ทัณฑ์เถื่อนเมียบำเรอ บทที่4.ผิดฝา ผิดตัวจงใจหรือผิดพลาด?..

1568 คำ

ช่วงเวลาของเธอกระชั้นเสียจนไม่อยากพลาดโอกาส เพลาพิลาศจึงเร่งคิด เธออยากเจอสิงหราชตัวเป็นๆ เมื่อเขาเป็นบุคคลที่น่าเข้าถึงที่สุด จากประวัติของเขาที่โผล่แพลมมาเป็นบางครั้ง “ตามนั้นครับ...” สิงหราชรับคำแบบไม่ต้องคิด จากนี้ก็รอเวลาหนูเดินเข้ากรง เขาจะจับหล่อนไปขังลืมที่เหมือง ให้ทำงานเยี่ยงทาสไม่ต้องเห็นเดือนเห็นตะวัน วิมานสวยหรูที่หล่อนวาดฝันไว้ต้องพังคลื่น ให้ชื่อเสียงสารพันที่หล่อนสร้างไว้ต้องอับปางลงวันนี้ ชายหนุ่มเดาะกล่องเล็กๆ ในมือเล่น กล่องที่มีของขวัญล้ำค่า แต่...เขาไม่ได้คิดจะให้จริงๆ เขาเอามาเพื่อล่อ...เท่านั้น “นายครับ” “จอดตรงนี้แหละ เดี๋ยวหล่อนก็มา...จากนั้นก็กลับเหมืองได้” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ เขาเปิดประตูรถยนต์ลงมาสูดอากาศด้านล่าง เกือบ7ชั่วโมงในการเดินทางมากรุงเทพฯ แม้จะสะดวกสบายเมื่อนั่งมาเฉยๆ แต่คนที่ขยับทำงานหนักในที่โล่งกลางแจ้งมากว่า10ปี กลับรู้สึกอึดอัด แต่งานนี้เข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม