เมสันเลี้ยวรถผ่านหน้ารั้วคฤหาสน์ของตัวเองเข้ามา แต่คอกับสายตายังคงจับจ้องไปที่ร่างของหญิงชายคู่นั้นที่กำลังยืนคุยกันอยู่นอกรั้วใหญ่
“อุ๊ย...นั่นลัลดานี่คะ” กรแก้วยิ้มกว้างอย่างพึงพอใจ รีบใส่ไฟต่ออย่างรวดเร็ว “สาวใช้ที่นี่เสน่ห์แรงจังนะคะ มีผู้ชายมาหาค่ำๆ มืดๆ ด้วย น่าอิจฉาจัง”
“จะอิจฉาไปทำไมครับ ก็แค่พฤติกรรมต่ำๆ น่าขยะแขยง”
เมสันเค้นทุกพยางค์ออกมาอย่างโมโห ก่อนจะก้าวลงไปจากรถสปอร์ตของตัวเองทันที กรแก้วรีบก้าวตามลงไป และก็รีบวิ่งไปคว้าแขนล่ำของเมสันเอาไว้ เมื่อเห็นชายหนุ่มจะเดินกลับออกไปนอกรั้ว ซึ่งหล่อนรู้ดีว่าเขาจะไปทำอะไร
“คุณจะไปไหนคะไมค์”
“ผมจะไปไล่ไอ้หมอนั่นกลับบ้าน”
“ก็ช่างเขาสิคะ คนเขารักกันชอบรัก”
“ใครรักใคร?” สายตาของเมสันดุดันขึ้นอย่างลืมตัว เมื่อหันมามองคนพูดไม่เข้าหู กรแก้วต้องใช้พลังขั้นสูงเพื่อสะกดกลั้นความโมโหเอาไว้ ฝืนยิ้มหวานออกไป
“ไมค์คะ ใจเย็นๆ นะคะ”
หญิงสาวพ
