ทาบทาม50%

929 คำ
ณ ผับหรูใจกลางกรุงเทพที่แค่ด้านนอกยังได้ยินเสียงดนตรีอึกทึกคึกโครมดังสนั่น “กูมาถึงเเล้ว” ร่างสูงกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรพอก้าวลงจากรถซุปเปอร์คาร์ได้ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดปลายสายบอกว่าอยู่ตรงไหนตอนเขาเดินเข้ามาถึงในร้านพอดี ท่ามกลางเสียงดนตรีที่ยังดังเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือแข่งกับเสียงผู้คนพูดจอแจ สายตาคมกวาดมองไปยังชั้นสองโซนวีไอพีชั้นบนที่วันนี้ถูกปิดเพื่อเลี้ยงฉลองวันเกิดเจ้าของร้าน พอเห็นเพื่อนโบกมือให้ คีรพัทธ์โบกมือทักกลับเป็นเชิงบอกว่าเห็นเเล้ว แล้วจึงกดวางสาย ช่วงขายาวของชายหนุ่มในชุดทำงานเสื้อเชิ๊ตกางเกงสแลคสีเข้มโทนเดียวกัน เนคไทป์บนคอถูกคลายปมหลวมก้าวเดินขึ้นไป แต่ยังไม่ทันพ้นบันไดขั้นสุดท้ายดี นิพนธ์ หรือไอ้พล เจ้าของงานก็เดินยิ้มถือแก้วหราออกมาต้อนรับ โอบบ่าโอบไหล่ทักทายเพื่อนสนิทตั้งเเต่เรียนปริญญาโทด้านบริหารที่เมืองนอกด้วยกัน กินเที่ยว เรื่องผู้หญิง หลีสาวเมกาจนสนิทสนม ก่อนกลับเมืองไทยก็แยกย้ายกันไปทำงาน ดูแลกิจการของตัวเอง “กว่าจะมาได้นะมึง กรูแทบกราบ” “เออ มึงก็กราบตีนกูเลยสิ” ใบหน้าบอกบุญไม่รับ แต่แทนที่เพื่อนจะโกรธ กลับขำ “โว๊ะ ไอ้นี่ กูบอกว่ากราบแต่ไม่ได้บอกว่ากราบตีนมึง เดี๋ยวกูกราบที่อกล้ำๆของมึงแทนสาวๆ แล้วกัน” แถมยิ้มแบบกวนส้น… ทำท่าน่าขนลุกเดินเข้ามาจะกราบจริงๆ จนเขาต้องด่า “ไอ้ห่า” “โถ่ กูล้อเล่น ก็ดูมึงสิทำหน้ายังกับขาดของ” ของที่ว่าไม่ใช่ยาเสพติดอะไร แต่เป็นผู้หญิง แต่ก็ว่าระดับมันไม่มีทางขาดหรอก หล่อ ฉลาด ชาติตระกูลดี มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา มีแต่เพื่อนเขานี่แหละที่จะเล่นด้วยหรือเปล่า แถมคุณชายมาตรฐานสูงอย่างมัน คร้านจะเบื่อแล้วทิ้งเขาเองมากกว่า ตั้งแต่คบเพื่อนคนนี้มาเขาล่ะนับไม่ถูกว่ามันเปลี่ยนปิ่นโตไปกี่คนแล้ว ไม่ใช่แค่คิด เขาบอกมันด้วย แต่ถูกย้อนกลับ “เบื่อพวกมึงมากกว่า ไม่ไปกกเมียกันหรือไงโทรจิกกูประสาทจะแดก” วันนี้กว่าจะประชุมเสร็จก็ร่วมสามทุ่ม มาราธอนมาก กาแฟสามเเก้วเอาไม่อยู่ ขนาดข้าวยังต้องสั่งมากินในห้องประชุมตอนแรกก็ว่าจะไม่มา แต่เพื่อนคะยั้นคะยอโทรจิกไม่เลิก ไลน์เด้งไม่หยุดจนโทรศัพท์แทบจะพัง ทนรำคาญไม่ไหวก็เลยต้องมา “เอาน่า มึงก็งานยุ่งตลอดปีผ่อนคลายบ้างดิวะ วันเกิดเพื่อนทั้งที ไปๆ หมดเวลาเครียดแล้วเพื่อน เข้าไปก่อน พวกไอ้นพรอมึงอยู่ แล้ววันนี้นะอย่างเด็ด” นิพนธ์โอบไหล่เขาเดินเข้าไป ประโยคหลังกระซิบกระซาบ “อะไรของมึง” “พิเศษเฉพาะมึงเลยไอ้หมอ กูเตรียมของดีของเด็ดไว้ให้” “ของดี?” “เออ เด็ดจัด ลูกครึ่ง ขายาว ขาว สวย อกนี่อย่างอึ๋ม สเป๊กมึงเลย” สรรพคุณที่เพื่อนบอกทำให้ใบหน้าที่ตึงๆ พอผ่อนคลายลงมาได้หน่อย ก็ดี เขากำลังเบื่อๆ เพิ่งให้เด็กคนล่าสุดย้ายออกจากคอนโดไปเมื่อเดือนก่อน ได้มาเปิดหูเปิดตาแบบนี้บ้างก็ดีเหมือนกัน “หึ ให้เด็ดจริง” คีรพัทธ์ว่า สองหนุ่มพากันเดินเข้าไป บรรยากาศในงานชวนผ่อนคลายก็พอทำให้หายเหนื่อยได้บ้าง จะว่าไปปกติที่นี่เขาก็มาประจำ เด็กคนก่อนก็ได้จากที่นี่ แต่ช่วงหลังนี้ก็อย่างที่บอก โรงพยาบาลกำลังเปิดศูนย์เฉพาะทางเพิ่มงานยุ่งฉิบหาย คุยกับเพื่อนสักพัก จึงมาทิ้งตัวนั่งรอที่โต๊ะตัวเองเพื่อรอของเด็ด ตอนแรกเขาก็คุยเพลินดื่มไปเพลินๆ จนชักกรึ่มๆ ไม่ได้สนใจอะไร จนไอ้ตัวตั้งตัวตีสะกิด คีรพัทธ์หันกลับไปมอง ในวินาทีที่ตาสบตา… ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าทำให้วรฐิสาใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม “ไงมึง ถูกใจมั้ยเด็ดอย่างกูว่าเปล่า” ขณะที่คนจัดหาเอี้ยวตัวเข้ามากระซิบถาม ไม่ว่าเปล่า ยังถองแขนถองใส่สีข้างเพื่อนเพื่อทวงคำตอบ คีรพัทธ์มองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ายิ้มมุมปากแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เขามองเธอแค่เเว๊บเดียว ก็ละสายตาไปให้ความสนใจกับเพื่อนกับเเก้วเหล้าของเขาต่อ ทิ้งให้วรฐิสายืนเคว้ง ทั้งตื่นเต้น ตกใจ ใจแป้วใจสั่น หลายอารมณ์มันสับสนปนเปกันไปหมดจนมือชื้นเหงื่อ แต่อีกแป๊บเมื่อเขายื่นเเก้วเหล้ามาให้ทั้งที่เจ้าตัวไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง เธอก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร หญิงสาวเข้าไปนั่งข้างๆ บนโซฟาตัวเดียวกับเขา พยายามทิ้งระยะห่างไม่ให้ใกล้ แต่ก็ไม่ไกลจนดูน่าเกลียดเกินไปนัก เธอรับเเก้วมาเลือกชงแบบกลางๆ แล้วส่งกลับไปให้ เขารับแก้วไปยังไม่ได้หันมาสนใจเหมือนเดิม หรือถ้าจะมี ท่อนขาแข็งแรงภายใต้กางเกงที่มาชิดเรียวขาเธอที่โผล่พ้นกระโปรง วรฐิสาตัวเกร็ง หัวใจที่ตื่นเต้นเพราะเห็นหน้าเขาอยู่เเล้วยิ่งเต้นระรัว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม