บทที่ 16
“ตอบไม่ได้ล่ะสิ จะบอกให้รู้ไว้นะ ผู้ชายดีเลว ผู้ชายสันดานเจ้าชู้ มันมีอยู่ทุกชนชั้นนั่นแหละ ไม่ได้เกี่ยวกับฐานะหรือหน้าตาสักนิด”
“ค่ะ แนนจะจำเอาไว้ ถ้าไม่มีอะไรแล้วแนนขอตัวก่อนนะ” หญิงสาวบอกลาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหงุดหงิดใส่เธอบ่อย คิดว่าเขาอาจจะต้องการพักผ่อน
“อะไร บทจะไปก็ไปดื้อ ๆ แบบนี้เนี่ยนะน้องแนน”
เธอมองหน้าเขาด้วยสายตาบ้องแบ๊ว “แนนหมดธุระแล้วนี่” ได้โวยวายใส่เขาให้หายโมโหแล้วก็ถือว่าจบ “พี่โฉดมีอะไรจะพูดอีกไหมล่ะ แนนจะได้อยู่ฟัง”
“..มี ตั้งใจฟังให้ดีนะ” เขาจับบ่ากลมกลึง จ้องลึกเข้าไปในดวงตาเรียวได้รูป ที่เวลายิ้มแล้วกลายเป็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว “ต่อไปนี้ให้บอกผู้ชายทุกคนที่มาจีบว่ามีคนมาชอบแล้ว เข้าใจไหม”
“ทำไมต้องไปโกหกพวกเขาด้วยค่ะ มันบาปนะ ก็แค่บอกไปตรง ๆ ว่ายังไม่คิ..” ดวงตาที่ฉายแววสงสัยเบิกโตสุดประมาณ ตัวแข็งทื่อดั่งถูกสาปเป็นหิน เมื่อถูกอีกฝ่ายจูบปิดปากโดยไม่ท
