มวยถูกคู่ 25++
1827 คำ
รถยนต์คันหรูของเธอถูกขับออกไปโดยชายร่างใหญ่ และมีชายร่างสูงอีกคนนั่งอยู่ข้างกายของเธอ เมื่อความเมาทำให้เธอแทบลืมสังเกตหรือสนใจว่ากำลังเกิดสิ่งผิดปกติขึ้น
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม?”
อีรอนถามออกมาพร้อมกับก้มลงไปมองคนที่เมามายนอนหนุนตักเขาอยู่
“ครับ จดหมายลาพักร้อนพร้อมกับข้อความไปแจ้งเลขาของเธอ ส่วนงานของคุณ ผมจะจัดการต่อเองครับ”
“อืม ดีมาก”
อีรอนบอกขึ้นก่อนจะนั่งมองออกไปนอกรถด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เมื่อเขาเกิดมาบนกองเงินกองทองและความสมบูรณ์แบบทุกอย่าง แค่บอกว่าอยากได้อะไรเขาก็ได้มันมาอย่างง่ายดายจนเกิดความเบื่อหน่ายในชีวิต จนมาเจอเรเชล ผู้หญิงที่น่าค้นหาและยังยากต่อการเข้าถึงเมื่อเขาให้คนติดต่อขอเข้าพบเธอมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ถูกปฏิเสธหรือจะพูดง่ายๆว่าไม่เคยสนใจ มันทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตของเขากำลังมีเรื่องท้าทายจนกระทั่งเขาได้เห็นการ์ดแต่งงานบนโต๊ะอาหาร เขาเลยตัดสินใจทำแบบนี้
เช้าวันต่อมา เรเชลค่อยๆตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัว เธอมองไปรอบๆห้องสีดำที่ไม่คุ้นตาอย่างแปลกใจเพราะนี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธออย่างแน่นอน
“เรนนี่...โอ๊ย ปวดหัว...เรนนี่”
เรเชลที่นึกได้ว่าคนสุดท้ายที่เธอติดต่อไปคือเรนนี่ เลยคิดว่าอาจเป็นบ้านของเรนนี่ก็ได้เลยลองเรียกดูแต่ก็ไร้เสียงตอบรับ เธอเลยลุกขึ้นจากที่นอนเดินไปหยิบเสื้อคลุมที่แขวนไว้มาใส่
“หือ? ตัวใหญ่จัง...”
เธอบ่นเล็กน้อยเมื่อมันใหญ่จนลากพื้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เรเชลสำรวจไปรอบๆและพบว่าบ้านหลังนี้ไม่ใหญ่ แต่พอเดินออกไปด้านนอกเท่านั้น เธอถึงกับตะลึงกับวิวทะเลสุดลูกหูลูกตาตรงหน้า เมื่อมันช่างสวยงามกว่าที่ไหนๆที่เธอเคยเห็นเลยก็ว่าได้
หญิงสาวเผลอเดินลงไปตามชายหาดขาวสวยสะอาดเหมือนต้องมนต์สะกด ก่อนจะไปสะดุดเข้ากับบางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่กลางทะเล
ใคร?...
เธอเพ่งมองคนที่กำลังว่ายน้ำอยู่ เพราะใครกันที่พาเธอมาที่นี่ถ้าเกิดไม่ใช่เรนนี่เลขาของเธอ
อะ...อีรอน!!!
และพอได้เห็นชัดๆว่าใครกำลังเดินขึ้นมาจากน้ำทะเลใสๆ เรเชลถึงกับอึ้งตะลึง ก่อนจะหันไปมองรอบๆและคิดว่าที่เธออยู่ตอนนี้คือเกาะอย่างแน่นอน แถมเป็นเกาะที่น่าจะอยู่ไกลจากฝั่งอย่างมากด้วย
ส่วนอีรอน เขาตื่นมาตั้งแต่เช้าเพื่อออกกำลังกาย และมองเห็นว่าเรเชลตื่นแล้วเขาเลยว่ายน้ำเข้าฝั่ง เมื่อต่อจากนี้ไป ที่นี่จะเป็นเกาะสวรรค์สำหรับเขาแต่จะเป็นคุกสำหรับเธอ ชายหนุ่มเดินขึ้นมาพร้อมจ้องมองร่างเล็กที่อยู่ในชุดคลุมตัวใหญ่ของเขา
“ที่นี่มันที่ไหน!? คุณพาฉันมาที่ไหนห๊ะ!?”
พอเขาเดินเข้ามาหา เรเชลก็ตะโกนถามออกมาเสียงดังอย่างเริ่มหวั่นใจแล้วก็รู้สึกโกรธที่เขาทำแบบนี้กับเธอ
“ตื่นมาก็โวยวายเลยนะ”
เขาพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้
“อย่าเข้ามา...ยืนอยู่ตรงนั้น ฉันบอกว่าอย่าเข้ามาไง!”
เธอเริ่มถอยหนีอย่างรู้สึกไม่ปลอดภัยเมื่อมองซ้ายมองขวาไม่มีแม้แต่เงาของคนอื่น
“ที่นี่เหรอ? เกาะสวรรค์ของเราไง”
“เกาะสวรรค์งั้นเหรอ?”
เขาเดินเข้ามาใกล้จนชิดเมื่อเห็นเธอเอาแต่มองซ้ายมองขวาอย่างหาทางหนี
หมับ!!
“ปล่อยฉันนะ! อ๊ายยยย ไอ้บ้า ปล่อยนะ! อีรอน! ปล่อยฉันลงเดียวนี้!”
เสียงกรีดร้องไม่ไดทำให้อีรอนหยุดเดินเลยสักนิดเมื่อเขาช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมาโดยไม่สนใจแรงดิ้นของเธอ ก่อนจะพาเดินตรงกลับเข้าไปในบ้านพักตากอากาศหลังเล็กในเกาะส่วนตัวอันห่างไกลผู้คนของเขา และตอนนี้ นอกจากพวกสัตว์ต่างๆก็มีแค่เขากับเธอที่เป็นสิ่งมีชีวิต
ตุ๊บ!!!!
“โอ๊ย!...คุณ!!!”
เขาพาเธอเดินเข้ามาจนถึงห้องนอน ก่อนจะโยนเธอลงบนที่นอนที่ทั้งหนาและนุ่มแต่ก็ยังทำให้เธอเจ็บจนร้องออกมาอยู่ดี
“ฉันจะแจ้งความจับคุณ!”
“ข้อหาอะไรล่ะ”
“ก็ลักพาตัว กักขังหน่วงเหนี่ยว และอาจ...”
“หือ? อาจอะไร? ข่มขืนงั้นเหรอ?”
ปากที่กำลังจะอ้าพูดปิดลงทันที เมื่อเขาแทบไม่สะทกสะท้านกับคำขู่ของเธอ ก่อนที่สมองอันชาญฉลาดของเรเชลจะนึกขึ้นได้ว่าเขาใหญ่โตคับประเทศขนาดนั้น ใครจะทำอะไรเขาได้
“คุณต้องการอะไร?”
เธอถามขึ้น
“คุณไง ผมมีทุกอย่าง ขาดอย่างเดียว...เมีย”
อีรอนบอกออกมาตามความจริง ทำเอาเรเชลถึงกับพูดไม่ออก
“เป็นไง สนใจเป็นเมียผมไหม?”
“ไม่! เมียคุณมีครึ่งค่อนประเทศ ไปเลือกเอาสักคนสิ”
“นั่นน่ะแค่คู่นอน ก็เหมือนคุณไง ทุกคนคือคู่นอน ไม่ใช่เมีย”
“แต่ฉันเกลียดคุณ ฉันนอนกับคนที่ฉันชอบเท่านั้น แต่ไม่ใช่คุณ!”
อีรอนมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้านิ่งเรียบเมื่อเธอบอกว่าเกลียดเขา ส่วนเรเชลกำลังคิดหนักว่าเธออาจคิดผิดที่ไปยั่วโมโหเขาแบบนั้น เพราะดูท่าเขากำลังโกรธ
“เอ่อ...”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่แหละเหตุผลที่ทำให้ผมเลือกคุณ คุณไม่เหมือนใครและคงไม่มีใครเหมือน”
เรเชลถึงกับตะลึงมองอีรอนที่หัวเราะออกมาทั้งๆที่กำลังตึงเครียดอยู่แท้ๆ
“แล้ว...”
ปากที่กำลังจะหาวิธีออกจากที่นี่ถึงกับอ้าค้าง เมื่อเขาถอดกางเกงว่ายน้ำที่ใส่อยู่ออก เผยให้เห็นความเป็นชาย ที่ขนาดหลับอยู่ยังใหญ่กว่าของทุกคนที่เธอเคยเห็นมา เรเชลถึงกับกลืนก้อนแข็งๆลงคอ เมื่อเธอก็เป็นอีกคนหนึ่งที่หลงใหลในร่างกายอันสมบูรณ์แบบของชายหนุ่มอย่างเขา ซึ่งเธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เขาเป็นคนแรกที่เพอร์เฟคจนเธอแทบปฏิเสธไม่ลง
ส่วนอีรอนเขามั่นใจในรูปร่างของเขาที่พอได้เห็นแทบไม่มีใครปฏิเสธได้อย่างแน่นอน แม้กระทั่งคนตรงหน้า ที่มองเขาราวกับอยากสัมผัส
“สัมผัสมันสิ...ผมรู้ว่าคุณเองก็ชอบ...รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน”
ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเดินเข้ามาจนชิดขอบเตียง
“ไม่...ฉันไม่ต้องการ...”
เสียงที่เริ่มสั่นกระเส่าบอกปฏิเสธแต่สองตากลับเอาแต่มองความเป็นชายที่เริ่มขยายขึ้นเรื่อยๆของเขา
“แต่ผมอยากให้คุณสัมผัส แล้วมันจะเป็นของคุณคนเดียวตลอดไป...”
อีรอนที่เริ่มเกิดความต้องการมองร่างสาวขาวเนียนที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อคลุมอาบน้ำ เมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องรอ เขารอเธอตั้งแต่มาถึงเพื่อให้เธอตื่นจนต้องออกไปว่ายน้ำดับความร้อนเร่าในกายไปแล้วรอบนึง และตอนนี้มันก็กำลังกลับมาอีกครั้ง
ส่วนเรเชลก็กำลังคิดว่าเธอควรยอมเขาหรือว่าปฏิเสธจนถึงที่สุดดีเมื่อเขาเองก็ไม่ได้มีท่าทีบังคับหรือคุกคามเธอเลย และสิ่งที่ทำให้เธอลังเลก็คือร่างกายของเขาที่เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า...เธอต้องการ...สัมผัสมัน
“ทำไมถึงเป็นฉัน...ที่คุณอยากได้เป็นเมีย”
เธอลองถามหาเหตุผลที่เขาพาตัวเธอมา
“ก็แค่อยาก...ไม่มีเหตุผลอื่น”
เขาบอก
“แต่ฉันไม่อยากได้คุณเป็นสามี ถ้าเกิดฉันไม่ยอมหยุดอยู่แค่คุณ คุณจะทำยังไง”
“หึหึหึ ผมรับรองว่าสนองคุณได้จนแทบไม่คิดถึงคนอื่นอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้น เริ่มได้แล้ว ผมเสียเวลามามากพอแล้ว”
อีรอนที่เริ่มทนไม่ไหวบอกขึ้น เพราะถ้าเธอยังลีลาเขานี่แหละจะถ่างขาเธอแล้วยัดความใหญ่โตนี่เข้าไป
ส่วนเรเชลสุดท้ายเธอก็พ่ายแพ้ให้แก่เขาและความต้องการของเธอเองจนได้ ร่างบางค่อยๆขยับเข้ามาใกล้แล้วเอื้อมมือไปกอบกำลำเอ็นใหญ่ที่ขยายตัวขึ้นเรื่อยๆตรงหน้า
ฉึบ ฉึบ...
ใหญ่...ใหญ่มาก...
พอได้สัมผัสเรเชลถึงกับเผลอครางขึ้นมาในใจเมื่อมือของเธอดูเล็กไปเลยเมื่อเทียบกับแก่นกายของเขา
ทางด้านอีรอน เขาแทบอยากจับเธอกดแล้วกระหน่ำรักด้วยความต้องการอันมากมายแต่ด้วยเธอเป็นคนที่เขาหมายปอง เขาจะไม่ทำร้ายเธอแบบนั้นอย่างเด็ดขาด ตาคมก้มลงมองคนที่เหมือนกับกำลังตื่นตาตื่นใจทั้งๆที่เขาแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นและสัมผัสอย่างแน่นอน เขาไม่เคยสนใจว่าเธอจะผ่านใครมาบ้าง แต่ต่อไปนี้เธอจะต้องเป็นของเขาแค่คนเดียวเท่านั้น
“ฮึ่ม!!!”
เสียงครางของอีรอนดังขึ้นเมื่อความใหญ่โตกำลังถูกสัมผัสด้วยปากบางและลิ้นเล็กกำลังตวัดเล่นแล้วดูดดึงเหมือนต้องการกลืนกินมัน ก่อนจะค่อยๆลากเลียไปมา มือใหญ่เอื้อมไปจับหน้าเรียวแล้วเริ่มขยับเมื่อเธอกำลังจะทำให้เขาเสียการควบคุมตัวเอง
จากนั้นเรเชลก็ถูกเขายกดึงขึ้นไปจูบแทนเพราะแค่เธอกลืนกิน เขาก็แทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆจนกลัวว่าจะเสียเชิงชายเสียก่อนเลยหยุดการกระทำของเธอ
ลิ้นสากตวัดกลืนกินลิ้นเล็กด้วยความกระหาย ส่วนเรเชลเองก็ไม่ต่างกันเมื่อเธอไม่ใช่พวกสาวไร้เดียงสาที่ทำอะไรไม่เป็น ปากตอบสนองส่วนมือเล็กก็เอื้อมไปกอบกำความใหญ่โตแล้วรูดขึ้นลงเพื่อปลุกให้เขาตื่นเต็มที่เพื่อมอบความสุขให้แก่เธอ
สวบ!
“อึ๊! อื้ออออ”
เสียงครางดังขึ้นมาทันทีที่เขาสอดใส่เข้ามาในกายสาว จากนั้นอีรอนก็กดกระแทกอย่างไม่คิดออมแรงเมื่อเขาต้องการจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!”
แล้วทั้งห้องก็ถูกเติมเต็มไปด้วยไฟราคะเมื่อเขาก็ร้อนเธอก็แรงผลัดกันรุกผลัดกันรับเมื่อต่างช่ำชองในเกมรักกันพอตัว เรเชลที่ลืมเรื่องราวทุกอย่างแล้วปล่อยความต้องการไปตามที่ใจต้องการ ส่วนอีรอนก็สมใจเมื่อได้ครอบครองเธอ เหลือก็แค่ทำยังไงก็ได้ให้เธอกลายมาเป็นของเขาตลอดไป
- ผู้เขียน
