินไปจริงๆ นั่นแหละ
"งั้นให้พี่ไปส่งได้ไหมครับ"
ไปส่งงั้นเหรอ ก็คงได้แหละมั้ง เธอมองหน้าผู้ชายแสนดีตรงหน้า หลากหลายความรู้สึกที่ประเดประดังเข้ามา เขาอาจจะเป็นปีศาจร้าย หรือซาตานต่อหน้าทุกๆ คน แต่สำหรับเธอเขาเป็นเทพบุตรของเธอ
"ก็ได้ค่ะ"
ไทเลอยิ้มจนตาปิดรอยยิ้มของเขาสดใสเหลือเกิน เธออยากกักเก็บยิ้มนี้เอาไว้ ไม่ให้มันหายไปไหน ยิ้มของเขาที่เขามีไว้ให้เธอเพียงคนเดียว คะนิ้งเดินไปทำงานต่อโดยอยู่ในสายตาของไทเลออยู่แทบจะตลอดเวลา เขาจ้องมองผู้หญิงของเขาแล้วเฝ้าภาวนาในใจ
'อย่าหักหลังเขานะที่รัก เพราะเขาไม่อยากร้ายกับเธอ'
.
.
.
- บ้านคะนิ้ง
