บทที่ 2

712 คำ
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 2 "นายมาที่นี่ได้ยังไงครับ" "ทีมึงยังมาได้" "ผมถามเป็นงานเป็นการนะครับ" "เอ้าไอ้นี่" "เดี๋ยวค่อยคุยกันนะครับผมจะรีบไปธุระ" "หยุดนะไอ้กาย!" ถึงแม้ผู้เป็นเจ้านายจะตะโกนตามหลังแต่กายก็ไม่หยุด "ไอ้นี่มันชักจะเอาใหญ่" "อ้าวสวัสดีครับเสี่ย" ธามม์มาถึงก็เห็นสมิงดำบ่นพึมพำอยู่ทางเข้าคลับ "มึงมาก็ดีแล้ว บอกกูมาซิว่าไอ้นั่นมันไปถูกยาเสน่ห์ใครเข้าให้" "ยาเสน่ห์?" "ทิ้งงานทิ้งการ บอกกูมาว่ามันกำลังติดพันใครอยู่" "ไม่มีหรอกครับ" ธามม์ก็ทะแม่งๆ อยู่ สมิงดำถามมาแบบนี้มันก็ยิ่งยืนยันความคิดของตัวเองว่าต้องใช่แน่ๆ "แล้วนี่ไอ้กายไปไหนวะ" ธามม์หันไปกระซิบถามบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่หน้าประตู "เมื่อกี้พวกผมพูดเรื่องพิมพ์กันครับ ว่าเสี่ยไพโรจน์เรียกพิมพ์ไปนั่งด้วย" "อยู่ห้องไหน" "ห้องพิเศษหนึ่งครับ" "ผมขอตัวครู่หนึ่งนะครับ" พูดกับเสี่ยสมิงดำแล้วธามม์หันไปสั่งลูกน้องให้พาเสี่ยไปห้องพิเศษ และไม่ลืมที่จะสั่งด้วยว่าให้จัดหาเด็กเข้าไปดูแลด้วย หน้าห้องพิเศษหนึ่ง.. "เข้าไม่ได้" ลูกน้องของเสี่ยไพโรจน์ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องเห็นว่าบอดี้การ์ดของทางร้านจะบุกเข้าไปเลยไม่อนุญาต "กูบอกให้ถอยไปไง" "เฮ้ยไอ้กายหยุดนะ!" ธามม์มาทันตอนที่กายกระชากคอเสื้อของลูกน้องเสี่ยไพโรจน์พอดี "มึงจะทำเกินไปแล้วนะ" "ทำอะไร" "มึงจะบ้าเหรอพิมพ์ทำงานเอนเตอร์เทนก็ต้องอยู่ในห้องกับลูกค้าสิ" "แต่กูได้ยินมาว่าไอ้ลูกค้าคนนั้นมันหื่นกาม" "มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วเขาถึงมาเที่ยวกันที่แบบนี้" แกร็ก.. จังหวะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ประตูห้องก็ถูกเปิดออกมาจากคนที่อยู่ด้านใน "พิมพ์" กายสะบัดมือธามม์ที่เหนี่ยวรั้งเขาอยู่ออกก่อนจะเดินเข้าไปหาพิมพ์ "มันทำอะไรเธอ" "เปล่า" ถึงพิมพ์จะไม่พูดแต่สีหน้าของเธอบ่งบอกได้ชัดว่าด้านในมันต้องเกิดอะไรขึ้น "ถ้างั้นฉันจะไปถามจากมันเอง" "ไอ้กายเดี๋ยวก่อนสิวะ" ธามม์กระชากคอเสื้อกายจากทางด้านหลังไว้ก่อนจะลากเพื่อนออกมา "มีอะไรสนุกๆ ให้เราทำแล้ว" หลังจากมีคนมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้กิ๊ฟซี่ฟัง กิ๊ฟซี่ก็คิดอะไรขึ้นมาได้ "ยังไง" "แกไปบอกคุณฟ้างามนะ" กิ๊ฟซี่กระซิบบอกเพื่อนอีกคนว่าต้องไปพูดยังไงกับฟ้างาม หลังจากที่มีคนไปแจ้งฟ้างามก็ต้องมาดูเด็กในความดูแล "ลืมถามเลยว่าห้องพิเศษไหน.." แต่ก็ไม่ทันแล้ววันนี้มีแขกจองห้องพิเศษไปแค่ 2-3 ห้องเองลองเปิดเข้าไปดูก่อนก็ได้ พอเดินมาห้องพิเศษที่มีไฟสัญญาณบอกว่าห้องนี้มีแขกใช้บริการอยู่ ฟ้างามก็เปิดเข้าไปก่อนเลย "อุ๊ย" แต่พอเปิดเข้ามา เธอก็ตกใจจนรีบหันหลังไป เพราะแขกคนนี้กำลังนัวเนียอยู่กับเด็กในร้าน "คุณฟ้า" เด็กในร้านคนนั้นรีบขยับเสื้อเข้าหากันเพื่อปิดตรงที่ถูกล้วงอยู่เมื่อครู่ "ที่นี่ไม่อบรมมารยาทของพนักงานเหรอ ก่อนเข้าห้องลูกค้าไม่มีส่งสัญญาณบอกกันเลย" "......." ทีแรกฟ้างามไม่ได้ดูหรอกว่าลูกค้าที่ใช้บริการห้องนี้คือใคร แต่พอได้ยินเสียงที่เหมือนจะคุ้นหูเธอถึงได้หันกลับไปมอง "หึ.." ฟ้างามทำแค่ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วก็หันหลังอีกที "ทำสีหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง" "คำตอบของฉันมันก็อยู่ที่การกระทำของคุณนั่นแหละค่ะ" แขกบางคนเธอยังได้ชมเลยว่าเป็นสุภาพบุรุษมากเรียกน้องๆ ไปนั่งด้วยแต่ก็ไม่แม้จะแตะต้องตัว แต่กับแขกอ**บางจำพวก...เหมือนเสี่ยเพื่อนเจ้าของคลับคนนี้แหละ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม