“คุณธีร์...ไม่สบายเหรอคะ หน้าซีดมากๆ เลย” รุ่งขจีพนักงานฝ่ายบัญชีในบริษัทของเขาถามขึ้น เธอเป็นคนแรกที่เห็นเจ้านายหนุ่มเดินอาดเข้าออฟฟิศด้วยสีหน้าหม่นหมอง เพราะวันนี้เธอมาแต่เช้าเพื่อสะสางงานที่ค้างอยู่จากสัปดาห์ที่แล้วให้เสร็จทันเวลา
“นิดหน่อย เมื่อคืนผมนอนดึกไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก” ชายหนุ่มกล่าวก่อนจะหอบงานเหล่านั้นไปวางบนโต๊ะมัณฑนากรอีกคนที่เป็นลูกน้องแล้วตัวเองก็เดินเข้าห้องส่วนตัวไป
บริษัทของเขาเป็นเพียงบริษัทเล็กๆ ที่มีพนักงานไม่ถึงสิบคนด้วยซ้ำ ที่ทำงานมีห้องส่วนตัวคือห้องเขาที่เป็นเจ้าของบริษัทคนเดียวที่เหลือพนักงานคนอื่นๆ ก็มีโต๊ะทำงานที่มีฉากกั้นเป็นของตัวเอง ซึ่งมีแต่ฝ่ายบัญชี ฝ่ายออกแบบ และฝ่ายประสานงานเท่านั้น งานทั้งหมดก็ช่วยๆ กันทำตามอัตภาพ
ทางด้านรายได้นั้นถือว่าอยู่ในระดับที่อยู่ตัวพอสมคว
