สือหนิงหลงเดินวนไปเวียนมาราวกับหนูติดจั่น วันนี้เขารู้สึกว่าตนเองอารมณ์หงุดหงิดผิดปกติ ตั้งแต่ตอนเช้าแล้วที่ถูกลูกชายตัวอัปมงคลและนังผู้หญิงขี้เกียจคนนั้นตอกกลับจนหน้าหงาย ตอนเที่ยงยังได้เห็นว่าสองคนนั้นมีอาหารการกินที่ดีกว่าตนมากมาย ทั้งยังได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเงินและงานของนังผู้หญิงขี้เกียจคนนั้น พอตกตอนเย็นเขาและผู้ชายหลายๆ คนในคอมมูนต้องช่วยกันทำลานสำหรับนวดข้าวที่เกี่ยวเสร็จแล้ว เขาต้องทำหน้าที่นำขี้ควายไปทาลาน ใช้เท้าคลุกเคล้าน้ำผสมขี้ควายแล้วทาไปทั่วลานดินที่เตรียมไว้ กลิ่นเหม็นหึ่งของขี้ควายยังคงติดเท้าของเขาทั้งๆ ที่ล้างหลายรอบแล้ว สร้างความหงุดหงิดใจและไม่สบอารมณ์ให้กับสือหนิงหลงเป็นที่สุด ยิ่งเมื่อได้เห็นอาหารเย็นที่ผู้เป็นภรรยายกออกมาจากในครัว เขาก็สติแตก
“อาหารบ้าบออะไร ทำไมมีแต่ผักดองกับปลาป่น ฉันอยากกินเนื้อ” สือหนิงหลงพูดจบก็รีบเดินเข้าไปในครัว
เสียงรื้อค้นข้าวของทำให้ผู้
