14

1249 คำ
บทที่ 14 ห้องทำงานของภาสกร ขณะที่ยังนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของคุณท่าน สุริษาสะอื้นไห้เบา ๆ เช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเงียบ ๆ อยากจะพูดอะไรกับท่านบ้าง แต่ลำคอมันมีก้อนแข็ง ๆ ขวางอยู่จนพูดไม่ออก “หยุดร้องไห้ได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดคิดว่าฉันดุด่าเธอ” ภาสกรบอกกับหญิงสาวที่รับอุปการะไว้ตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยน้ำเสียงสุขุม “แนนพยายามอยู่ค่ะคุณท่าน” หญิงสาวตอบกลับเสียงสั่นเครือ น้ำตายิ่งไหลด้วยความน้อยใจ “..แนนทำผิดมากเลยเหรอคะ คุณท่านถึงสั่งพักงานแนน” ถามเสียงขาดห้วง “เธอไม่ผิดหรอก ฉันกับคุณจูนซาบซึ้งในความจงรักภักดีของเธอมาก ๆ ด้วย แต่เรามีความเห็นตรงกันว่าควรพักงานเธอ ไม่ใช่เพราะเกลียดแต่เพราะหวังดีต่างหาก” แล้วภาสกรก็นึกอยากทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยพี่เมีย “ฉันรู้ว่าเธอชอบทำงานมาก ไม่อยากอยู่ว่าง ๆ แต่ฉันขัดคุณใหญ่เขาไม่ได้จริง ๆ แล้วเขาเล่นพูดเรื่องนี้ต่อหน้าเมียฉันด้วย ฉันเสียงเดียวจะไปโต้แย้งได้อย่างไร” คนที่ก้มหน้าก้มตาร้องไห้เงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นนายใหญ่ “เรื่องนี้เป็นความคิดของพิ..ของคุณใหญ่เหรอคะ” เธอเกือบจะพลั้งปากว่าพี่โฉดออกไป “ใช่ เขาตำหนิคุณจูน แล้วก็ตำหนิการกระทำของเราด้วยว่าไม่คิดหน้าคิดหลัง วิธีแก้ปัญหามีอีกตั้งหลายวิธีที่ไม่ต้องพาตัวเองไปเสี่ยงอันตราย ควรพักงานให้หลาบจำ คราวหน้าจะทำอะไรได้คิดให้มากขึ้น ดูเขาเป็นห่วงเธอมากนะแนน” “เขาน่ะเหรอคะเป็นห่วงแนน จงใจหาเรื่องแกล้งแนนต่างหากค่ะ เจอกันทีไรก็แกล้งตลอด” น้ำตาของเธอแห้งเหือดไปแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ความขุ่นเคืองผู้ชายคนนั้น เขากับเธอต้องได้เห็นดีกันแน่ คอยดูเถอะ “เขาไม่ได้คิดอย่างนั้นหรอก ฉันรู้สึกได้ว่าเขาเป็นห่วงเธอจริง ๆ” ภาสกรสังเกตอาการของหญิงสาว รู้สึกเหมือนเธอไม่ได้คิดอะไรกับฝ่ายชาย แต่เขาอาจจะดูผิดไปก็ได้ รอดูต่อจากนี้ไปอีกหน่อยละกัน ดูว่าพี่เมียเขาจะสานต่ออย่างไร ออกมาจากห้องทำงานของคุณท่านแล้วสุริษาก็เดินหน้าตึงไปที่ลิฟต์ ตั้งใจจะไปที่ห้องพักของภพธรทันที แต่พอคิดได้ว่าอาจจะเจอคุณผู้หญิง หรือคุณท่านอาจจะกลับห้องตอนนี้ จึงเปลี่ยนใจกลับไปที่ห้องพักของตัวเองที่ชั้นเจ็ดก่อน ตอนนี้เพิ่งจะสองทุ่มกว่า ๆ ไปอาบน้ำอาบท่ารอเวลาสักชั่วโมงแล้วค่อยขึ้นไปเคลียร์ ก็ถือว่ายังไม่ดึกสักเท่าไหร่ ภาสกรกลับขึ้นห้องพักหลังจากคุยกับสุริษาจบ กดกริ่งหน้าห้องเรียกภรรยาให้เปิดประตู แต่รออยู่สักพักก็ไร้การตอบรับใด ๆ จึงเคาะประตูเรียกอีกรอบ รออีกชั่วอึดใจใหญ่ก็ยังเงียบ จึงเปลี่ยนเป็นโทรหาเธอแทน (พี่ปูน) “เปิดประตูให้พี่ที” (ค่ะ) เธอตอบรับมาตามสาย ไม่นานก็เปิดประตูให้ “อาบน้ำอยู่เหรอ” เห็นภรรยาในชุดผ้าขนหนูกระโจมอกก็ไม่พูดถึงเรื่องที่ตัวเองเสียเวลารออยู่หน้าห้อง “ค่ะ พี่ปูนมาถึงนานแล้วเหรอคะ” “จ้ะ” “จะอาบน้ำเลยไหมคะ จูนจะได้เตรียมน้ำให้” “ไม่ต้องเตรียมหรอก วันนี้พี่จะอาบฝักบัว” “ค่ะ” ตอบรับแล้วจึงเดินไปยืนที่หน้ากระจกบานใหญ่ตรงทางเดินระหว่างห้องนอนและห้องนั่งเล่น “พี่ปูนขา เรื่องพี่ใหญ่กับคุณแนนพี่ปูนมีความเห็นอย่างไรคะ” ถามสามีขณะปลดผ้าเช็ดตัวออก แล้วหันไปหยิบครีมทาผิวมาเทใส่ฝ่ามือ เริ่มละเลงไปตามเรือนร่างนวลเนียน “ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะคุณใหญ่เขาทำตัวปกติมาก ส่วนแนนก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว คงต้องดูไปอีกสักพัก” ตอบแบ่งรับแบ่งสู้ขณะก้มลงเปิดตู้เย็น เขาไม่อยากบอกเรื่องนี้ให้เธอรู้ เพราะอยากให้พี่ชายของเธอจัดการเรื่องนี้เอาเอง คนที่หยิบเบียร์กระป๋องจากตู้เย็น ทอดสายตามองเรือนร่างระหงสมส่วน ผิวขาวอมชมพูนวลเนียนของภรรยาตาไม่กะพริบ แม้เธอจะทำแบบนี้ต่อหน้าเขาจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่ก็มีหลาย ๆ ครั้งที่เขาเตลิดเพราะท่าทาครีมของเธอนี่แหละ เขาดื่มเบียร์ไปอึกใหญ่ก่อนจะวางลง แล้วสาวเท้าไปหาภรรยาคนสวย สอดสองมือกอบกุมที่อกเต่งตึง และเลื่อนต่ำไปที่เนินเนื้อใต้ท้องน้อย ซุกปลายจมูกลงที่ต้นคอระหง พรมจูบตามบ่ากลมกลึง “ไม่อาบน้ำเหรอคะ” “เดี๋ยวค่อยอาบ ขอรักเมียก่อน” “แน่ะ อือ..” ยังไม่ทันได้บ่นก็ต้องร้องกระเส่าด้วยความสยิวเพราะนิ้วเพชฌฆาต “พี่ปูนขา..” “ขา..” ฝ่ายสามีขานรับเสียงต่ำ พรมจูบไปตามแผ่นหลังนวลเนียนที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ จนถึงสะโพกผาย ไล่จูบจนถึงหลังต้นขาแล้วจับร่างระหงให้หันหน้ามา สองตาสบกับเนินเนื้อนูนนวลเนียน แล้วซุกหน้าเข้าหา พรมจูบอ่อนโยนจนทั่วแล้วยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดไหล่ จูบไล้เรียวขาด้านในทั้งซ้ายขวาแผ่วเบา แล้วค่อยเข้าประชิดจุดอ่อนของเธอ ใช้ปลายลิ้นหนาสำรวจความหอมหวานที่ไม่เคยรู้สึกเบื่อ ทำให้เธอโหยหวนบิดเร่าครั้งแล้วครั้งเล่าจึงลุกขึ้นยืน ภาสกรดันร่างภรรยาชิดผนังอีกด้านหนึ่งที่ไม่ใช่กระจก ปลดกางเกงออกจากตัวแล้วจับขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดแขน จัดการนำพาความเป็นชายทะยานสู่ร่างระหงที่สั่นสะท้าน แล้วเริ่มขยับสะโพกเป็นจังหวะปลุกเร้าความเสียวซ่าน เจมีน่ากอดรัดร่างหนาที่ไร้ไขมันส่วนเกินของสามี โน้มศีรษะเขาให้ต่ำลงมาหาอกที่แอ่นให้ท่า ครางกระเส่าด้วยความพึงพอใจเมื่อเขาตอบสนอง “พี่ปูนขา.. เมียรู้สึกดีจังเลยค่ะ” กระซิบกระซาบกับศีรษะที่ลูบไล้ “พี่ก็เหมือนกันค่ะ รู้สึกดีเป็นบ้าเลยเมียจ๋า” ภาสกรตอบกลับเสียงกระเส่า จูบตอบเรียวปากอิ่มแล้วยกขาอีกข้างของภรรยาขึ้นมา อุ้มเธอตัวลอยและอัดสะโพกรัวเร็วไม่ยั้ง จนเธอร้องครางไม่ขาดปาก ไม่นานก็พาเธอดำดิ่งสู่จุดหมายปลายทางแห่งความสุขไปพร้อม ๆ กัน “ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ” เจมีน่าบอกกับสามีเมื่อถูกเขาปล่อยให้เป็นอิสระ มือใหญ่ดึงร่างระหงมาแนบชิด จูบปากอวบอิ่มอย่างแสนรัก และลูบไล้สะโพกผายลื่นมือเล่น “อาบให้หน่อย อยากให้เมียอาบให้” “แน่ะ” หญิงสาวค้อนคมใส่สามี “เมื่อกี้ใครกันบอกว่าจะอาบฝักบัว” “ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว อยากลงอ่างกับเมีย อยากให้เมีย...” กระซิบเสียงพร่าที่ข้างหูของเธอแล้วอุ้มเข้าห้องน้ำไปด้วยกัน แม้จะอยู่ด้วยกันมาสี่ปีกว่าแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยเบื่อที่รักเธอในทุก ๆ ค่ำคืน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม