“ไม่นะ...จีน!! จีนอย่าไป!! จีนกลับมาหาพี่นะ...อย่าไป!”
“จีนัส!! จีนัสตื่นเร็วเข้าเป็นอะไรรึเปล่า” ชายหนุ่มเขย่าตัวคนนอนหลับที่กำลังเพ้อละเมอมีอาการหวาดกลัวดิ้นทุรนทุราย ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อเปียกชื้นทั้งๆ ที่แอร์ถูกเปิดเอาไว้เย็นฉ่ำ
“จีนัส!! จีนัสพี่อยู่นี่นะ พี่อยู่นี่...” คราวนี้เขาตัดสินใจลุกนั่งและรีบประคองร่างบางมาไว้บนตักเขย่าซ้ำเบาๆ หญิงสาวจึงได้ลืมตาตื่น เธอหายใจหอบถี่ราวกับออกกำลังมาอย่างหนัก
“พี่ธีร์!” กันต์ศิตางค์ลืมตาโพลงก็เห็นชายคนรักอยู่ใกล้แค่เอื้อม เธอรีบคว้าตัวเขามากอดร้องไห้โฮ จนเจ้าของร่างใหญ่ใจไม่ดี รีบสวมกอดเธอเอาแน่นเช่นกัน
“เป็นอะไรคนดี...ร้องไห้ทำไมฝันร้ายเหรอ”
“จีนค่ะ...จีน!!”
“จีน...ทำไมครับ” ชายหนุ่มลูบประโลมคนตัวสั่นให้อุ่นใจว่าเธอกำลังมีเขาอยู่ เสียงละล่ำละลักปนสะอื้นพยายามบอกเขาแต่เธอกลับสั่นงกจนจับต้นชนปลายไม่ถูก
“ใจเย็นๆ นะคนดีไม่ร้
