“แม่…”
พลอยสวยงัวเงีย ทำปากยื่นด้วยความขัดใจที่แม่เข้ามาปลุก
“โทรไปหาฟ้าใสหน่อยสิ ทำไมแม่รู้สึกเป็นห่วงเพื่อนของเราพิกล”
ได้ยินแม่พูดแบบนั้น พลอยสวยก็รีบลุกขึ้นนั่งพรวดพราดแล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือด้วยความเร็วยิ่งกว่าเดอะแฟลช เพราะทุกคนในบ้านรู้ดีว่าซิกเซ้นแม่ของเธอค่อนข้างจะแม่นยำ
“มีเรื่องอะไรรึปล่าวแม่” หญิงสาวถาม ระหว่างที่รอให้ฟ้าใสรับสาย
“แม่เลี้ยงของฟ้าใสขับรถเก๋งมาซื้อเหล้า พอแม่ถามว่ารถใคร หล่อนก็โกหกแม่ว่าเป็นรถของตัวเองและแม่จำได้ว่าเป็นรถของเสี่ยสุเทพ แถมยังมาตอนเช้าตรู่แบบนี้ด้วย มันน่าสงสัยอยู่นะ”
ทับทิมบอก พลางถอนหายใจออกมาแรงๆ
“ฟ้าไม่รับสาย!”
พลอยสวยเปิดลำโพงโทรศัพท์ค้างไว้แล้วลุกไปหยิบเสื้อแจ็คเก็ตมาสวมทับ หันไปคว้ากุญแจสกู๊ตเตอร์ของตัวเอง โดยที่ไม่ลืมวกกลับมาหยิบโทรศัพท์มือถือติดไปด้วย
“พลอยไปหาฟ้าก่อนนะแม่!”
แล้วคนพูดก็เผ่นออกจากห้อง ตอนแรกทับทิม
