บทที่ 4
1022 คำ
เมดิสัน อเล็กซานเดอร์รีบไปที่ร้านกาแฟ
หญิงสาวในชุดสวยกำลังรออยู่ในร้านกาแฟ
Sarah Lanes สแกนเมดิสันตั้งแต่หัวจรดเท้า “ลูกสาวของคุณสวยมาก เธอดูไม่เหมือนคุณเลย”
แมดิสันสวมชุดคลุมท้องมากกว่า เธอมีใบหน้าที่ใหญ่โต มีลักษณะหยาบ ไม่อวดดี และเธอมีเอวหนา
คงไม่มีใครเดาได้ว่าเธอให้กำเนิดนาตาลี สาวสวยที่มีผิวขาวและมีรูปร่างผอมเพรียว
มีแววครุ่นคิดอยู่ในดวงตาของซาร่าห์
ทำไมนาตาลีกับเมดิสันถึงไม่เหมือนกันเลย?
เมดิสันยิ้มอย่างเชื่องช้าและตอบว่า "คุณเลนส์ นาตาลีก็หล่อจริงๆ ไม่อย่างนั้น เธอจะคู่ควรกับนายน้อยเลนส์ได้อย่างไร"
คำดูถูกเหยียดหยามฉายในดวงตาของ Sarah ขณะที่เธอพูดอย่างเย็นชาว่า "คุณหมายความว่าอย่างไรว่าเธอมีค่าควร คุณหมายความว่าครอบครัวเช่นคุณมีค่าควรพอที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันเหมือนครอบครัว Lanes"
เมดิสันพยักหน้าอย่างรวดเร็วและพูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจงว่า “ถูกต้อง คุณเลนส์ เราไม่คู่ควรกับครอบครัวที่ร่ำรวยอย่างตระกูล Lanes ถือเป็นพรของนาตาลีที่ได้รับเลือกจากนายน้อยเลนส์”
ซาร่าห์รู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อยหลังจากได้รับคำชมอย่างสูงเช่นนี้ "ถ้านาตาลีดีพอ ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตั้งครรภ์กับลูกชาย"
ความคิดของซาร่าชัดเจน พี่ชายของเธอเป็นคนโง่ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้โดยธรรมชาติสำหรับผู้หญิงที่มีสถานะทางสังคมที่เท่าเทียมกันจะเต็มใจที่จะจับคู่กับเขา
แม้ว่าครอบครัวของนาตาลีจะยากจน แต่เธอก็ยังคงเป็นสาวงาม เธอจะดึงดูดน้องชายของเธอมากพอ
ใบหน้าของเมดิสันเปล่งประกายด้วยความปิติเมื่อได้ยินเรื่องนี้
ทันใดนั้น โทรศัพท์ของซาร่าก็ดังขึ้น
Sarah หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกจากกระเป๋า LV แล้วกดปุ่มตอบรับ
ครู่ต่อมา เธอวางสายโทรศัพท์ และตอนนี้ใบหน้าที่งดงามของเธอก็เต็มไปด้วยน้ำค้างแข็ง
“เมดิสัน อเล็กซานเดอร์ คุณเลี้ยงลูกสาวที่ดีอย่างนี้!”
แมดิสันรู้สึกประหม่าทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้
“ผู้หญิงชั่วคนนั้นสร้างปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เธอครุ่นคิด
“เธอหนีไป!” ซาร่าห์พูดอย่างเย็นชา
เมดิสันช็อก!
“ฉันจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายในการตามหาลูกสาวของคุณ มิฉะนั้น อย่าคิดจะเอาเงินจากฉันเลย!” ซาร่าห์จากไปหลังจากทิ้งคำพูดรุนแรงเหล่านั้นไว้
แมดิสันโกรธจนหน้าแดงก่ำ
เธอจะไม่โกรธได้อย่างไรเมื่อเธอเพิ่งสูญเสียโอกาสที่จะได้รับเงินนั้น?
