เมริยาหันมองเขา ชายหนุ่มพยักหน้าช้าๆ เป็นเชิงอนุญาต พนักงานสาวรีบยกกล้องพร้อมถ่ายรูปทั้งคู่ไว้ ก่อนจะไหว้วานพนักงานของรีสอร์ทให้ช่วยถ่ายรูปเธอคู่กับเจ้านายทั้งสอง
“ขอบคุณมากนะคะท่านประธาน ขอบคุณคุณเมริยาด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรจ้ะ งั้นฉันขอตัวเข้าห้องก่อนนะ”เธอบอก
“ค่ะ”
พนักงานสาวเดินออกจากห้องเจ้านาย เธอรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้พูดคุยกับภรรยาท่านประธาน ข่าวตามหน้าหนังสือทำให้รู้สึกไม่กล้าเข้าใกล้ แต่ไม่นึกเลยว่าคุณเมริยาจะใจดีและดูอบอุ่นเป็นกันเองมาขนาดนี้ พนักงานทุกคนต่างเดินเข้าซักถามเธอกันยกใหญ่ สุภาวดียิ้มร่าพร้อมกับโชว์รูปที่ตนเองถ่ายมา กลุ่มพนักงานต่างอิจฉากันยกใหญ่
ราวหกโมงเย็นพนักงานทุกคนมาพร้อมกันที่ห้องจัดเลี้ยงของรีสอร์ท หญิงสาวเดินเคียงคู่เขามาจากห้อง ทุกคนร่วมทั้งตัวเธอต่างแต่งชุดมีลวดลายดอกไม้เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศแห่งท้องทะเล เธอนั่งลงบนโต๊ะวีไอพี แต่กลับรู้สึกเกร็งเมื่อสาย
