“ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เขาเคยดูแลฉันกับพ่อ”
ฟ้าใสพยายามนึกถึงความดีของอรนภา แม้ทราบซึ้งแก่ใจดีว่าแม่เลี้ยงเพียงแค่ทำดีกับเธอเพราะต้องการเงินของพ่อ ซึ่งตอนนี้หล่อนก็ผลาญทรัพย์สินจนเกือบหมด เหลือแต่บ้านหลังน้อยไว้ซุกหัวนอนเท่านั้น
“แกก็ฉลาดกว่าฉันทุกเรื่องนะ ทำไมเรื่องนี้ถึงได้โง่กว่าฉัน” พลอยสวยกัดเพื่อน
“ฉันยอมโง่กว่าแกเรื่องนึง” ฟ้าใสฝืนยิ้มทั้งที่ไม่ตลก
และในฉับพลันพลอยสวยก็ฉุกใจสงสัยอย่างขึ้นมา เธอถือถาดเสิร์ฟเดินถอยหลังกลับไปหาฟ้าใสที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ
“แม่เลี้ยงแกเอาผู้ชายมานอนบ้านอีกแล้วใช่ไหม”
“อือ” ฟ้าใสพยักหน้า ยอมรับสารภาพ
“ถ้าแม่เลี้ยงแกถึงขั้นขายตัวเองได้ขนาดนี้แล้ว จะขายลูกเลี้ยงอย่างแกก็ไม่ใช่เรื่องยากหรอกนะ”
ด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวเป็นเหตุ ทำให้พลอยสวยเผลอพูดใส่อารมณ์เสียงดัง โชคดีที่เหลือลูกค้าในร้านไม่มากและมีเสียงดนตรีดังกลบเสียงของหญิงสาว
“เบา
