“ไม่...ไม่ได้เป็นอะไร” นางตอบตะกุกตะกัก “ท่าน...ท่านต้องการอะไรหรือไม่”
“นอนไม่หลับ”
“อ่อ...” นางร้องเบาๆ ในลำคอ ปรายตามองรอบห้องของตนเอง “เตียงแข็งเกินไปหรือ?”
ฟังนางตอบไปเรื่องอื่นทำให้ชายหนุ่มพลันหงุดหงิดขึ้นมา ปกติเขาไม่ใคร่สนใจผู้อื่น แต่นาง...นับเป็นคนของเขาแล้ว เขาเป็นคนฝึกยุทธ์ เพียงจังหวะการเดินที่ผิดปกติย่อมรับรู้ได้ จะพลาดก็เพียงแค่ถูกผงยาปลุกกำหนัดเข้านี่แหละ แรกทีเดียวที่ประคองนางลงมาจากเขา เขาคิดว่านางเจ็บท่อนล่างของร่างกายจึงเดินแปลกๆ ซึ่งเขาก็เข้าใจได้อยู่เพราะเขาเองก็มิได้นุ่มนวลกับนางนัก แต่เมื่อครู่ที่นางผลักบานประตูเข้ามา นางยังเดินจังหวะเดิม
“ข้านอนได้”
เขาตอบเพราะคิดว่าหากไม่พูดอะไรเลย นางก็คง...ไม่พูดอะไรกับเขาเหมือนกัน แล้วปกติเขาก็ไม่ค่อยคุยกับสตรีด้วย
“ท่านต้องการอะไรหรือไม่ หากหิวน้ำหรือต้องการสิ่งใดเรียกข้าได้”
สวินเย่ว์ได้ยินคำพูดและการเคลื่อนไหวของ
