ตอนที่ 8 เฟรนด์ยอมแล้ว
2385 คำ
เฟรนด์ยอมแล้ว NC+++
☆☆>>>>>♡
พี่ภากรน่าจะนอนหลับสนิทไปแล้ว ฟังจากเสียงหายใจที่สม่ำเสมอพ่นรดลมหายใจอุ่น ๆ ที่ต้นคอผมอยู่ จะมานอนกอดทำไม แค่เสร็จกิจแล้วก็น่าจะแยกย้ายนะมันก็แค่ One Night Stand รึเปล่าวะ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผมจะได้มาใช้คำนี้กับตัวเอง พี่ภากรยังคงกอดผมเอาหน้ามาซุกที่ซอกคอของผม นอนหลับไปนานแล้วเมื่อผมมั่นใจว่าพี่ภากรหลับสนิท ผมพยายามแกะมือที่กอดผมไว้แล้วลุกขึ้นไปแต่งตัวผมมองดูคนบนเตียงที่หลับใหลไปโดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว คนอะไรขนาดนอนหลับหมดสภาพขนาดนี้ยังหล่อเลย
เฮ้ย!! เฟรนด์แกจะไปหวั่นไหวกับเขาแบบนี้ไม่ได้นะ แกเพิ่งอกหักมานะเว้ย!! นี่ถ้าผมเป็นโจรพี่ภากรคงหมดตัวไปแล้วนะครับ ของมีค่าทั้งหมดวางไว้แบบไม่ระวังตัวเลย ผมรีบเดินออกไปที่ประตูเปิดออกอย่างเบามือ
“จะไปไหนครับคุณ” เฮ้ย!! อะไรกันทำไมมีคนมายืนเฝ้าหน้าห้องด้วยวะ ใส่ชุดดำสนิทพกอาวุธติดตัว นี่เราอยู่ที่ไหนกันแน่นะ หรือเขาจะเป็นเจ้าพ่อเหรอ??? หรือเป็นมาเฟียรึยังไงกัน?? ทำไมมีคนเฝ้าหน้าห้องตั้ง 2 คน อะไรกันวะเนี่ย กูเมารึกูฝันวะ ตื่นเฟรนด์ตื่นผมตบหน้าตัวเองเบา ๆ
“ผมจะกลับบ้านแล้วครับ” ผมตอบไปเสียงสั่นก็คนมันกลัวนี่ครับ จะถูกฆ่าหั่นศพไหมนี่น่ากลัวชะมัดเลย
“กลับไม่ได้ครับ ถ้านายไม่อนุญาตใครก็ออกไปจากห้องนี้ไม่ได้” นั่นไงล่ะไอ้หน้าโหดหนึ่งในคนที่ยืนหน้าห้อง มันพูดซะผมขนลุกไปหมดแล้วครับเขาเป็น
มาเฟียจริง ๆ เหรอเนี่ยตายแน่ ๆ ไอ้เฟรนด์ ‘พ่อครับแม่ครับ เฟรนด์ขอทดแทนบุญคุณชาติหน้านะครับ’
นี่มึงตกเป็นเมียมาเฟียเหรอวะ ครั้งแรกของมึงก็เล่นใหญ่เลยนะเฟรนด์เอ๊ยชีวิตเฟรนด์ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย หนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ
“แต่เขาหลับอยู่นะ ตอนนี้ก็ดึกแล้ว ผมมีเรียนเช้าด้วย ให้ผมกลับเถอะนะ” ผมอ้อนวอนไอ้หน้าโหดเผื่อมันจะปล่อยผมออกไป เสียงข้างหน้าห้องคงดังพอที่จะทำให้คนที่นอนหลับอย่างหมดแรง ถึงกับตื่นขึ้นมาด้วยหน้าที่ดูแล้วไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ ตาย ๆ กูตาย
“เกิดอะไรขึ้น” เสียงนั้นดูนิ่ง ๆ ไม่ค่อยพอใจครับ ก็แน่ล่ะถูกรบกวนตอนดึกขนาดนี้ เขาคงตื่นมาเชิญผมเข้านอนแหละมั้ง
“คุณเขาจะกลับบ้านครับนาย” ไอ้หน้าโหดมึงกำลังจะฆ่ากูทางอ้อมใช่ไหมนี่ ผมหันไปมองหน้าคนพูดอย่างเอาเรื่อง เอ่อ มันคงจะกลัวผมอยู่หรอกนะ (ประชด)
“เฟรนด์แค่จะกลับห้อง พรุ่งนี้เฟรนด์มีเรียนครับ” นั่นแค่ข้ออ้างที่จริงพรุ่งนี้ผมกะจะหนีไปที่ไหนก็ได้ที่คิดว่าไอ้พี่น็อตมันจะไม่ตามผมมา แต่ดันมาเจอเหตุการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้ เฟรนด์จะอยู่ถึงวันพรุ่งนี้ไหมครับ แง ๆ ช่วยเฟรนด์ด้วย เฟรนด์ยังไม่อยากตายนะ
“ใครให้กลับ เข้ามานอนครับ” เสียงเย็นจนผมรู้สึกขนลุกอีกรอบเลยครับอย่าทำอะไรเฟรนด์เลยนะ
“ตะ...แต่...ว่าเฟรนด์” นี่กูกำลังกลัวอยู่ใช่ไหม เฟรนด์ใจเย็น ๆ ก่อนมึง
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น จะมาเอง หรือว่า...”
“เข้าไปแล้วครับ อย่าทำอะไรเฟรนด์เลยนะ เฟรนด์ยอมแล้ว ให้เฟรนด์ทำอะไรก็ได้ อย่าฆ่าเฟรนด์เลยนะครับ” ผมเดินเข้ามาในห้องนอนและนอนลงบนเตียงอย่างว่าง่าย
ผมกลัวจนทำอะไรแทบไม่ถูกแล้วครับ นอนตัวเกร็งลงบนเตียงอยู่อย่างนั้นคนที่ดูอารมณ์เสียเมื่อกี้เข้ามาคว้าผมไปนอนกอดอีกครั้ง ผมนี่นอนตัวแข็งเป็นท่อนไม้เลยกล้าหายใจก็ดีแค่ไหนแล้ว
ผมได้ยินเสียงคนดังอยู่หน้าห้องทำให้ผมตื่นมาอย่างไม่สบอารมณ์ นี่เฟรนด์กำลังจะกลับเหรอ ได้ไงไม่มีใครไปจากผมทั้งนั้นถ้าผมไม่อนุญาต แต่ส่วนใหญ่ผมก็จะอนุญาตทุกคนแหละครับ แต่ทำไมกับเฟรนด์ผมไม่มีทางอนุญาตให้ไปไหนเด็ดขาด
“เกิดอะไรขึ้น” ผมถามคนที่ยืนเฝ้าหน้าห้องอยู่ แต่ดูเฟรนด์จะกลัวผมมากเลยนะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เรายังมีความสุขด้วยกันอยู่เลย
“เฟรนด์แค่จะกลับห้อง พรุ่งนี้เฟรนด์มีเรียนครับ” คิดว่าสภาพนี้จะเดินไปเรียนได้เหรอ เดี๋ยวจัดอีกสักสองสามน้ำให้เดินไม่ได้ดีไหมนี่
“ใครให้กลับ เข้ามานอนครับ” ผมกดเสียงต่ำแสดงความไม่พอใจออกไปและออกคำสั่งให้เฟรนด์เข้ามานอน
“ตะ...แต่...ว่าเฟรนด์”นี่ขนาดกลัวยังจะเถียงต่ออีกนะครับ คนอะไรดื้อชะมัดเลย
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น จะมาเอง หรือว่า...” ผมพูดยังไม่จบเลยครับคนตัวเล็กก็ลนลานเดินเข้ามาข้างในห้องอย่างรวดเร็ว
“เข้าไปแล้วครับ อย่าทำอะไรเฟรนด์เลยนะ เฟรนด์ยอมแล้ว ให้เฟรนด์ทำอะไรก็ได้ อย่าฆ่าเฟรนด์เลยนะครับ” ดูท่าทางจะกลัวผมมากเลยนะนั่น ดูจากเสียงสั่นเชียว นี่เขาคิดว่าผมจะฆ่าเขาอย่างนั้นเหรอตลกเป็นบ้าเลย เฟรนด์เดินเข้ามานอนบนเตียงผมก็รวบเข้ามากอดไว้และซุกหน้าสุดดมกลิ่นหอมที่ผมชื่นชอบ แต่คนตัวเล็กนอนนิ่งแข็งเป็นเลยครับ นี่นอนหรือซ้อมตายครับท่าจะกลัวจริง ๆ
“นอนได้แล้วครับ มีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้” ฟอด ฟอด ผมเอี้ยวตัวมาหอมที่ขมับคนที่นอนในอ้อมกอดผมอยู่แบบไม่ไหวติง
ผมตื่นขึ้นมาไม่รู้ว่าสายขนาดไหนแล้วรู้สึกระบมไปทั้งตัวเลยครับ ไอ้พี่ภากรยังคงนอนกอดผมอยู่ไม่ยอมปล่อยยังหลับสบายอยู่เลยนะ นี่ผมจะได้กลับบ้านตอนไหนกันแน่
หมับ!!!!!