เธอแทบรอไม่ไหวที่จะฉีกนาตาลี
“นาตาลี ไอ้งี่เง่า เธอไปไหนมา เธออยากทำลายชีวิตฉันใช่ไหม ถ้าครอบครัว Lanes ไม่ให้เงินฉันขนาดนั้น เราก็จะไม่มีทางซื้อบ้านใหม่ได้ในอนาคต” หมายความว่าน้องชายคนเล็กของคุณจะไม่สามารถแต่งงานกับใครได้หากไม่มีบ้านที่เหมาะสม…”
ทันทีที่มีการเชื่อมต่อสาย เมดิสันก็เริ่มสบถกับเธออย่างต่อเนื่อง
อีกด้านหนึ่ง นาตาลีวางสายทันที
เธอนอนอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าของเธอขาวราวกับผ้าปูที่นอน
ผู้ชายคนนั้นตอนนี้กำลังเครียดอยู่บนเตียงเหมือนสัตว์
แม้ว่าเธอไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องนี้เป็นการส่วนตัว แต่เธอก็อ่านเกี่ยวกับฉากดังกล่าวในนวน***********กบางเล่ม
ชายคนนั้นคงเป็นคนที่นวนิยายอธิบายว่ามีความแข็งแกร่งทางร่างกายที่น่าทึ่ง
ในที่สุดชายคนนั้นก็รับสาย
นาตาลีได้ยินบางอย่างเกี่ยวกับการประชุมที่สำคัญอย่างคลุมเครือ
ชายคนนั้นจากไปอย่างเด็ดขาด
ก่อนที่เขาจะจากไป เขาเห็นรอยเลือดบนผ้าปูที่นอน
ใบหน้าของเขาไม่มีความสงสารเลย
ช่างเลือดเย็นเสียนี่กระไร!
เขายังพูดด้วยความเยือกเย็นว่า “คุ้มไหมที่จะขายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดของคุณเพียงเพื่อเห็นแก่เงิน?”
นาตาลีไม่ต้องการพูด และเธอก็ไม่ต้องการอธิบายด้วย
เธอสูญเสียทรัพย์สินอันมีค่าของเธอไปเช่นนั้น ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไร ณ จุดนี้
ชายคนนั้นโยนเช็คให้เธอก่อนจะจากไป
นาตาลีไม่ได้สนใจแม้แต่จะมองมัน
เงินมักจะมาพร้อมกับภัยพิบัติ แม่ของเธอเองอยากให้เธอนอนกับคนโง่เพราะเห็นแก่เงิน
เดิมทีเธอเก็บซ่อนความเกลียดชังอันมหึมาสำหรับผู้ชาย
อย่างไรก็ตาม หลังจากได้รับโทรศัพท์จากเมดิสัน ความเกลียดชังของเธอก็ลดลงอย่างมากในทันใด
เพราะผู้ชายคนนี้ปรากฏตัว แผนของแม่ของเธอจึงล้มเหลว
ในฐานะลูกสาวคนโตของครอบครัวนี้ เธอทำดีที่สุดแล้ว
ทุกวัน เธอจะช่วยแมดิสันทำงานบ้าน
เมื่อเมดิสันกำลังดูทีวีและนอนอยู่ที่บ้าน เธอจะล้างจานและถูพื้น
แมดิสันไม่อนุญาตให้เธอไปโรงเรียนมัธยมและอ้างว่าเป็นการเสียเงิน
เมื่อเธอแอบทำงานเพื่อหารายได้เพื่อที่เธอจะได้สะสมค่าเล่าเรียน ในที่สุดเมดิสันก็เลิกวิพากษ์วิจารณ์เธอ
เธอไม่ได้ขอเงินจากสมาชิกในครอบครัวของเธอสำหรับการเรียนในวิทยาลัยเช่นกัน เธอจ่ายเองทั้งหมด
เพื่อให้ได้เงินจำนวนมากจากครอบครัว Lanes เมดิสันขอให้เธอนอนกับคนโง่คนนั้น เธอคุกเข่าลงกับพื้นและก้มศีรษะลงต่อหน้าแม่ของเธอ แต่มันไม่ได้เปลี่ยนความคิดของเมดิสันเลย
เมดิสันบังคับพาเธอไปที่โรงแรม
การเรียกร้องจากแม่ของเธอดูเหมือนจะทำหน้าที่เป็นฟางเส้นสุดท้ายให้เธออำลาครอบครัวของเธอทันทีและตลอดไป
เธอจะตัดสัมพันธ์ทั้งหมดกับครอบครัวของเธอเอง!
นาตาลีปีนขึ้นจากเตียงและอ้าปากค้างเพราะความเจ็บปวดระหว่างขาของเธอ
- ผู้เขียน