โครม!!!!!
“โอ้ย!! เจ็บนะ ไอ้คนบ้านี่” ผมรีบเอามือปิดปากผมไว้แทบไม่ทัน เผลอด่าเขาออกไป จะโดนสั่งเก็บไหมนี่เฟรนด์เอ๊ย
“ปล่อยเฟรนด์เถอะ เฟรนด์เจ็บ” ผมเปลี่ยนเสียงทันทีกลัวโดนสั่งเก็บนี่ครับเปลี่ยนสีไวอย่างกับกิ้งก่าเลยนะเฟรนด์
“จะไปไหนครับ มานอนกอดก่อน” เขาไม่ได้พูดเฉย ๆ มือยังล้วงเข้าไปในเสื้อของผมและลูบไล้วนเวียนอยู่ที่หน้าอกผมอย่างเอาแต่ใจ
“เฟรนด์จะไปอาบน้ำเหนียวตัวครับ”
“รออาบพร้อมกัน ขออีกสักรอบก่อนนะครับ” เขาก็ดูสุภาพดีนี่หน่า กระดุมเสื้อผมถูกปลดทีละเม็ด ๆ จนเสื้อเชิ้ตตัวเก่งของผม หลุดติดมือคนเอาแต่ใจออกมาเรียบร้อยแล้วครับ
ตอนนี้มือข้างที่ถนัดของพี่ภากรกำลังกอบกุมตรงช่วงกลางลำตัวของผมอยู่ ผมตอบสนองต่อการสัมผัสของเขาอย่างอัตโนมัติ กลัวว่าจะถลำลึกไปกว่านี้
“ปล่อยเฟรนด์นะ จะไปอาบน้ำพอแล้ว”
“แน่ใจนะว่าอยากให้พี่หยุด ดูเฟรนด์ก็ดูต้องการพี่เหมือนกันนะครับ หืม” พี่ภากรพูดชิดใบหูของผมพร้อมกับขบกัดเบา ๆ ผมนี่ขนลุกไปหมดทั้งตัวแล้วครับ ผมไม่ปฏิเสธว่าผมก็ต้องการพี่ภากรเหมือนกันยิ่งเจอสัมผัสที่อ่อนโยนของเขา แต่นี่มันเช้าแล้วนะไม่ได้เมาเหมือนเมื่อคืนด้วย สติสัมปชัญญะผมครบถ้วน แกจะมาเคลิ้มกับสัมผัสของเขาไม่ได้นะเฟรนด์
“อ๊ะ อ๊าส์” มือที่ตอนแรกกอบกำแก่นกายของผมตอนนี้ กำลังปลดกางเกงผมออกอย่างง่ายดาย ที่ง่ายก็เพราะผมให้ความยินยอมพร้อมใจ ยกสะโพกขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกให้พี่ภากรไงล่ะครับ ขาข้างที่อยู่ข้างบนของผมถูกดันขึ้นมาข้าง บนให้ชิดกับหน้าท้องตัวเอง มือพี่ภากรลูบวนบีบที่สะโพกของผมอย่างเพลินมือ ตอนนี้รู้สึกว่าตรงสะโพกผมมีอะไรอุ่น ๆ เข้ามาจิ้มที่สะโพกอยู่ มือพี่ภากรเลื่อนมากุมที่แท่งเอ็นของผม ลูบและรูดขึ้นลงอย่างเบามือผมแอ่นสะโพกด้วยความเสียว ยิ่งทำให้ไปชนกับแท่งร้อนข้างหลังเมื่อครู่เข้าอย่างจัง
“ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวพี่จัดให้ครับ” แท่งร้อนของพี่ภากรตอนนี้มาจ่อที่ช่อง ทางด้านหลังของผมแล้วครับ ผมยกสะโพกตามแรงดึงของพี่ภากรให้ก้นกระดกขึ้นเพื่อจะได้สอดใส่ได้ง่าย แท่งร้อนนั้นค่อย ๆ ดันเข้าไปในช่องทางรักของผม
“เบา ๆ ครับเฟรนด์เจ็บอยู่นะ” พี่ภากรค่อย ๆ ดันแท่งร้อนและขยับเอวช้า ๆ ช่องทางรักของผมดูดกลืนสิ่งนั้นเข้าไปอย่างหิวกระหาย แล้วพี่ภากรก็กระแทกเข้ามาโดยไม่ปราณีกลัวว่าผมจะเจ็บเลย
“ตอดดีจังครับ อะ อ๊าส์ ยิ่งกระแทกยิ่งเสียวครับ อื้อ” พี่ภากรพูดเสียงกระเส่าไม่เป็นจังหวะ บ่งบอกว่าถูกใจช่องทางของผมเป็นอย่างมาก
>>>>> 09.00 น.
“นายครับ ได้เวลาเดินทางแล้วครับ” เมื่อถึงเวลาเดินทางตามที่ได้คุยกันไว้เมื่อวานนี้ภพก็มาตามเจ้านายทันที
“กูไม่ว่าง ประชุมเลื่อนเป็นพรุ่งนี้เช้า มึงจัดการตามที่กูสั่ง เดินทางวันนี้ตอนบ่าย” ผมรู้สึกหงุดหงิดมาก กำลังกระแทกเอ็นอยู่ดี ๆ ภพดันมาขัดจังหวะซะได้แค่ประชุมผู้ถือหุ้นเฉย ๆ ทำผมเสียอารมณ์มาก
“ครับนาย” เสียงภพมันตอบรับผมอย่างทันที น่าจะรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่เพราะน้ำเสียงผมดูไม่พอใจมากที่มันมาขัดจังหวะ
“มาต่อกันดีกว่า เด็กดี” ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ตับ ตับ ตับ
“ตอดดีจริง ๆ นี่เฟรนด์จะทำให้พี่ขาดใจตายรึไง อ๊าส์ ซีด” ผมเร่งจังหวะการกระแทกตามความเสียวของผม จนร่างคนโดนกระแทกโยกไปข้างหน้าอย่างแรง ถ้าผมไม่กอดรั้งไว้สงสัยคงได้ตกเตียงเป็นแน่
“อ๊าส์ อ๊าส์ เฟรนด์เสียวจังครับ อื้อ พี่ภากร” ยิ่งคนตัวเล็กครางออกมาอย่างลืมอาย ที่ตอนแรกปฏิเสธไม่ให้ผมทำตอนนี้ดูจะพอใจและสุขสมเป็นอย่างมาก
ผมรูดแก่นกายให้คนตรงหน้า มืออีกข้างประคองให้คนตัวเล็กหันมาหาผมผมบดจูบลงบนฝีปากบางอย่างหื่นกระหาย ผมแทรกลิ้นเข้าไปดูดกลืนความหวานที่ผมชอบอย่างดิบเถื่อน ดูดปากเฟรนด์จนบวมแดง คนอะไรหอมหวานไปหมดทั้งตัวผมไม่เคยให้คู่นอนของผมนอนค้างข้ามคืนกับผมแม้แต่คนเดียว เสร็จก็จ่ายเงินคือจบ แต่ผมรู้สึกพิเศษกับเด็กหนุ่มตรงหน้ามากกว่าคนอื่น อยากมีไว้ข้างตัวเป็นของตัวเอง
ผมกระแทกแก่นกายไม่ได้หยุด มือก็ทำงานรูดแก่นกายคนข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง เฟรนด์คงเสียวมากเลยทีเดียวแอ่นสะโพกให้ผมกระแทกไม่หยุด
“อึ้ม อื้อ ตอดเก่งจนพี่แทบแตกไปหลายรอบแล้วครับเฟรนด์ อ๊ะ อ๊าส์”
“เร่งหน่อยครับพี่ภากร อ๊าส์ เสียวครับ อื้อ เฟรนด์จะไม่ไหวแล้วนะ ซีด”
“พี่ก็จะทนไม่ไหวแล้วครับ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์ เสร็จพร้อมกันนะครับ รอพี่ก่อนนะเด็กดี อ๊าส์” ผมเร่งกระแทกพร้อมกับมือที่รูดแก่นกายขึ้นลงตามจังหวะ
“อ๊าส์ ซีด / อื้อ เด็กดีพี่เสียวสุด ๆ เลยครับ” ฟอด ฟอด ผมจูบลงที่ขมับของเฟรนด์เราสองคนเสร็จสมพร้อมกัน คนตัวเล็กหอบเหนื่อยนอนหมดแรงอยู่ที่เดิม
“อีกสักรอบไหมครับ พี่ยังไม่อิ่มเลย” จุ๊บ จุ๊บ ฟอด ฟอด ผมระดมทั้งจูบทั้งหอมไปทั่วร่างกายของเฟรนด์อย่างอดไม่ได้ คนอะไรน่ากินทั้งตัวเลย
“ไม่เอา พอแล้วครับ โอ้ย!!! เจ็บชะมัดเลย” พอได้ยินผมขออีกรอบเฟรนด์ถึงกับสะดุ้งรีบลุกขึ้นมาทันที คงลืมไปว่าตัวเองระบมไปทั้งตัว
“พี่ล้อเล่นครับ เวลาของเรายังอีกนาน ตอนไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ ไปอาบน้ำเตรียมเดินทางกันครับ”
“เดินทางไปไหนครับ”
“พี่ไปประชุมที่ต่างจังหวัด เฟรนด์ต้องไปกับพี่”
“ได้ไงเฟรนด์มีเรียนนะ” คนตัวเล็กยังคงไม่ยอมง่าย ๆ
“ดูเวลาด้วย ไปตอนนี้คงทันหรอกนะ อย่าพูดมากไปอาบน้ำเลย พี่ไปสั่ง งานลูกน้องก่อน ให้พี่อุ้มไปไหมครับ” ผมบอกให้เฟรนด์ไปอาบน้ำก่อนจะเรียกภพที่อยู่หน้าห้องเข้ามา
“ไม่เป็นไรครับ เฟรนด์ไหว” ผมเข้าไปช่วยประคองเฟรนด์เข้าไปในห้องน้ำเพราะท่าทางคงจะระบมไปทั้งตัว ก็ครั้งแรกนี่ครับ ครั้งแรกก็มาเจอผมเลย ผมเบาเป็นซะที่ไหนล่ะ ยิ่งถูกใจแบบนี้จัดหนักเลยครับ ผมไม่อยากอาบน้ำพร้อมเฟรนด์กลัวอดใจไม่ไหวจัดในห้องน้ำอีก ทีนี้เดินไม่ได้แน่ ๆ
“แกไปเตรียมชุดมาให้เฟรนด์ด้วยนะ ชุดเดียวก่อนที่เหลือเดี๋ยวฉันค่อยพาไปซื้อเองก่อนเดินทาง อย่าลืมยาด้วยนะเมื่อคืนกูจัดหนักไปหน่อย”
“ครับนาย” ภพที่อยู่กับผมมานานก็รับรู้ถึงความต้องการของผมได้ไม่ยาก ภพทำงานเคยทำให้ผมผิดหวังเลย
“มึงไม่ต้องมายิ้มเลยไอ้ภพ แล้วบอกสุวิทย์เตรียมรถเตรียมคนให้พร้อม”
“เรียบร้อยตามที่นายสั่งแล้วครับ”
“รีบมานะ สั่งอาหารมาให้ด้วย 3-4 อย่าง จัดโต๊ะไว้ที่ห้องทำงานกู”
“ครับนาย”
- ผู้เขียน
